dear jeongguk | yoonkook

nine

Sevgili Jeongguk,

Sen yokken hissettiğim duygunun tek tanımı acıydı. Sadece acı çekiyordum... Sensiz tam dördüncü seneye girmişken, gelmeyeceğin ümidiyle gitmeyi birkaç kez aksattığım parka 1 Eylül 2017'de tekrar teslim olmaya karar verdim. Yalnızca dört yıl gibi gözükse de bu bana asırlar gibi gelmişti. Hâlâ ümitsizdim ama şansımı yeniden denemek istiyordum. Suratımda hiç kaybolmayan o huysuz ifadeyle parka doğru yavaşça yürümeye başladım. Senin doğum günündü. Seni hayal kırıklığına uğratışımın dördüncü yıl dönümüydü...

Oraya gittiğimde tahmin ettiğim gibi yine yoktun. Salıncağa oturdum ve yavaşça sallanmaya başladım. Sadece gözlerimi kapatarak sallandım, duygusuz ruhumla. Yanımdaki salıncağa birinin oturduğunu hissettiğim halde sallanmaya devam ettim. O an sadece seni düşünmek istiyordum. Gözlerim kapalı bir şekilde senin görüntünü kafamda çiziyordum. Fakat yanımdaki kişinin mırıldanması ile bu fazla uzun sürmedi. "Buradasın."

Gözlerim kapalıyken o kişinin sen olduğunu anladım ama başta inanmak istemedim. Yavaşça gözlerimi açtım ve kalbime giren sancı ile kafamı sağ tarafa çevirdim. Sendin, Jeongguk. Sonunda kader bizi tekrar bir araya getirmişti. Aynı tebessümle yüzüme bakıyordun. Salıncaktan hızla kalktım. Sen de benimle birlikte ayağa kalktın. Tanrım, bu sendin. Dudaklarımdan senin ismin dökülürken, ellerimle yüzünü kavradım. Gözlerin doluydu ama gülümsemeye devam ediyordun. Fakat bu sefer farklıydı... Gülüşünde bu sefer yoğun bir hüzün seziyordum. Gözlerimden yaşlar dökülürken sana sıkıca sarıldım. Biraz zayıflamıştın ama hâlâ kusursuzdun. Seni bir daha asla bırakmayacağıma dair içimden kendime yeminler ediyordum.

"Jeongguk, bu sensin. Özür dilerim, o gün söylediklerim için. Seninle hiçbir zaman arkadaşlığımızı bitirmek istememiştim. Evine gittim ama sen yoktun. Burada, bu parkta yıllarca seni bekledim. Ve sonunda buradasın, Jeongguk buna inanamıyorum!" Gözyaşlarım içinde konuşurken sana baktığımda senin de ağladığını gördüm. Ağlarken bile çok güzel görünüyordun. Gözlerin parlıyordu. Sonrasında bana sıkıca sarıldın ve artık hiçbir yere gitmeyeceğini, beni hiç bırakmayacağını söyledin. Hıçkırıklarının arasından, "Seni özledim, Yoongi." dediğini dahi duydum. O an sadece benim değil, senin de en az benim kadar acı çektiğini anlamıştım.

~