16

11.2K 1.9K 69
                                    

Zawgyi

အပိုင္း - ၁၆ : လက္သြက္ေျခသြက္ေကာင္ကေလး။

"မင္း ဘယ္လုိျဖစ္လို႔!"

ပထမႏွစ္ဝက္စာေမးပြဲ ရလာဒ္မ်ားထြက္ခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထြဋ္ေတဇသည္ ကန္တင္းထိုင္ေနသည့္ ပထမႏွစ္ေကာင္ေလးႏွစ္ဦးအနက္မွ တစ္ဦးကိုၾကည့္ကာ အသံျမွင့္ေအာ္မိေလ၏။ ထိုေကာင္ေလးက သူ႔ကို ရယ္ျပကာ...

"ထိုင္ပါဦး..."

"ဘာလို႔ မင္းက်ရတာလဲ..."

"က်တာမဟုတ္ပါဘူး ေအာင္မွတ္မျပည့္မီွတာပါ..."

အသံတုိးတုိးျဖင့္ေျပာေနသည့္ ထိုေကာင္ေလးကို ထြဋ္ေတဇသည္ လက္ပိုက္ကာ မေက်လည္သည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ ၾကည့္၏။ ထိုေကာင္ေလးက ရယ္ကာ...

"ကြ်န္ေတာ့္ Result ကို ဘယ္လုိျဖစ္ၿပီး သိတာလဲ..."

မင္းဆုျမတ္ေမးခြန္းေၾကာင့္ ထူးေဝေအာင္သည္ ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ဆိုးေလေတာ့၏။

"မင္း ပို႔လုိက္တာလား..."

"ဘာလုိ႔ငါက အဲ့ဘဲကိုပို႔ရမွာလဲ... မင္းခံုနံပတ္နဲ႔ငါ့ခံုနံပတ္က ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ေလးေလ..."

"အင္းေလ မင္းက ဘာလုိ႔ ကိုဇြဲကို ပို႔တာလဲ..."

ရုတ္တရက္ႀကီး မင္းဆုျမတ္၏ အမွတ္မေကာင္းမႈမွ ဇြဲမင္းထက္ႏွင့္ထူးေဝေအာင္၏ ပတ္သက္မႈထံသို႔ ေရာက္သြားေလ၏။ ထြဋ္ေတဇသည္လည္း ထူးေဝေအာင္ကို အေၾကာင္းမရွိ ၾကည့္ျဖစ္သြားသည္။ မွန္သည္ ထုိေကာင္ေလးခန္႔မွန္းသလို မင္းဆုျမတ္အေၾကာင္းကို ဇြဲမင္းထက္ထံမွ သူ ၾကားရျခင္းေပ။ မင္းဆုျမတ္က ထူးေဝေအာင္ႏွင့္ခံုနံပတ္တစ္ခုသာလွ်င္ ကြာျခားသည္ေလ။

"ေၾသာ္... ေၾသာ္... သားေလး..."

မင္းဆုျမတ္အသံက ထူးေဝေအာင္ကို ေခ်ာင္ပိတ္ဖမ္းေတာ့မည့္ႏွယ္။ ထူးေဝေအာင္တစ္ေယာက္ သတိအေနအထားျဖင့္ ခပ္မတ္မတ္ျဖစ္သြားရ၏။

"ငါ့ကို မေျပာျပဘဲ လုပ္ေနတာေတြရွိတယ္ေပါ့..."

"မင္းဆုျမတ္ သူမ်ားကို ေမးမေနဘဲ မင္းရဲ႕ Result ေလးကိုပဲ ေျပာစမ္းပါ..."

"ခုနစ္ဘာသာမွာ A ေလးလံုးရၿပီး D သံုးလံုးရတယ္ေလ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ..."

Beloved Hyung [Own Creation]Where stories live. Discover now