Chwiejność stanów umysłowych
Gorzki posmak chmielu w ustach
Koi serce, duszę, głowę
Pogrążoną w czczych rozpustach
Szybciej, więcej, wlewaj w gardło!
Zanim wrócą mary wspomnień
Czemu pijesz - z lęków, z troski?
Odrzuć złości - żyj spokojnie!
Popijając duszkiem nektar
W euforyczny wir daj nura
Wstąp w otchłani idylliczność
Wznosząc okrzyk - co za lura!
Smutku precz! - I poszedł sobie
Na chodniku czeka, siedzi
Wśród zieleni szkła zbitego
Aż się radość znów w żal zmieni
CZYTASZ
Element Łączący
PoesíaPseudowiersze, na smutno i na wesoło (chociaż bardziej to pierwsze). O emocjach, o świecie i subiektywnej wizji jego postrzegania.
