Niech kryją
Oczy pełne soli
Z morza żalu
Tam jutrzenka, gdy
Heliosa żar
Gładzi marmur
Ściany
Bladej twarzy
I niech płyną
Leśne potoki z gór
Spadają
Zapada zmrok, tam
Wschodzi Luna
Na kruczoczarnym
Pejzażu
Rozbitego lustra
Otrzeć łzy i wstać
Płakać i zasypiać
CZYTASZ
Element Łączący
PoesíaPseudowiersze, na smutno i na wesoło (chociaż bardziej to pierwsze). O emocjach, o świecie i subiektywnej wizji jego postrzegania.
