dear jeongguk | yoonkook

four

Sevgili Jeongguk,

Donmuş hislerimin yavaş yavaş çözülmeye başladığını hissediyordum. Akşam eve geldiğimde bütün gün seni düşündüm. Benimle kibarca konuşma şeklini, soğuktan kıpkırmızı kesilmiş dudaklarını ve rüzgârın bir türlü bırakmadığı saçlarını... Normalde her şeye sığ şekilde bakan ben, senin hakkındaki bütün detayları incelemek için yanıp tutuşuyordum.

Fakat bunu düşünürken aynı zamanda benim hakkımda ne düşündüğünü de merak ediyordum. Beni sıkıcı bulmandan öylesine korkuyordum ki... Bu senelerdir benim takıntımdı. Dokunursam kırılacak gibiydin ve zamanla nadir gördüğüm bir varlık haline geliyordun benim için. Keşke biraz hayattan zevk alan bir adam olabilseydim diye düşünmeden edemiyordum. Keşke senin gibi neşe dolu, sana lâyık biri olabilseydim... Bunun üzerinde çok düşündüm Jeongguk. En sonunda sana karşı soğuk ve ilgisiz davranmaya karar verdim. Böylesi ikimiz için de daha iyi olacaktı. Kendi isteğinle benden uzaklaşacaktın ve böylece seni üzmemiş olacaktım. Bunun şimdilik en mantıklı fikir olacağını düşünüyordum.

~