Innocence Love (Zawgyi + Unicode) Completed

Part 4

Zawgyi

ေက်ာင္းမတတ္မီမင္းသန့္နဲ႕အတူညေက်ာင္းဝန္ကိုပတ္၍ၾကည့္ေနကာအားကစားခန္းမသို႔ေရာက္လို႔ေနသည္။
နိုင္ငံတကာအဆင့္မီေက်ာင္းလို႔ေျပာထိုက္ေအာင္ပင္အားကစားခန္းမကအဆင့္အတန္းျမင့္လွသည္။
မိုးလုံေလလုံကစားကြင္းနဲ႕၊က်ယ္ဝန္းၿပီးစိမ္းစိုေနတဲ့ေဘာလုံးကြင္း၊ေရကူးကန္၊ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းကြင္း၊ဖူဆယ္ကြင္း၊ဘက္စကတ္ေဘာ၊ေဘာ္လီေဘာစသည့္ကြင္းမ်ားအစုံအလင္ကိုရွိပါသည္။
ေျပာဖို႔တစ္ခုေမ့ေနတာကေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အတြက္သူ႕မွာLockerခန္းတစ္ခန္းစီကိုေပးထားသည္။
အခန္းAဆိုအခန္းAအတြက္တစ္ခန္းစသည္ျဖင့္...
"မင္းေရကူးတတ္လားမင္းသန့္.."
"ကူးတတ္တာေပါ့..မႏွစ္ကငါဒုတိယရတယ္.."
ေရကူးကန္ကိုေရာက္ေတာ့ညကမင္းသန့္အားေမးရာသူ႕အေျဖေၾကာင့္ညအံဩသြားရသည္။တကယ္ဆိုသူ႕မွာေရကူးခ်န္ပီယံျဖစ္ဖို႔ေနေနသာေရေတာင္မကူးတတ္။
"တကယ္.."
"တကယ္ပါ..ငါ့မွာဓာတ္ပုံေတာင္ရွိတယ္၊ပထမကေတာ့အဓိကပဲရတာ.."
"သူကေရကူးလဲေတာ္တာပဲလား၊အဲဒါေရာမင္းအေလွ်ာ့ေပးလိုက္တာလား.."
"မဟုတ္ဘူး..အားကစားမွသူကပါရမီပါတာ၊ႀကိဳက္တဲ့အားကစားကိုေျပာလိုက္သူ႕ကိုနိုင္တဲ့သူကခပ္ရွားရွား.."
"ဟုတ္လို႔လား..အဲလိုလူကရွိလို႔လား၊နတ္ဘုရားဝင္စားမွအဲလိုျဖစ္လိမ့္မယ္.."
"အဲဒါဆိုသူ႕ကိုနတ္ဘုရားလို႔သတ္မွတ္လိုက္ေတာ့၊အဲဒါကအဓိကပဲ.."
ဒီလိုက်ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ...
မင္းသန့္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ညသူ႕ကိုအမွတ္ေပးလိုက္မိသည္။
သူကဘက္စုံထူးခြၽန္တာညလက္ခံတာေပါ့၊စာ၊အားကစား၊တဏွာ...
ထိုစဥ္ေခါင္းေလာင္းသံၾကား၍သူတို႔အတန္းသို႔ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ထိုေခါင္းေလာင္းသံကေက်ာင္းတတ္ေခါင္းေလာင္းမဟုတ္ပါ။လူစုတဲ့အခ်က္ျပေခါင္းေလာင္းသာျဖစ္သည္။
အခန္းကိုေရာက္ေတာ့ညသူ႕ရဲ႕ေဘးမွာအဓိကကိုမေတြ႕ရ၍ဘယ္ေရာက္ေနလဲလို႔ဘာရယ္မဟုတ္စိတ္ထဲကေတြးေနမိသည္။
ေနာက္ေတာ့ေက်ာင္းတတ္ေခါင္းေလာင္းသံၾကားရၿပီးထိုအခါမွအဓိကကသူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႕အခန္းထဲသို႔ဝင္လာသည္။
ထုံးစံအတိုင္းမ်က္ႏွာေက်ာ္တင္းတင္းကဘယ္သူ႕ကိုမွဂ႐ုစိုက္စရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ပုံစံနဲ႕ညရဲ႕ေဘးကခံ၌ဝင္၍ထိုင္လိုက္သည္။
မၾကာခင္ဆရာတစ္ေယာက္ဝင္လာကာအဂၤလိပ္အခ်ိန္မို႔အားလုံးႏႈတ္ဆက္ၿပီးအဂၤလိပ္စာအုပ္ထုတ္လိုက္ၾကသည္။
ဆရာကေရွ႕ကေနသင္ျပေပးၿပီးအားလုံးကစိတ္ဝင္တစားမွတ္သားေနၾကသည္၊ညစာသင္ယူေနရင္းေဘးကအဓိကကိုၾကည့္ေတာ့သူကလဲစာကိုစိတ္ဝင္တစားသင္ယူေန၍မဆိုးပါဘူးလို႔သတ္မွတ္လိုက္ျပန္သည္။
ေနာက္အခ်ိန္ေတြမွာလဲသူကစိတ္ဝင္တစားရွိ၍သူစာေတာ္တယ္ဆိုတာကိုညလက္ခံလို႔ရသြားသည္။
မင္းသန့္ေျပာသလိုအက်င့္မေကာင္းတာကိုေတာ့ညေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ေသးသည္။
အတန္းခ်ိန္တခ်ိဳ႕ၿပီးသြားေတာ့မုန့္စားဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ေနာက္အတန္းခ်ိန္အတြက္လိုအပ္သည့္စာအုပ္မ်ားအားညသြားယူရန္ထြက္လာခဲ့သည္။
မင္းသန့္ကေတာ့ဗိုက္ဆာတယ္ဆိုၿပီးကန္တင္းဘက္ကိုထြက္သြားေလရဲ႕...
ထိုအခန္းထဲေရာက္ေတာ့ေသာ့ကိုထုတ္ကာသူ႕စာအုပ္အခ်ိဳ႕ကိုထည့္ထားတဲ့အခန္းေလးအားဖြင့္ရန္ျပင္ေတာ့...
"ဟင္..ဘာလို႔မရတာလဲ .."
သူကပဲမဖြင့္တတ္လို႔လားေလာ့ဒ္ကပဲၾကပ္ေနလို႔မသိဘယ္လိုမွဖြင့္မရ..
ထိုစဥ္အခန္းထဲသို႔လူတစ္ေယာက္ဝင္လာရာၾကည့္လိုက္ေတာ့အဓိက...
သူကေတာ့ညနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းျဖစ္ၿပီးရပ္ေနပုံအေနအထားအရေတာ့သူတို႔ကေက်ာခ်င္းကပ္အေနအထားျဖစ္ေနသည္။
သူကေတာ့အလြယ္တကူဖြင့္ကာလိုအပ္သည့္စာအုပ္ကိုထုတ္ကာယူလိုက္ၿပီးညရဲ႕အခန္းကိုသူ႕လက္နဲ႕ေစာင့္တြန္းလိုက္ရာအခန္းကပြင့္သြား၍သူအခန္းထဲမွထြက္သြားသည္။
ညစာအုပ္ကိုထုတ္ယူၿပီးသူ႕ရဲ႕ေနာက္ကိုေျပးကာလိုက္လာခဲ့သည္။
"အဓိက.."
ညေျပးလိုက္လာေတာ့သူ႕ကိုမွီသြားသည္။ညသူ႕ကိုေခၚေပမဲ့သူကျပန္မထူး..
"ငါေခၚေနတယ္ေလ.."
"မင္းေခၚတိုင္းထူးရမွာလား၊ငါ့မိဘေတြကေခၚရင္ေတာင္ငါမထူးခ်င္မထူးဘူး.."
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါငါ့ကိုကူညီေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.."
"ေက်းဇူးဆိုတာတင္ၿပီးရင္ျပန္ဆပ္ရတယ္၊မင္းငါ့ကိုဘယ္လိုေက်းဇူးျပန္ဆပ္မွာလဲ.."
"ဟင္..ဘယ္လိုဆပ္ရမွာလဲ.."
"ငါေဟာ့ေပါ့စားခ်င္တယ္ညေနက်လိဳက္ေကြၽးမလား.."
"ဟင္.."
"မလုပ္နိုင္ဘူးမဟုတ္လား၊အဲဒီေတာ့မင္းငါ့ကိုေက်းဇူးတင္တာကိုလက္မခံနိုင္ဘူး.."
အဓိကကေျပာကာထြက္သြားေတာ့ညသူ႕ရဲ႕ေနာက္ကိုေျပးလိုက္လာကာ..
"ငါကအဲေလာက္ခ်မ္းသာတဲ့သူမွမဟုတ္တာ၊အေအးေလးဘာေလးဆိုငါလိုက္တိုက္နိုင္ပါတယ္၊ေဟာ့ေပါ့ဆိုတာက်ငါမတတ္နိုင္ဘူး.."
"ငါ့ေက်းဇူးကေစ်းနည္းတယ္လို႔ဆိုခ်င္တာလား၊ေက်းဇူးမတင္ခ်င္မတင္နဲ႕အေအးဆိုတာေလာက္နဲ႕ငါ့ကိုေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့မျဖစ္နိုင္ဘူး.."
ဒီတစ္ခါအဓိကရဲ႕ေနာက္ကိုညမလိုက္ေတာ့ပဲသူ႕အေမသူ႕ကိုေပးလိုက္တဲ့မုန့္ဖိုးဆိုတဲပိုက္ဆံကိုထုတ္ကာၾကည့္လိုက္သည္။
"မလိုခ်င္ပါဘူးအေမရာ..သားအတြက္အဲေလာက္မလိုပါဘူး.."
တစ္ေထာင္တန္တစ္အုပ္အားသူ႕ရဲ႕လက္ထဲကိုထည့္ေပးတဲ့အေမ့ကိုၾကည့္ကာညျပန္ေပးလိုက္သည္။
"ဘာလို႔မလိုရမွာလဲ..သားကတကယ္လူဂုဏ္တန္ေတြၾကားမွာေက်ာင္းတတ္ရမွာေလ၊အေမေပးတာနည္းေတာင္နည္းပါေသးတယ္..ယူပါသားရယ္.."
"ေနာက္လအတြက္ႏြားစာဝယ္ဖို႔လိုေသးတယ္မဟုတ္လား.."
"အေမ့မွာရွိပါေသးတယ္၊ဒီၾကားထဲႏြားနို႔ေရာင္းရင္ေငြေပၚလာအုံးမွာ၊သုံးပါသားရယ္၊လိုတဲ့အခ်ိန္ထပ္ေတာင္း..အေမေပးမွာေပါ့၊သားရဲ႕ေက်ာင္းစရိတ္ကိုကိုျမဦးကတာဝန္ယူတာကိုပဲအေမတို႔ဝမ္းသာမဆုံးျဖစ္ရပါတယ္..အေမတို႔အတြက္ဒီေလာက္ေလးေပးရတာကိုေတာ့သားလက္ခံေပးပါေနာ္.."
"အေမရယ္.."
ညသူ႕ရဲ႕အေမကိုသတိရသြားကာပါးျပင္ေပၚသို႔မ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းလို႔သြားကာအတန္းခ်ိန္စေတာ့မွာျဖစ္၍မ်က္ရည္ေတြကိုကဗ်ာကယာသုတ္ကာညအခန္းဆီသို႔လာခဲ့သည္။