HIRÇIN MAVİ

HIRÇIN MAVİ 15

#kusmuk

Hırçın sinirle solurken kapının önünde buldu kendini, gelene kadar paketini bitirmişti peş peşe kaç tane sigara yakmıştı? Hatırlamıyordu aklında sadece paketi yeni açtığı gelmişti. Sol dalı alıp dudaklarına yerleştirdi. siyah zippo çakmak ile sigarasını yaktı neredeyse sabah olacaktı, hafif aydınlanmış havaya bakarken sigaranın dumanı ciğerlerine çekti. Gözlerinden akan yaşlara hakim olamadı. çömelerek lanetler okudu, o tecavüze uğramıştı bilmese ölümede şuan tecavüze uğramıştı.. Rahmi paramparça olduğu için alınmıştı.. Hiçbir zaman anne olamayacağı hiçbir zaman normal olamayacağı aklına geldi. dudağında kaçan hıçkırıkla gökyüzüne baktı... Dinle alakası olmamıştı ona öğreten biri olmamıştı ama onu yaratan biri varsa bu yaşadıkları boşa değildi biliyordu.  " Başıma bunların gelmesine neden izin verdin bilmiyorum ama." sustu sigarasının dumanını içine çekti.. Devamı yoktu ne diyebilirdi ki? Her şey siyahtı hayatında.. Ailesi var mıydı ? Canan'ı düşündü her zaman dönebileceği bir annesi vardı.. Onun kimsesi yoktu.. Ailesinden bir kez daha nefret etti neden onu aramamışlardı? Uzun zamandır düşünmediği şeyleri düşünmeye başladı. Yanaklarını silip kapının kiltini açtı, makyajının aktığının pandaya döndüğünün farkında değildi.

Kapıyı açmasıyla Arif'in silahının namlusunu alnında hissetti. Kısa bir an göz göze geldiler, mavi okyanus yeşil ormanlara karışmıştı. " Çok özür dilerim!" diyerek silahını indirdi.  " o uyuyor mu ?"

" Yeni uyudu kedileri besledi yarım saat oldu uyuyalı."  Kedilere baktı uzun  uzun birbirlerine sokulmuşlardı, onlar bile yalnız değildi sığınacakları biri vardı. Ceketi çıkarıp arifin göğsüne vurdu. Deli gibi Arif'e bakma isteğini kenara itti. Kendi odasına baktığında onun yatağında uyuyan Canan'a baktı. Kapısını yavaşca kapattı. Buzdolabından viski aldı, 2 bardak bulup içeri geldi.  koltuğa uzandığında botlarını çıkarmadığını fark etti. Botları çıkarıp kenarına koydu. Viskinin ağzını açıp iki bardağıda doldurdu. " İçmek istersen iç, her kadehte izin isteme. " dedi bir yudum aldı. Sıvı ciğerlerini yakarken göz yaşı yanağına ulaştı. " O kadar masumlar ki Arif." sesin titremesinde kahroldu Arif. kedilere uzun uzun bakıyordu. Yanağından akan gözyaşı onun kalbine damladı.  "Neden ölmeme izin vermedin Arif?" kalbinden bıçaklansa daha az acırdı kalbi. Hoş Hırçın Mavi'si birine ilgi duymaya başlamıştı o zamandan beri kalbi acıyordu. İlk bardağı bitirip ikincisini doldurmuştu.

" O nasıl söz Melek Hanım."

" Katlanamamışım Arif işte!" neredeyse bağıracaktı son anda kedileri ve Canan'ı hatırladı. " Canan'ı gördün değil mi ödü koptu. iki kez tecavüz teşebbüsüne uğradı ve darmadağın oldu." dedi bir anda dikti bardağı. Yanan boğazının ifadesi yüzüne yansıdı. Bir kez daha doldurdu. Onuda fondip yaptı. ciğeri alev almıştı.. " 14 yaşımda 5 kişi tarafından tecavüze uğradım ben Arif!"

Arif o kadar ısırmıştı ki dudağını kanamaya başladı. Canan ise uyanmış olanları dinliyordu, ağlayarak yere çömelmişti. " şuan hatırlamasam da acı çekiyorum he gece rüyamda görüyorum sürekli yakalanıyor ve kaçamıyorum Arif, neden o zaman son vermedin buna? O zaman bir kez ölecektim." tekrar fondip yaptı. Sarhoş olmuştu ilk defa...

" Şimdi ise her gün ölüyorum." dedi Arif'in suratına baktı. Onun ağladığını görünce yüzünü sıkarak kendine çevirdi. Arif soluk alma yetkisini kaybetmişti, kalbine öyle bir elektrik gitmişti ki nefes almadığını anlamadı. " Bana acıma Arif sakın!" dedi viski şişesini kafaya dikti. Ağlamaya başladı içerken.. Şişeyi ağzından çektikten sonra koluyla ağzını sildi. " Çok yoruldum Arif, beni yaşatmak için çok savaş verdin ama ben bileklerimi kestiğim an yaşamaktan vazgeçmiştim.."

Şimdi yaşamak zorundaydı Hırçın, içindeki nefreti büyütmüştü Akrep Ali. Ona yapılanları bulmadan ölmemesi için yemin ettirmişti.. O ana gitti Hırçın Mavi.