Innocence Love (Zawgyi + Unicode) Completed

Part 32

Zawgyi

ၿခံတံခါးႀကီးလဲပိတ္ထားကာအိမ္ႀကီးကိုလဲေသာ့ခတ္ကာပိတ္ထား၍အိမ္မွာဘယ္သူမွမရွိဘူးဆိုတာအဓိကသိလိုက္ရသည္။
ဒါေၾကာင့္ဘယ္ေလာက္မွမေဝးတဲ့ေမြးျမဴေရးၿခံဘက္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။
အရင္ကၿခံနဲ႕အခုၿခံကမည္သို႔မွမသက္ဆိုင္ေပ။အရင္ကသူတို႔ရဲ႕ေမြးျမဴေရးၿခံကတနိုင္တပိုင္သာျဖစ္ၿပီးအခုေတာ့နို႔စားႏြားေတြပင္အေကာင္တစ္ရာနီးပါးရွိေပမည္။
ေဘးမွေျမကြက္ေတြလဲဝယ္ထားပုံရကာၿခံႀကီးကေတာ္ေတာ္က်ယ္ဝန္းေနသည္။
"ဒီမွာဗ်..ကြၽန္ေတာ္ေမးစရာရွိလို႔ပါ.."
ႏြားၿခံထဲမွာသန့္ရွင္းေရးလုပ္ေနတဲ့အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကိုလွမ္းကာေျပာေတာ့အလုပ္သမားကအဓိကအနားသို႔လွမ္းလာခဲ့သည္။
"ဘာလဲ..ေမးေလ.."
"ဟိုေလ..ဒီၿခံပိုင္ရွင္ေတြဘယ္သြားၾကလဲမသိဘူး.."
"ဪ..သူတို႔ခရီးထြက္သြားတယ္၊အကိုေလးသာမညကိုသူ႕အဖြားအိမ္ဆိုလားထားမယ္ဆိုၿပီးေခၚသြားတာပဲ.."
"သူ႕အဖြား..သူ႕အဖြားကဘယ္ကလဲ..ငါ့ညီသိလားမသိဘူး.."
"အဲဒါေတာ့ကြၽန္ေတာ္လဲမသိဘူး..မေန႕ညကအကိုေလးအျပင္ကိုခိုးထြက္တာကိုေဒၚေလးတို႔သိၿပီးအခုလိုစီစဥ္လိုက္ပုံပဲ.."
"ညကသာမညအျပင္ထြက္တာအိမ္ကလူေတြသိသြားတယ္.."
"ဟုတ္တယ္ဗ်..ဒါနဲ႕ခင္ဗ်ားကဘယ္သူလဲ.."
"ဪ..ငါကသာမညရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ၊သူ႕အိမ္ကိုလာလည္ဖို႔ေျပာထားလို႔လာတာ၊အိမ္ကတံခါးႀကီးပိတ္ထားလို႔ေလ.."
အဓိကအလုပ္သမားဆီကထပ္ၿပီးသိခ်င္ေနေသး၍ညာ၍ေျပာလိုက္သည္။
"ဖုန္းဆက္ေတာ့လဲမကိုင္ဘူး..ဘယ္ကိုသြားလဲမသိဘူး.."
"အကိုေလးကိုဖုန္းေပးမသုံးေတာ့ဘူးေလ၊အကိုေလးကေဒၚေလးတို႔သေဘာမတူတဲ့သူနဲ႕ႀကိဳက္လို႔ဆိုၿပီးအခုလိုလုပ္ၾကတာေလ၊အကိုေလးသနားပါတယ္ဗ်ာ.."
"သူ႕အဖြားကဘယ္ဇာတိဆိုတာငါ့ညီတကယ္မသိဘူးလား.."
"ဟုတ္ကဲ့တကယ္မသိတာပါ.."
"ဟုတ္ပါၿပီ..ေက်းဇူးပါငါ့ညီေနာ္..ေရာ့မင္းအတြက္မုန့္ဖိုး.."
အဓိကကေကာင္ေလးကိုငါးေထာင္တန္တစ္႐ြက္ထုတ္ေပးေတာ့ေကာင္ေလးကတံျမက္စည္းကိုခ်ကာသူေပးတဲ့ပိုက္ဆံကိုဆြဲယူလိုက္သည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အကိုေလး.."
"အင္း..ရပါတယ္ကြာ.."
အဓိကေျပာကာထြက္လာေတာ့ေကာင္ေလးကလွမ္းေခၚရာအဓိကလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"အကိုေလးတို႔သြားတဲ့ေနရာကိုသိတဲ့လူတစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္..."
ေကာင္ေလးရဲ႕စကားေၾကာင့္အဓိကထိုေကာင္ေလးထံသို႔ျပန္လာခဲ့သည္။
"ဘယ္သူလဲ.."
"မမေလးစိမ္းေလ..အကိုေလးသာမညနဲ႕မမေလးစိမ္းတို႔ကအရမ္းခင္တာ၊ဟိုတစ္ခါကအဲဒီကိုမမေလးစိမ္းနဲ႕သြားဖူးတယ္.."
"စိမ္း..ဪ..ဟုတ္သားပဲ..ငါ့ညီစိမ္းရဲ႕အိမ္လိပ္စာသိလား.."
"အဲဒါေတာ့ကြၽန္ေတာ္သိတယ္..ဒီကေနတန္းသြားေရွ႕ကထေနာင္းပင္အႀကီးႀကီးနားေရာက္ရင္ဘယ္ကိုေကြ႕၊ဘုရာေတြ႕ေအာင္တန္းသြား၊ဘုရားကေနဘယ္ကိုခ်ိဳးလိုက္ႏွစ္အိမ္ျမႇောက္ကမမေလးစိမ္းတို႔အိမ္ပဲ.."
"ေက်းဇူးပဲညီရာ..ကဲအကိုသြားမယ္.."
အဓိကေျပာကာကားဆီသို႔ျပန္လာခဲ့ၿပီးေကာင္ေလးေျပာတဲ့အတိုင္းသြားရန္ျပင္လိုက္ၿပီးလမ္းကရႈပ္၍ဘယ္လိုသြားရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။
ဒါေၾကာင့္ဖုန္းကိုထုတ္ကာစိမ္းဆီသို႔ဆက္လိုက္သည္။
"ဟလို.."
ဖုန္းဆက္ၿပီးခဏအၾကာမွာဖုန္းဝင္သြားၿပီးတဖက္မွအသံကိုၾကားရသည္။
"ဟလို..စိမ္းလား.."
"အင္း..ဟုတ္တယ္..အဓိကနင္ေနေကာင္းလား.."
"ေကာင္းတယ္..ငါအခုနင္တို႔အိမ္နားမွာငါဆက္ၿပီးမလာတတ္လို႔.."
"ဟင္..ဟုတ္လား..ဘယ္နားမွာလဲ၊ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ.."
"ဘုရားနားေလးမွာ..ျဖစ္နိုင္ရင္ငါ့ဆီကိုအခုခ်က္ျခင္းလာခဲ့ပါလားဟင္၊ငါနင့္ဆီကအကူအညီေတာင္းစရာရွိလို႔.."
"ဪ..ေအးပါ..ဒါဆိုငါလာခဲ့မယ္၊ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားနားမွာမဟုတ္လား.."
"ေအး..ဟုတ္တယ္.."
အဓိကဘာရားနာမည္ကိုေမာ့ၾကည့္ကာေျပာေတာ့စိမ္းကလာမယ္ဆိုၿပီးဖုန္းခ်သြားသည္။
အဓိကလဲစိမ္းကိုဘယ္ကလာမလဲဆိုတာကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနသည္။ခဏၾကာေတာ့စိမ္းတစ္ေယာက္သူ႕ဆီသို႔ေပါက္လာပါေတာ့သည္။မ်က္ႏွာကၿပဳံးေနေပမဲ့အသက္မပါ..
"စိမ္း.."
"ေအး..နင္ငါ့အိမ္သြားမလား.."
"မသြားေတာ့ဘူးဟ..ဒီနားကလြတ္လပ္တယ္၊ဒီမွာပဲေျပာၾကမယ္၊စိမ္း..သာမညတို႔ဘယ္သြားတယ္ဆိုတာနင္သိတယ္မဟုတ္လား..ငါ့ကိုေျပာျပပါဟာ.."
"ထင္ေတာ့ထင္သားပဲ..နင့္ငါ့ကိုအေရးတႀကီးေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ေနာက္ဒါကိုပဲေမးဖို႔ျဖစ္မွာလို႔..ငါသူရွိတဲ့ေနရာသိပါတယ္.."
"ေအး.."
"သူ႕ကိုသူ႕အေမေတြကသူ႕အဖြားရဲ႕အိမ္ကိုေခၚသြားတာ၊အဲဒါကျပင္ဦးလြင္မွာ.."
"အိမ္လိပ္စာေလးငါ့ကိုအတိအက်ေျပာပါလား.."
"အင္း..  ... ... ..."
စိမ္းကအိမ္လိပ္စာကိုေျပာျပၿပီးအဓိကကိုၿပဳံး၍ၾကည့္ကာ..
"နင္သူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲလား.."
"ဟင္.."
"ငါနင္တို႔အေၾကာင္းကိုအားလုံးသိၿပီးပါၿပီ..ငါ့ကိုရွက္ဖို႔မလိုပါဘူး၊ဘာလို႔ဆိုငါကနင့္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလ.."
"အင္း..အင္းပါ..ငါသူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္စိမ္းရယ္၊ငါ့ဘဝမွာသူရွိမွၿပီးျပည့္စုံမွာဟ၊ငါ့ရဲ႕အနာဂတ္မွာသူ႕လက္ကိုတြဲၿပီးသက္ဆုံးတိုင္ေနသြားခ်င္တာ၊သူသာမရွိရင္ငါအသက္ရွင္ေနရလဲအလကားပဲ၊သူကငါ့အတြက္အရာရာပါစိမ္းရယ္.."
"နင္အခုလိုသေဘာထားေပးတဲ့အတြက္ငါေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ညလဲနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တာ။နင္ကလဲညအေပၚအခုလိုသေဘာထားရွိလို႔ငါနင့္လက္ထဲမွာညကိုစိတ္ခ်လိဳက္ပါၿပီဟာ၊နင္တို႔ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ၊ညရဲ႕မိဘေတြနင္တို႔ကိုလက္ခံပါေစဟာ.."
စိမ္းသူ႕ကိုဆုေတာင္းေပးေတာ့အဓိကစိမ္းကိုေက်းဇူးတင္စကားေျပာကာျပင္ဦးလြင္သို႔သြားရန္ျပင္လိုက္သည္။
စိမ္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ထြက္သြားတဲ့အဓိကရဲ႕ကားကိုၾကည့္ရင္းစိတ္ထဲမွ...
"ငါနင့္လက္ထဲမွာညကိုစိတ္ခ်လိဳက္ပါၿပီအဓိကရယ္..
ညကိုငါမပိုင္ဆိုင္ရေပမဲ့ငါ့ထက္မေလ်ာ့တဲ့ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ခ်စ္ေပးတဲ့နင့္လက္ထဲမွာငါညကိုစိတ္ခ်နိဳင္ပါၿပီ..."
စိတ္ထဲမွေျပာရင္းပါးျပင္ေပၚသို႔မ်က္ရည္စီးက်လာေပမဲ့ႏႈတ္ခမ္းမွာေတာ့ၿပဳံး၍ထားသည္။
အခ်စ္ဆိုတာသူကိုယ့္ကိုခ်စ္မွကိုယ္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနရမွမဟုတ္ပါဘူး၊သူေပ်ာ္႐ႊင္မယ္ဆိုတာကိုေတြးၿပီးအနစ္နာခံျခင္းကလဲအခ်စ္ပါပဲ..
တစ္ခုရွိတာကထိုခ်စ္ျခင္းနဲ႕ခ်စ္ရျခင္းကနာက်င္ေစပါသည္။သို႔ေသာ္..သူေပ်ာ္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီးပီတိေတာ့ျဖစ္ရပါသည္။
နင္တို႔ခ်စ္ျခင္းသာယာေျဖာင့္ျဖဴးပါေစညရယ္...