WAY: Ayrxton Wrecker [COMPLETED]

< 1 >

"Submit your papers now!" sabi ng matandang propesor at nagunahan naman ng magpasahan ang mga kaklase ko.

Tumunog na ang bell, hudyat na tapos na ang klase ko ngayong araw.

Habang nagliligpit ng mga gamit ay hindi ko maiwasang marinig ang mga pinaguusapan nila.

"San tayo? Gusto kong pumunta sa sinasabi nilang bagong restaurant malapit sa mall! Masarap daw dun!"

"Oo nga! Saka overnight naman tayo sa bahay niyo pips! Tutal, weekend naman na bukas at wala tayong gagawin!"

"Sige ba! Basta magdala kayo ng pagkain hihi."

Napabuntong hininga nalang ako. How I wish I was able to do those things on my own. Sana katulad din nila akong walang gagawin, at walang inaalala.

Tapos ko ng ayusin ang mga gamit ko kaya umalis na ako roon. Tumungo ako sa parking lot at nandoon na nga ang driver ko na nagiintay sa akin.

Sumakay na ako at umalis na kami sa lugar na iyon. Napahilod na lamang ako sa aking sentido ng maalalang kailangan ko pa palang pirmahan at ireview ang mga financial reports sa company. Damn, buti nalang at wala ng pasok bukas.

Habang nasa biyahe ay wala na akong inaksayang oras at binasa na ang mga papeles. Nabunutan ako ng tinik sa aking dibdib ng mabasang stable naman ang sales sa kompanya at walang dapat ipagbahala.

I rested my head a bit and trying to calculate all the appointments that I had to do these weekends.

Inilabas ko ang phone ko at tinignan ang schedules ko for this month and tama nga ako, I have a flight tomorrow in europe for testing materials that I'll be needing for my company's upcoming products.

Natigil na ang sinasakyan kong SUV at tumigil sa lagi kong tinatambayan na coffee shop.

Bitbit ang aking laptop ay dumiretso na ako sa lagi kong usual spot at kusang lumibot ang aking mga mata upang pagmasdan ang paligid at ng makita na ang hinahanap ko ay napangisi nalang ako.

Maya maya ay lumapit na ang staff dito sa cafe at inilapag ang usual order ko. Sa tagal ko ng nandito ay alam na alam na ng mga taong nandito ang madalas kong bilhin at kung ano ang paborito ko.

Ngumiti naman ako at tumango na lamang. I opened my laptop at sinimulan ng gawin ang mga kailangan kong gawin. Maya maya ay tumigil muna ako at ginalaw ang mga pagkain ko. I sip on my favorite juice while looking at the person who is sitting 8 meters away from me. Like him, I always find myself here with a laptop and sometimes, with papers too.

But unlike me, I don't think he still go to school. He's matured and by just looking at him, maybe he's a business man. Sa tagal ko ng laging pumupunta dito, I've never had a chance to know his name because at some point, I don't want to.

At sa tagal ko ng nandito, mas lalo lang ata dumarami ang mga taong nahuhumaling sa kanya. I've already memorized those girls face who's been trying to get his attention and it's kinda sucks seeing those girls waste their time just to get someone's attention.

Pero hindi ko naman kase sila masisisi, this man is very handsome. He got thick eyebrows, masculine body, pointed nose and his face? He got a goddamn perfect jaw line. Hmm, I've seen his eyes sometimes but I don't usually got a clearer view but I think he got a pair of somewhat kind of gold eyes? But he's not my type, I'm not interested with someone who is older than me for a quite years.

I suddenly gasped for his sudden gaze towards me, it was sharp and dark. Iniwas ko kaagad ang aking mukha at nagpanggap na busy sa paginom ng aking juice. Shit, napansin niya bang tinititigan ko siya? Nakakahiya naman!