Seducing The Bad Boy (AWESOMELY COMPLETED)

EPILOGUE

EPILOGUE

"She's late."

Pinandilatan ko si Leria sa tabi ko. Inikot lang niya ang mata niya bago tumayo sa pwesto nito. Inayos ko ulit ang suit ko at tumingin sa orasan.

Naalala ko pa noon. Nawalan ng trabaho si Nanay sa Makati kaya lumipat kami sa Tondo. Doon ko siya unang nakita. Naglalaro siya ng patintero at punong puno ng putik ang paa niya. Nakalugay ang kulot na kulot niyang buhok habang nakikipaghabulan sa mga kalaro niyang puros lalaki. Unang kita pa lang ay nairita na ako sa kanya. Siya lang ang kaisa isang babae at hindi pa kumpleto ang ngipin niya. Paano na lang siya kung may mang-away sa kanya?

Napansin  niya ako noon at siya mismo ang lumapit sa akin. Ngumiti siya at wala akong nakitang kahit na isang ipin sa bibig niya.

"Anong pangalan mo?"pacute niyang tanong sa akin. Tumaas lang ang kilay ko at hindi siya pinansin. Pangit siya. Wala siyang ngipin. Pogi ako. Hindi kami bagay. Kadiri siya.

Nilagpasan ko lang siya at niyakap ang binti ni Nanay. Pero hindi pa man kami nakakapasok sa maliit na bahay namin ay tinapik na naman niya ang balikat ko.

"Anong pangalan mo nga?" pagpipilit niya. Nilabas ko lang ang dila ko at tiningnan siya ng masama bago siya tinalikuran.

"Lagot ka dude. Di na yun darating. Nagbago na isip ni Sungit." Natatawang sabi ni August habang pinaglalaruan ang mic niya. Lumapit ako sa kanya at kinuha ang drumsticks ko bago siya tinusok sa gilid.

"Fuck off." Banta ko. Humalakhak lang ito at umupo na habang hinihintay si Toryang. Kinuha ko na ang cellphone ko at sinimulan na siyang tawagan.

"Kapag hindi siya dumating, ako na lang papakasal sayo." Dagdag ni August. Uminit na talaga ang ulo ko at ambang hahampasin na sa kanya ang gitara ni Athan kung hindi lamang ako napigilan.

Pumikit na lamang ako at nagdasal. Pilit na pinapakalma ang sarili kong nanginginig na sa tagal niya.

"Happy birthday." Bati niya sa akin bago tumakbo. Napahawak ako sa labi kong ninakawan niya ng halik. Damn that girl. Ang lakas ng loob. Montreal ako, pero inunahan niya pa ako sa mga galawan na ganito.

Sa sobrang kabwisitan ko ay hindi ko na inalis ang tingin ko sa kanya magmula noon. Naiinis ako kapag napapalapit siya sa ibang AEGIS. Alam kong gusto siya ni Athan. Nakikita ko kung paano siya sundan ng kambal kapag uwian na. Alam ko ring malapit siya kay Greg at madalas silang magkasamang dalawa. At sa lahat ng AEGIS, si Iñigo ang pinakaprotective sa kanya.

Hindi pwede ito. Hindi ako pwedeng maagawan. Ako ang nauna. Noong putikan pa lamang siya at wala pang ngipin ako na ang nauna sa kanya. Hindi pwede ito. Hindi ako papayag.

Akala nila. Ako ang pinakapogi sa buong AEGIS. Sa akin si Toryang.

Pero kaya ko ba? Isang beses lang ang pagkakataon naming magmahal. Ang mga Montreal ay isang beses lang nahuhulog. Is she worthy? Is she the one? Katulad ba siya ni Nanay? Hindi ba niya ako iiwan? Can I take this one chance with her?

Hindi ako naging handa. Masyado pa kaming bata. Masyado pa siyang bata. Sa akin umikot ang mundo niya. Ako ang inilagay niya sa gitna ng mundo niya. Natakot ako. Natakot ako na baka panandalian lamang iyon. Natakot ako na baka binibitawan niya ang oportunidad dahil sa akin. Natakot ako na baka bitawan niya ako sa huli kapag nalaman niyang may mas pa na maibibigay ang mundo kesa sa makukuha niya kung mananatili siya sa paligid ko.

"Ang pangit mo. May braces ka. Ang laki ng salamin mo sa mata. Feeling mo maganda ka kasi sabi ng Nanay ko maganda ka? Naniwala ka naman Toryang." Tuloy tuloy kong sabi. Sinadya kong bahiran ang boses ko ng panlalait para mas maniwala siya sa akin.