BERDEL

Bölüm:40 FİNALL

Uyandığımda Mirzada yanımda yatıyodu onu böyle görünce aklıma o vurulduğu zaman gelmişti bende onu böyle beklemiştim düşüncelerimden sıyrıldım tuvalete gitmem lazımdı yavaşça Mirzayı uyandırmadan kalktım yavaşça elimi çektim tuvalete girdim aynada kendimi gördüm çok çirkindim bu hal neydi saçlarım dolaşmış üstümde hastane kıyafeyleri vardı göz altlarım mosmordu temin bembeyazdı resmen hortlamış gibi duruyodum resmen elimi yüzümü yıkadım işimi hallettim içerden ses geldi
"Asell nerdesin" tuvaletten çıktım Mirzanın gözünde telaşı gördüm
"Korkma Hayatım burdayım" yanıma gelip sıkıca sarıldı bende ona sarıldım bi hafta olmuştu görmeyeli çok özlemiştim sanırsam bugün çıkacaktım çocuklarımıda görücektim daha Meleğimi hiç görmemiştim
"Niye beni uyandırmadın yardım ederdim"
"Ben hallettim Hayatım" kucağına aldı yatağa yatırdı yanıma geri oturdu
"Mirza bugün çıkıcam dimi"
"Bilmiyorum Canım doktor ne derse öğleden sonra gelicek görmeye"
"Ben Melihi çok özledim ve Meleğide çok merak ediyorum nasıl erken doğdu bi sorun vardı bak doğruyu söyle" doğum sırasında birimiz hayatımızı yitirebilirdik biliyordum doktor bebeğimi aldırmayı söyledi ama ben izin vermedim bi cana kıyamazdım Mirzaya söylersemde doğuma izin vermezdi sakladım böyle bi risk olduğunu öğrenmiş miydi acaba öğrendiyse hem çok kırılmıştır hemde sinirlenmiştir
"Bi hafta o da küvezde kaldı ama şu anda iyi peki bana doğumda ölebileceğin riskini neden söylemedin ben doğum yaparken öğrendim ya gerçekten ölseydin napardık biz"
"Nasıl gerçekten ölseydin sadece yoğum bakımda yatmadım mı ben"
"Hayır ilk kalbin durdu öldüğünü söylediler o an bende ölmek istedim ama sonra kalbin yeniden atmaya başladı " beni Mirza ve çocuklarım geri hayata döndürmüştü gözümden bi damla yaş aktı
"Özür dilerim söylemediğim için ama doğuma izin vermezdin"
"Tabiki izin vermezdim senin sağlığın önemli"
"Ama Mirza ben bi cana kıyamazdın onu içinde hissettim ben ona kıyamazdım" anlar gibi kafasını salladı
"Tamam şimdi konuşmayalım bunları sen ve çocuklar iyiler ya o bana yeter " gülümsedim
Kapı açıldı doktor içeri girdi muaneleri yaptı
"Kendinizi nasıl hissediyosunuz Asel Hanım"
"Gayet iyiyim çıkmak istiyorum "
"Siz iyseniz olur şu an durumunuzda iyi yani çıkabilirsiniz"
"Teşekürler"
"Geçmiş olsun" dedi çıktı sevinçle Miranın boynuna atladım sarıldı oda
"Hadi ben sana üst getirmiştim bekle giydireyim seni" arkasından ben giyerim dedim ama duymamazlıktan geldi eskisi kadar utanmıyordum 3 sene oldu yani bi zahmet utanmıyım artık elinde giyisilerle geldi üstümdeki hastane elbisesini çıkardı südyen kilotla kaldım omuzlarımı öptü sonra giydirdi hazırlanınca çıkış işlemlerini yaptırdık çocuklarımı göreceğim için çok mutluydum bizim konaktalarmış oraya gittik ama o şerefsizin orda olmamasına dua ediyordum
Konağa gelince Mirzanın yardımıyla indim kapıyı çaldık avludaydı herkez o adamda burdaydı ve kucağında benim oğlum vardı bi şeyler konuşuyolardı Melih onu sevmiş gibi görünüyordu ama ben onları görünce cinlerim tepeme çıkmıştı yürüyebildiğim son hızla yürüyüp kucağından Melihi aldın Mirzaya uzattım
"Benim çocuklarıma bir daha sakjn dokunma sana seni görmek istemediğimi söylemiştim" evdekilere döndüm
"Siz bunun burda kalmasına izin mi veriyosunuz"Mirza arkama geçti omuzlarımdan sakinleşmem için tutu ama bu benim sakin kalmama yardımcı olmuyordu Amcam ayağa kalktı yanına geldi sarıldı ama ben sarılmadım sonuçta o da annemi öldürmesine yardım etti gibi bi şeydi
"Geçmiş olsun kızım iyi misin"
"İyi olup olmadığın umrunda mı"
"Tabi umrumuzda abicim o nasıl söz"
"Öyle mi abi bu adam niye burada o zaman annemizin katili o çocukluğumun katili o beni birazcık umursasaydınız bu adam benim buraya geleceğimi bile bile burda olmazdı siz isterseniz konuşun geri sevin sayın ama ben öyle bi şey yapmıycam benden ve çocuklarımdan uzak duracaksın" dedim tehtitkar sesle
"Melek nerde kızım nerde"
"Senin odanda uyuyo" dedi Berfin ablam hemen odama çıktım kapıyı yavaşça açıp içeri girdim karşımda bembeyaz tenli sarışın bi bebek duruyordu ama bu bana çok benziyordu kucağıma aldım kokusunu içime çektim annem gibi kokuyodu kapı açıldı içeri Mirza ve Melih girdi Meleği yerine bıraktım Melihe sıkıca sarıldım
"Annem seni çok özledim"
"Bende seni özledim oğlum" dedim öptüm
Mirzaya döndüm
"Şu anda hibiriyle konuşmak istemiyorum çocuklarımı alıp gidelim lütfen kafasını salladı Melihi kucağına aldı bende Meleği aldım aşağı indik bizi görünce tüm yüzler bizi döndü hiç birine bakmamaya çalıştım dur gitme diye laflar duydum ama aldırış etmedim konağın dışına çıktım arkamdan Berfin ablam geldi durdurup sarıldı
"Kuzum ben dedim beni dinlemediler " güldüm buna inanmıştım çünkü benim kadar o da nefret ediyordu ondan biliyorum sarıldım
"Şu an da dinlenmeye ihtiyacım var ablam sonra görüşürüz"
"Görüşürüz bitanem " dedi arabaya bindim kucağımdaki Meleğe baktım adını taşıyordu resmen Melek gibiydi
"Sana çok benziyor "
"Evet ama annem gibi kokuyor" dedim güldü önüne döndü
Evimize geldiğimde rahatlamıştım
Herşey geçmiş gibi hissediyordum çocuklarıda yatağa alıp bi şekerleme yapabilirdik

5 Yıl Sonra
Allaha ne kadar şükretsem az bana böyle bi aileyi nasip ettiği için biz gitgide yaşlanıyorduk çocuklarımız büyüyodu Melih 7 yaşına girmişti çok yakışıklı bi çocuk olmuştu benim oğlum
Meleğim 5 yaşına girmişti o da dünyalar güzeliydi bana benziyolardı ama benden daha güzeldi
Mirza saçlarına beyazlar düşmüştü ama çok karizmatik gösteriyodu ben hala aynıydım ama
Bugün herkezi eve davet ettim yemeklerimi hazırladım bugün bize özel olsun istedim tüm sevdiklerimle
O adam gitmişti nerdeydi bilmiyodum ama kimse affetmedi onu biraz benimde payım olabilir ama nasıl affedebilirim ki benim annemi öldürmüştü hemde kendi uçkuru yüzünden neyse moralimi bozmamam lazım ben son dokunuşları yaparken Mirza çocuklarla oyun oynuyodu durup biraz onları izledim Mirza çocuklarla oyun oynayınca o da çocuk oluyodu resmen ama çok sevimli oluyodu ve çocuklarda onunla oynamaya bayılıyorlardı işlerimi tamamen bitirip yanlarına gittim bende onlara katıldım güzelce oyun oynadık biraz durup Mirzaya baktım o da bana baktı onunla göz göze gelmek bile kalbimin ritmini bozuyodu hala birbirimize bakarken zil çaldı koşup kapıyı açtım bütün aile karşımdaydı bi kez daha şükrettim hepsine sıkı sıkı sarıldım
Benim hayatım artık çok güzeldi Allah herkeze böyle mutluluk yaşatsın......

Artık Finale geldik okuyan oylayan herkeze çok teşekkür ederim İnşallah başka bi kitapta görüşmek üzere .
Yorumlarda beğenip beğenmediğinizi yazarsanız çok sevinirim
Sizi Çok Seviyorum İyiki Varsınız
Hayırlı Ramazanlar..... ❣️❣️❣️️❣️❣️❣️❣️