BERDEL

Bölüm:39

Bunun bi şaka olmasını çok isterdim ama değil olduğum yere çöktüm duvara yaslandım kafamı kollarımın arasına aldım sesizce ağlamaya başladım yanımdakilerin sesi geldi kulağım ağlıyorlardı onlarda kafamı kaldırdım o adamı gördüm sinirle ayağa kalktım yanına gidip kolunu sıkıca tutum sürükledim dışarı bırakıp yüzüne yumruk geçirdim yere düştü üstüne çıktım yumruklamaya başladım
"Hayatımızı mahvattin lan şerefsiz herif hayatımızı mahvettin " Ahmet kolundan tutup çekti
"Doktor çağrıyo" dedi bende içeri girmeden bi tekme daha atıp içeri daldım
"Mirza bey kızınız sağ ama küveze almamaız lazım kendini toparlayana kadar orda kalacak çok üzgünüm elimizden geleni yaptık "dedi onu duymak bile istemiyordum
Hala inananıyordum onu kaybedemezdim onsuz yapamazdım hem daha kızını bile görmemişti Meleğini görmemişti
Bi Meleğim geldi bi Meleğim gidiyor böyle adalet olur mu bana seçim şansı bıraksaydı
Çocuklarımızı büyütücektik sen nereye gidiyosun
Ameliyathaneden bi ses geldi hemşire bağırarak yanımıza geldi
"Doktor Beyyy Doktor Beyyy acil bakmanız lazım " doktor hemen içeri girdi bende peşlerinden girdim doktor beni durdurdu
"Buraya giremezsiniz ben size haber vericem" elini ittim
"Kes sesini bende geliyorum yürü" gözümün içine bakıp yürüdü
"Noldu "
"Kalbi tekrar atmaya başladı ama çok kan kaybı var" doktor kontrol etti
"Bu nasıl olur tamam hemen kan verin"
"Benimle kan grubu aynı benden alın" kadın ameliyathanede bi yere oturtu kan aldı sonra hemen Asele taktılar
Yanına gittim elini tutum saçını öptüm kulağına doğru eğildim
"Nolur beni bırakma nolur bizi bırakma sensiz yapamayız gitme" dedim doktor yanıma gelip kaldırdı
"Şu an durumu iyi yoğum bakıma alıcaz sizi artık dışarı alalım" bu sefer dinleyip çıktım ahmet'le ablaları hemen yanıma geldi
"Noldu söylesene bi şey"
"Yaşıyo kalbi atmaya başladı sadece çok kan kaybetmiş yoğum bakıma aldılar" derin bi oh çektiler Melihi kucağıma alıp sıkıca sarıldım küvezlerin yanına doğru gittik baktığımda bi sürü bebek vardı isim olan yerlerine baktım Melek Şadoğlu yazıyordu baktım çok küçüktü daha solunuma bağlamışlardı bebeği gösterdim
"Bak oğlum kardeşin"
"Çok küçük baba " dedi
"Eveg oğlum biraz burda kalıp büyümesi lazım" bana baktı elleriyle yüzümü sıktı
"Baba annem neyde"
"Babacım annen biraz hasta hastanede kalıcak biraz sende babannengilde kalıcaksın tamam mı oğlum"
"Tamam ama annem çabuyk iyleşsin"
"Tamam oğlum hadi gidelim" kafa salladı geri Ahmetgilin yanına geldik
"Melihi bize bırakır mısın"
"Bırakırım istersen bizede götürebilirim"
"Oğlum sen nereye gitmek istersin"
"Ben halama giytmek istiyorum"
"Tamam oğlum size götürürsün saol sizde burda beklemeyin ben burdayım bi şey olursa haber veririm" ilk önce itiraz etselerde gönderdin yoğum bakımın önüne geldim içeri gözüküyodu öylece yatıyordu yüzü sapsarıydı öylece yatıyordu bi elinde kan takılıydı bi elinde serum vardı karşısındaki yere oturdum izledim Beni bırakmazdı o
Saatler geçmiyordu resmen 5 saat geçti telefonum hiç susmadı kapatmayı düşündüm ama onlarda merak ediyordu

1 Hafta Sonra
Bi hafta boyunca uyanmamıştı doktorlar ümitlerini kesmişti ama ben hale umutluydum Melekte bugün çıkacaktı peki Asel uyanıcak mıydı
Doktorlar uyandırıcak dediler ama öyle olursa beyninde sorun çıkabilirmiş o yüzden kendinin uyanmasını bekliyoduk ama geçmiyodu bana bi hafta bir yıl gibi gelmişti onunla geçirdiğim vakit bile bundan daha hızlı geçiyordu
Camda Aseli izliyordum ne bi kıpırtı vardı ne de bi değişiklik
Annemgil geldi yanlarında Melihte vardı koşup kucağıma atladı sarıldım annesini gördü cama tutundu ağlamaya başladı
"Ağlama oğlum annen çıkıcak merak etme"
Gözlerini sildim sarıldı Meleği almaya gelmişlerdi küvez tarafına gittik hemşireler hazırlamıştı getirip kucağıma verdiler Melihten daha küçüktü korkmadım değil korktum geri yoğum bakım yerine geldim camdan baktık üçümüz ona muhtaç olan üçümüz annem yanıma geldi
"Oğlum sen çocuklarla git bi duş al üstünü değiş birazda uyu öyle gel bak harap oldun" doğruydu ama gidemezsin sadece üç saatlik uykuyla duruyodum uyursam bile bi saat sonra hemen uyanıyordum göz altlarım morarmıştı biliyorum ama gidemem
"Olmaz anne benim burda kalmam lazım uyandığında beni görmesi lazım"
"Oğlum daha fazla zorlamıycam " tebessüm ettim son kez çocuklarla baktık o an fark ettim parmağı oynadı yavaşça gözlerini açıp cama döndü ve gülümsedi
O an dünyalar benim oldu
"Doktor uyandı Karım uyandı bak "
Hemşire ve doktor gelip içeri girdi baktılar doktor geri geldi
"Gözünüz aydın uyandı şu anlık durumu iyi bi kaç gün normal odada bekletelim sonra aksilik olmazsa çıkarırız " kafa salladım o kadar mutluydum ki havalara uçabilirdim
"Oğlum gözümüz aydın hadi sen git şimdi bak uyandı hem daha fazla böyle görmesin seni aynı dilenci gibisin" güldüm evet öyleydim tamam dedim son kez bakıp dışarı çıktım
Konağa geldim burdada eşyalarım vardı Melih ve Meleği yengemgile bıraktım duş aldım üstümü giydim Aselede üst ayarladım acele  çocukları görüp çıktım geri hastaneye döndüm annemi eve geri yolladım odaya geçtim Aselin yanına oturdum uyuyordu bende elini tutup uyudum

Aselin Agzindan 
 
Annemle güzel bi bahçede yerde oturuyorduk annemin dizinde yatıyordum o da bana meyve yediriyordu
"Annem seni çok özledim herşeyi öğrendim ben seni koruyamadım"
"Bende seni özledim canın kızım herşeyi öğrenmene sevindim koruyamazdın zaten canım benim ben burda mutluyum sende kal"
"Nerdeyiz anne" o anda kulağıma Mirzanın sesi geldi
"Ne olur beni bırakma ne olur bizi bırakma biz sensiz yapamayız " kucağında melih ve bi bebek vardı bebeği görünce elim karnıma gitti karnım dümdüzdü
"Anne nerdeyiz biz Mirzanın kucağında ki benim bebeğim mi"
"Evet kızım senin bebeğin " ayağa kalktım yanlarına gidicektim annem elimden tutu
"Kızım benim yanımda kal "
"Anne onlar bensiz yapamaz"
"Ben seni çok özledim ama "
"Bende seni özledim ama onlar"
"Onlarla gidersen beni göremezsin benimle kalırsan da onları göremezsin seçimi sen yapıcaksın" annem onunla kalmak istiyordum ama Mirza ve çocuklarım onlar bensiz yapamaz hem daha kızımı bile görmedim benim onlarla gitmem lazım
"Anne benim onlarla gitmem lazım "
"Tamam kızım doğru olanı seçtin seni çok seviyorum unutma hep güçlü ol sen benim kızımsın " dedi anlımdan öptü bende onu öptüm kokusunh içime çeke çeke Mirzagile doğru yürüdüm sonra birden gözlerim açıldı

Bunların hepsi bi rüya mıydı? Bembeyaz tavana bakıyordum kafamı çevirdim camın arka tarafında Mirza ve çocuklarım vardı kızımda ordaydı gözümden yaş aktı sonra doktorlar girdi içeri durumun iyiymiş ben 1 haftadır uyuyormuşum
Ama onları görünce çok sevindim anemi bırakmakta kötü olmuştu aslında.....