Onu duydum ya içimde öyle bi his, sanki bebeğin ölmedi demişler gibi. Tarif edilemez inanılmaz bi sevinçle hüngür hüngür ağlamaya başladım. Nasıl bir mucizeydi bu... Nedim beni Köşk'e götürdü odaya çıktık. Hiç konuşmadı benimle. O balkona çıktı, ben de mutlu mutlu uzandım nedimi İzlemeye başladım. Çok düşünceliydi ama yüzünde kendisini de fark etmediği hafif bir gülümseme vardı.
-nedim-
Kafam çook dolu. Beynim bu durumu düşünmek istemiyor, şuan yaşadığım her şeyden kaçmak istiyorum. Varabilecek bir sonucum yok. Ben o çocuğu istemiyorum diyemem, istiyorum da diyemem. Benim yardım almam şarttı. Bu yüzden Oya'nın yanına gittim. Ve ona olanları anlatmaya başladım. - Bugün bütün hayatımın değiştiği gün galiba. Dün cemreye dair umutlarımdan vaz geçtim bugünse hiç beklemediğim yerden bambaşka bi şey çıktı karşıma. Dünyada bi insanın sahip olabileceği en güzel şey, ama bunu paylaşacağım kişi de bana yapmadığını bırakmayan Ceren. Ben bunu Cemreyle bambaşka bi şekilde yaşamak istemiştim.
- Anlaşılan kafan çok karışmış. Cemreden vaz geçtiğini söylesen de başarmış gibi görünmüyorsun. - Napıyım Oya? Kuzenimle evli ve aynı evde yaşıyoruz üstelik karımın da hamile olduğunu öğreniyorum. - Ceren'den mi korkuyorsun? - heeh, ne alaka - hayatından hiç bi zaman çıkartamamaktan korkuyorsun. - zaten bu saatten sonra çıkmayacak. Ceren'i de anlamak istiyorum artık 2 tane kişiliği var ve kesinlikle psikolojisi bozuk. Hem hiç anlayamadığım bana işkenceler eden kız. Hem de aslında duyguya aç bi kız tabi nankörlüğünden aç. Cemre gibi değil. Ama cemre yok. Ceren'i cemre yerine koyamam. - Nedim, yanlış şeye odaklanıyorsun. Cemreden umudunu kestiğini söyledin ama bugün karşına çıkan şey senin yeni umudun. Ne Cemre Ne de Ceren değil. Senin bebeğin senin umudun. - Ama bu bebek yüzünden her şey değişebilir. - Değişsin Nedim, bırak değişsin. Sen dünkü hayatından çok mu memnun ki bugün değişmesinden korkuyorsun.
Seans bitti. Oya yine mantıklı konuşmuştu ama bunu sindirmek için zamana ihtiyacım vardı. Köşk'e döndüm. Odaya girdiğimde Ceren uyuyordu. Karnında bebeğimi taşıyan Ceren. Yanına oturdum, uyanık olsa yapmazdım galiba ama elimi bebeğime koydum. Keşke Ceren kadar hissedebilseydim onu. Ama onun orda olduğunu biliyordum.
-Ceren-
Uyumamıştım orda. Gözlerim kapalıydı sadece. Nedimin o hareketi beni mutlu etti. En azından bu sefer onu isteyen bi babası olan bi evladım var o daha güvende. Abisine göre.. bu durum içimi çok rahatlattı. Ve nedim elini çekmiyordu hiç kaldı öyle. Uyanmış gibi yaptım 'nedim' dedim uyandığımı görünce göz yaşlarını sildi eliyle belli etmemeye çalıştı. 'Uyu sen' diyip çıktı odadan. Biliyorum bi aile olmak istiyor ama benimle değil. İçinde bu anı cemreyle yaşayamadığı için bi burukluk var. Eh işte nedimim kader.. sonra nedim tekrar odaya geldi.
- Ceren - Efendim Yanıma oturdu. - Doğuma kadar hiç bi yaramazlık yapmayacaksın hiç kimseye bulaşmayacaksın Damla'ya bile laf atmayacaksın şirket de yok özellikle kullandığın hiç bir ilacı vitamini başkalarına göstermeyeceksin
İçime çok büyük bi korku düştü ağlamaya başladım ve yalvarmaya - Şeniz, Nedim Şeniz! Sana yalvarıyorum kimse bilmesin hamile olduğumu kimseye söylemeyelim nolursun Şeniz bilmesin o duymasın Nedim nolur kimseye söylemeyelim nolursun Nedim ellerimden tuttu beni sakinleştirmeye çalıştı - Tamam tamam Ceren sakin ol bana bak Ceren bak sana söz veriyorum onu herkesten her şeyden koruyacağım kimse ne sana ne bebeğime hiç bi şey yapamayacak o çok sağlıklı bi şekilde doğacak büyüyecek sana söz veriyorum sizi hep koruyacağım işte bu yüzden hiç yaramazlık yok tamam mı kimsenin dikkatini çekme kimseye söylemeyelim babannene de söyleme şuan kimseye güvenemeyiz tamam mı karnın büyüyene kadar idare edelim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet bu sahnenin aynısını düşünün. Çünkü çok samimi bi sahne❤️ Dedi ama ben ağlamaya devam ediyordum bana sarıldı bi elini karnıma koydu kafamı göğsüne yasladı. Ve sizi koruyacağım ona bi şey olmasına asla izin vermeyeceğim diyordu. İçime bi nebze de olsa su serpmişti, güvende hissetmiştim. Burdan sonra sezon finaline kadar dizi olayları normal gelişecek ve bu bölümü Mayıs'ta sezon finalinden 5 bölüm öncesini izlediğimizi hayal edelim sjhsj. Derken aradan 2 ay geçti. Nedimle hiç kavga etmiyorduk ama hiç doğru düzgün sohbet de etmiyorduk. Köşk'te beni korumaya çalışıyordu birine düşmanlık yapmamı engellemeye çalışıyordu hatta beni diğerlerine sevdirmeye çalışıyordu. Ara sıra nasıl olduğumu soruyordu karnımı seviyordu hatta bazen masal da anlatıyordu ama hepsini bebeği için yapıyordu benimle bi alakası yoktu. Ama o çok iyi bi baba olacaktı. Sadece bana biraz daha sıcak davranmasını istiyordum artık. O da benden istediği zaman kurtulamayacaktı en azından sadece arkadaş olabilirdik.
-nedim- Oya haklıydı. Benim tek umudum kendi çocuğumdu. Bu fikre zamanla alıştım hatta kendimi de kaptırdım. Ne Cemre ne de Ceren umrumda değil. Ben kimsenin sevgilisi kocası değilim. Sadece bi babayım. Baba. Ceren de sadece bi anne. Ceren'e verdiğim değer bundan ibaret.
