Beloved Hyung [Own Creation]

13

Zawgyi

အပိုင္း - ၁၃ : ထြဋ္ေတဇမွ မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မျဖစ္ႏုိင္တာမို႔။

သူတို႔ ရိုက္ကြင္းတတိယရက္သည္လည္း အခက္အခဲမရွိၿပီးဆံုးသြားခဲ့သည္။ သူတုိ႔အတြက္ ေၾကာ္ျငာရိုက္ကူးေပးမည့္ ကုမၸဏီသည္ တာဝန္အေက်လြန္သည္ဟုပင္ ထင္ရ၏။

"ဒီကမ္းေျခက လူသိပ္မလာဘူး..."

ကားေနာက္ဖံုးမွ အသားကင္ရန္ပစၥည္းမ်ားကိုခ်ရင္း အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္အစ္ကိုသည္ ဆုိ၏။

"ဟိုတယ္ကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္ ကားငွားဖို႔နဲ႔ေနရာရွာေပးလုိ႔..."

အသားကင္ရန္ျပင္ဆင္ေနရင္းမွ ထိုအစ္ကိုသည္ ဆုိျပန္ေလသည္။ ထုိအမ်ိဳးသားေလး စကားမ်ားမ်ားေျပာသည္က ယခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္သာ ျဖစ္ဟန္တူသည္။

ရိုက္ကြင္းၿပီးသည္မုိ႔ သူတုိ႔အကုန္လံုးကိုအပန္းေျဖရန္အတြက္ လူအေရာက္နည္းသည့္ ကမ္းေျခသို႔ ကားငွားကာ ေခၚလာသည္။ ထို႔ေနာက္ တရင္းတႏီွးအသားကင္စားရန္ ျပင္ဆင္ၾကသည္။ အသက္ျပည့္ၿပီးသည့္ သူမ်ားသည္မုိ႔ ေသာက္စရာ အနည္းအက်ဥ္းလည္းပါသည္။ အသက္မျပည့္သည့္သူ မေသာက္ရဟုေတာ့ မည္သူမွ်မေျပာ။ လူႀကီးေတြပါတာပဲ ျဖစ္စရာ တစ္ခုမွ်မရွိပါဘူး။ ကေလးဆုိလုိ႔ မင္းဆုျမတ္ႏွင့္ ထူးေဝေအာင္ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတာမဟုတ္လား။ က်န္သည့္သူမ်ားက အသက္ျပည့္ၿပီးသည့္ သူမ်ားေလ။

"အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..."

မီးပံုေဘးတြင္ ဝိုင္းထုိင္ေနရင္းမွ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္အစ္ကိုျဖစ္သူသည္ စကားစျပန္သည္။ အသားကင္ပန္းကန္ေလးမ်ားကို ကိုင္ထားရင္းျဖင့္ သူတုိ႔သည္ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္လူရြယ္ကို ၾကည့္ၾက၏။ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ငါးဝန္းက်င္ျဖင့္ ထိုအမ်ိဳးသားေလးသည္ ယခုလုိေနရာသို႔ေရာက္ေအာင္ မည္မွ်ထိႀကိဳးစားထားရလဲပါသလဲ။

"အရင္ကေတာ့ အကူအေနနဲ႔ေၾကာ္ျငာႀကီးေတြမွာ တာဝန္ယူဖူးေပမဲ့ အခုလို ကိုယ္တုိင္တာဝန္ယူရတာ ပထမဆံုးပဲ ဒါေၾကာင့္ ပူးေပါင္းကူညီေပးတဲ့အကုန္လံုးကို ကြ်န္ေတာ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..."