SÖZ: BİRİNCİ UYARI

1.BÖLÜM - İkinci savaş(*)

Bölüm 1 - İkinci savaş

"Korku öyle bir işlenmiş ki içime söküp atmak imkansızım olmuş sanki. "

_ Kumsal 

●●●●●●●●●● 

Derlerdi ki zaman acıları silip götürmez, aynı şekilde kalır. İçini yakar, küle çevirir. Ne kadar bağırırsan o kadar duyulmaz ve ne kadar duyulmazsan o kadar yok olursun. Yıllar önce, gençliğimde bende öyle diyenlerdendim. O anlara dönsem der miydim peki, şimdiki aklımla? Derdim. Çünkü öyle bir yok oluş ki bu, asırlar geçse geçmez etkisi. 

Acı bir geçmişim, mutlu bir şimdim var elimde. Geleceğin ne getireceği belirsiz, tek bilinen ölümün bir gün kapımızı çalacağı. O zamana kadar yaşanacaklar ise bizlerin elinde. Bazen kavga, bazen kahkaha.

"  1.Bölüm: Yolculuğun Başlangıcı

Zamanın belirsiz bir anında yaşamış köylü güzeli. Aşkları, sevgileri hiç bitmemiş bir köyde. Gün geçtikçe çoğalmış mutluluklar, yardımlaşmalar, paylaşılan anılar. Şehirler yıkılmış o ana kadar, savaşlar sürmüş yıllarca. Bazı halklar açlıkla, bazı halklar ise kalpleri ve vicdanlarıyla sınanmış.  Bir gün evinden çıkmış köylü güzeli, tarlalarının yanından geçmiş. Saatlerce yürümüş sıcağın altında. "

Alnını okşadım şefkatle, ilgiyle beni dinleyen evladımın. Sevdiğim adama baktım aşkla, o güzel gülüşünü bahşetti bana. Bende öyle, sonra okuduğum kitaba geri göndüm. 

"Sonunda terler içinde varmış istediği yere. İki katlı kocaman bir bina, bir sürü penceresi ve büyük bir girişi varmış. Etrafta ondan kat kat küçük yüzlerce çocuk koşturuyormuş. Kimi top oynuyor, kimi misketle eğleniyor. Kızlar ve erkekler seksek yarışına girmiş hatta az ötede. Hepsinin önünden gülümseyerek geçiyor köylü güzeli. "

Yanağını öptüğümde kıkırdayarak bana döndü. Hayran hayran izledi, bende onu. "Köylü güzeli, annem köylü güzeli. " 

"Hayatımın anlamı, umudum. "

Arkadan bir öksürük sesi geldi. O tarafa döndük ikimizde, gördüğümüz şeyle kahkaha attık. Sevdiğim bize kaşlarını çatarak bakıyordu. "Kıskanıyorum ama, ben neciyim yahu! "

Yatağa oturunca onunda yanağından öptük, Umut'la beraber.  Sonra herkes yerini aldı, devam ettim elimdeki kitaba. 

"Binaya girmiş hiç bitmeyen heyecanıyla. Yıllarca çabaladığı, okuduğu, sabırla denediği yolları geçerek öğretmen olmuş köylü güzeli. Sınavlar, aile baskısı, hayat koşulları yıpratmış elbet zamanında. Ama şimdi her koşan çocuğu gördüğünde geçmişinin aklından uçup gittiğini fark etmiş. Her şeye değmiş işte. Bu kadar basit. 

İlerlemiş eski koridorun içinde, adımları ince ve naif. Nedendir bilinmez biraz da ürkek. Öğretmenler odasına gelene kadar durmadan gülmüş, çocuklara selam vermiş. Bazı kızların saçlarını öpmüş, bir kaç erkeğinde saçını okşamış. Ama sevgisi daha da artmış içten içe. 

Öğretmenler odasının içine girdiğinde ise derin bir sessizlikle karşılaşmış. Kimsede o heyecanı bulamamış, zamanla gitmiş mi yoksa o öğretmenlerin coşkusu? Korku kaplamış içini. Gülerek konuşan, sohbet eden kişilerle karşılaşmayı beklemiş içten içe. Ama öyle olmadığını yeni fark etmiş. 

Kimse onun gelmesini takmayınca dolaplarda yazan isimlerden kendisininkini bulmuş. Eşyalarını oraya koyup herkesin sessizce oturduğu masaya ilerleyerek onlara katılmış. 'Herkese merhaba, ben matematik öğretmeni Melek Akça. Eğitim öğretimde ilk yılım. Tanıştığıma çok memnun oldum. '