dear jeongguk | yoonkook

twenty | final

Sevgili Jeongguk,

Ve 20 Ekim 2019 tarihinde Tanrı, ödünç olarak gönderdiği meleği benden geri aldı. Cenaze günlerini anlatmak istemiyorum. Ayrıca başta bunu anlayamasam bile şimdi elbette kimseyi suçlayamam, Tanrı'yı bile... Seninle geçirdiğimiz yıllar boyunca senden çok şey öğrendim. Saygı duymayı, kibar olmayı, özür dilemeyi ve en önemlisi koşulsuz sevmeyi öğrendim. Bunun için sana her zaman minnettar kalacağım. Teşekkür ederim sevgilim, seni seviyorum.

Sen bu dünyadan gittikten birkaç hafta sonra eski halime dönmek üzereydim. Tekrar nefret ve kin dolu bir adam gibi hissetmeye başlıyordum. Kendimi kaybetmek istemiyordum ama bu acıyla nasıl başa çıkacağımı bilmiyordum. Sonra bir olay oldu ve bu acılarımı bir nebze olsun hafifletti. Sensiz yeni bir sabaha uyanmamı sağlayan şey küçük bir serçe oldu. Pencereme konmuş, incecik sesi şarkı söyler gibi çıkıyordu. Biraz daha incelediğimde bu serçenin seni ilk gördüğüm gün beslediğin o küçük serçe olduğunu sezdim. Bu, içimde kalan duygu kırıntılarını tekrar yüzeye çıkartmıştı.

Bir umut, o minik serçeyi senin gönderdiğini hissettim. İlerleyen günler bu serçe her gün pencereme konmaya başladı. Ben de elimden geldiği kadar onu iyice beslemeye gayret gösterdim. Bu dejavu gibi hissettiriyordu. Başladığım yere geri dönmüştüm sanki. Kalbim hâlâ canlıydı -ve bu senin eserindi- ama yalnızca atıyordu, bir amacı yokmuş gibi... Küçük serçeyi artık her zaman yanı başımda görer oldum. Onu bana göz kulak olması için yollayanın sen olduğuna eminim, sevgilim. Yanımda olmadığın halde bile beni düşünüyordun. Ben de senin için bu minik serçeye bakmaya devam ederken yaşamımı sürdürmeye çalışıyorum. Son olarak; Zarif ruhlu sevgilim Jeongguk, seni tanımak benim için en büyük şerefti...

~