Seducing The Bad Boy (AWESOMELY COMPLETED)

Walang Pinagbago

26

"Toryang." Tawag ni Athan ulit sa akin. Nanatili akong nakayuko at hindi siya tinitingnan. Heck, how could I look at him? Paano ko siya titingnan gayong alam kong hindi ako papayag sa gusto niya.  Masasaktan ko lang siya sa sagot kong hindi na magbabago.

It will always be Stanley. Kahit na anong mangyari, walang magbabago. Nothing will change, masaktan man ako ng paulit ulit, pareho pa rin ang magiging sagot ko.

Ofcourse, I want to give Athan a chance. Gusto kong subukan dahil pagod na rin naman akong masaktan. But I just can't bring myself into loving someone else. Hindi ko kayang diktahan ang puso ko. Kung kaya ko lang, di sana'y matagal na akong sumuko kay Stanley.

 

"A.."

Lumamlam ang mata niya pagkarinig pa lang sa tono ng aking boses. Lumuwag ang hawak niya sa kamay ko hanggang sa tuluyan na niya iyong binitawan. Kinagat niya ang labi niya habang nakatingin lamang sa akin.

 

"Tangina. Ang unfair." Bulong niya. Hindi ako nagsalita at hinayaan lamang siya. Umiling siya at tiningnan ako ng diretsyo sa mata.

 

"Nathaniel." Madiin ang boses ko ng sinabi iyon.  I held his stare. "Mahal kita, alam mo yan. You were there for me at malaki ang pasasalamat ko doon. But I just can't. I love Stanley. So badly it hurts."

Hindi pa man ako tapos magsalita ay umiiling na siya. May hinanakit ang mga mata niyo noong sinulyapan niya ako.

 

"Nagbabago ang nararamdaman Victoria. Trust me. I saw it with my two eyes. Sinasabi mo lang yan because you never gave anyone the chance to love you. Least of all, to see your worth."

 

"Stop it."

 

 

"Whatever you damn say, hindi magbabago ang desisyon ko. I'll fight for you now. I'll make you fall." Pinal nitong sabi bago siya tumayo at iniwan ako sa restaurant. Sinundan ko lamang siya ng tingin hanggang sa makasakay na siya ng kanyang kotse.

Nang mawala siya sa paningin ko ay napasandal ako sa aking upuan. Hindi ko alam kung tama ba ang naging desisyon ko. Basta ang alam ko lang, magiging unfair ako kay Athan kung tatanggapin ko ang nararamdaman niya gayong mas maliwanag pa sa sikat ng araw na si Stanley pa rin naman ang gusto ko. Ayaw ko lang naman siyang maging rebound ko. Iyong panakip butas lang para makalimot. Mahal ko si Athan at hindi ko gagawin sa kanya iyon.

I gathered my purse at tatayo na sana noong may umupo sa upuang nabakante pagkaalis ni Athan. Nagtaas ako ng tingin at ganon na lang ang gulat ko ng makita ko si Leria na nakatunghay sa akin.

 

"Anong--"

 

"I was at the back." turo niya sa lamesa na nasa harapan namin. "Hindi ko napigilang makinig sa usapan ninyo." Paghingi niya ng tawad. Tumaas ang isang kilay ko bago umayos ng upo.

"Seriously?" naiinis kong tanong. Anong karapatan niyang makinig sa amin ni Athan?

Hindi ito sumagot. Tiningnan lang niya ako na para bang may hinahanap na kung ano sa aking mukha. Ilang segundo lang ay naasiwa na ako sa titig niya.