Innocence Love (Zawgyi + Unicode) Completed

Part 20

Zawgyi

သူတို႔ေအာက္သို႔ဆင္းလာရာေအာက္သို႔ေရာက္ေတာ့ေဒၚသင္ဇာကလက္ပိုက္ကာျပတင္းေပါက္ကိုၾကည့္ကာသူတို႔အားေက်ာေပးလို႔ေနသည္။
ဒီေတာ့အဓိကက..
"အေမ.."
"မေျပာနဲ႕၊ငါေမးတာကိုပဲေျဖ၊ငါေျပာတာပဲနားေထာင္.."
"....."
ေဒၚသင္ဇာကေပၚေျပာလိုက္ေတာ့သူတို႔ဘာစကားမွမေျပာေတာ့..
"အဓိက..မင္းကေယာကၤ်ားေလ၊ဟိုတစ္ခါတုန္းကတည္းကငါမင္းကိုအဲလိုမ်ိဳးလက္မခံနိုင္ဘူးလို႔သတိေပးထားတယ္ေလ.."
ေက်ာင္းေနာက္ဆုံးရက္ကေဒၚသင္ဇာသူတို႔ကိုမသင္ကာ၍အိမ္ေရာက္ေတာ့သားျဖစ္သူကိုေျပာျခင္းျဖစ္သည္။
"ဒါေပမဲ့သားသူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ေလ..."
"ေတာ္စမ္း..မင္းတို႔ကေယာကၤ်ားေလးေတြေလ၊ေယာကၤ်ားႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာအခ်စ္ဆိုတာမရွိဘူး၊မင္းတို႔သာယာေနတာ၊စိတ္ကစားေနတာ.."
"မဟုတ္ဘူးအေမ..သားသူ႕ကို.."
"မေျပာနဲ႕လို႔ေျပာေနတယ္၊ဒီကိစၥကိုမင္းအေဖသိသြားရင္ဘာျဖစ္မယ္ထင္လဲ၊မင္းကိုသတ္ပစ္လိမ့္မယ္.."
"....."
"သာမည..သား..သားဘက္က.."
"အေမ..သူ႕ကိုဘာမွမေျပာပါနဲ႕၊သားသူ႕ကိုခ်စ္တယ္၊သူလဲသားကိုခ်စ္တယ္၊ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ဆိုတာမျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး.."
"သားဘက္ကေနာက္ဆုတ္လိုက္ပါ၊သားကိုအန္တီခ်စ္ပါတယ္၊ဒါေပမဲ့..အန္တီသားကိုေပးရေလာက္ေအာင္ထိေတာ့၊ဟင့္..သားကမိန္းကေလးဆိုရင္အန္တီသားကိုလက္မခံနိုင္စရာမရွိပါဘူး.."
"အေမ.."
"ဖ်န္း..."
"အ႐ူးေကာင္..မင္း႐ူးေနတာ၊မင္းကိုသူနဲ႕ဘယ္ေတာ့မွသေဘာမတူဘူး.."
အဓိကကသူ႕အေမကိုဆြဲကာေျပာေတာ့ေဒၚသင္ဇာကအဓိကရဲ႕ပါးကိုရိုက္ကာေျပာလိုက္သည္။
ညကေတာ့ေနရာ၌သာရပ္၍ေနသည္။
"ဒါအေမ့စကားအကုန္ပဲလား.."
"အဲဒါဘာကိုေျပာတာလဲ.."
"သားအေမတို႔ဆီကသေဘာတူမႈကိုလိုခ်င္လို႔သားဒီေလာက္ထိေျပာေနတာ၊အေမကလက္မခံနိုင္ဘူးဆိုၿပီးပ်က္ပ်က္သားသားေျပာေနရင္သားအိမ္ေပၚကဆင္းသြားမယ္.."
"အဓိက မင္း႐ူးသြားၿပီလား.."
"ဟုတ္တယ္..သား႐ူးသြားၿပီ၊အေမသားတို႔ကိုလက္ခံေပးပါေနာ္.."
အဓိကကေဒၚသင္ဇာရဲ႕လက္ကိုဆြဲကာအသနားခံေတာ့ေဒၚသင္ဇာဆက္မေျပာေတာ့ပဲတင္းထားတဲ့စိတ္ကိုေလွ်ာ့ကာေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္၊
"သားသူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္အေမရဲ႕..သားတို႔ခ်စ္ျခင္းကိုမခြဲပါနဲ႕ေနာ္.."
"....."
ေဒၚသင္ဇာသားျဖစ္သူကိုဖက္ကာသားရဲ႕စကားကိုမ်က္လုံးမွိတ္ေခါင္းညိတ္ကာသားရဲ႕ေခါင္းကိုပြတ္လိုက္သည္။
"ဒါဆို..အေမသားတို႔ကိုသေဘာတူတယ္ေပါ့.."
"သေဘာတူတာမဟုတ္ဘူး၊သားတို႔ကိုမကန့္ကြက္တာ၊သားကိုအေမမဆုံးရႈံးခ်င္ဘူး.."
"အေမတကယ္ေျပာတယေနာ္..ေဟး..ဝမ္းသာလိုက္တာ၊ညၾကားတယ္မဟုတ္လား၊အေမကမကန့္ကြက္ဘူးတဲ့.."
အဓိကကေပ်ာ္႐ႊင္ေနေတာ့ညပါဝင္၍ၿပဳံးေပးလိုက္သည္။သို႔ေပမဲ့စိတ္ထဲမွာေတာ့မတင္မက်ျဖစ္ေနဆဲ..
"အဟင္း..အရမ္းလဲဝမ္းသာမေနနဲ႕၊သားတို႔ကိုအေမမကန့္ကြက္ဘူးဆိုေပမဲ့သေဘာမတူေသးဘူးေနာ္၊သားတို႔ကအရမ္းငယ္ေသးတယ္၊အခ်ိန္အတိုင္းအတာအေျပာင္းအလဲနဲ႕ၾကားမွာအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္သြားနိုင္ေသးတယ္၊အဲေတာ့သားတို႔ကိစၥကိုသားနိုင္ငံျခားမွာေက်ာင္းတတ္ၿပီးမွဆုံးျဖတ္ေစခ်င္တယ္.."
"ဟုတ္ကဲ့ပါအေမရဲ႕..သားတို႔ကလဲအခုခ်က္ျခင္းႀကီးလဲမေနပါဘူး၊သားနိုင္ငံျခားကိုေက်ာင္းတတ္ျပန္လာမွ၊သားသူနဲ႕တစ္သက္လုံးအတူေနမယ္၊အေမသိထားရမွာကအခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ပဲေျပာင္းေျပာင္းသားသူ႕ကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္ကေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး.."
သူ႕ကိုၾကည့္ကာေျပာေနတဲ့အဓိကေၾကာင့္ညသူ႕ရဲ႕စကားကိုၾကားေတာ့ရင္ထဲ၌လွိုက္ဖိုလို႔သြားသည္၊
"ဟုတ္ပါၿပီကြယ္..ကဲကဲ..လာပါအုံး..ႏွစ္ေယာက္စလုံး.."
ေဒၚသင္ဇာကႏွစ္ေယာက္လုံးကိုေခၚကာဖက္လိုက္သည္။ေဒၚသင္ဇာရဲ႕ရင္ခြင္ႏွစ္ဘက္မွာႏွစ္ေယာက္သားေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကေပမဲ့ေဒၚသင္ဇာရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းမဲ့ထားတဲ့မ်က္ႏွာကိုေတာ့သူတို႔မျမင္ၾကေပ။
အဲေလာက္ထိငါမင္းအတြက္ေရွ႕ကေနရင္ဆိုင္ၿပီးတဲ့အထိေတာင္မွကြာ...
မင္း..မင္းငါ့ကိုရက္စက္ရက္တယ္...
"ေမာင္..ကားကိုေသခ်ာေမာင္းေလ..ေမာင္..ေမာင္..ေရွ႕မွာကား.."
"ဟင္..ဟာ.."
"အား.."
အဓိကေတြးရင္းကားကိုေမာင္းလာကာေရွ႕မွာခ်ိဳးဝင္လာတဲ့ကားကိုမျမင္ပဲေမာင္းလာေတာ့တိုက္မိမလိုျဖစ္ကာကားကိုေဘးသို႔ခ်ိဳစေကြ႕လိုက္ေတာ့လမ္းေဘးကသစ္ပင္အားဝင္တိုက္ကာအဓိကရဲ႕အသိအာ႐ုံမ်ားလြင့္ပ်ယ္သြားေတာ့သည္။
သို႔ေပမဲ့မီမီကေတာ့နဖူးကြဲသြား႐ုံသာျဖစ္ၿပီးသတိလစ္ေနတဲ့အဓိကကိုၾကည့္ကာ..
"ေမာင္..ေမာင္..လာၾကပါအုံးရွင္..ကယ္ၾကပါအုံး၊ေမာင့္ကိုကယ္ၾကပါအုံး.."
နဖူးထက္မွေသြးမ်ားယိုစီးလာတဲ့အဓိကကိုစိတ္ပူကာမီမီေအာ္ေတာ့ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြေရာက္လာကာကူညီေပးၾကသည္။
လူနာတင္ကားေရာက္လာလို႔ေဆး႐ုံကိုေခၚေဆာင္သြားသည္အထိအဓိကသတိမရေသးေသးေပ။
မီမီကေတာ့အဓိကကိုၾကည့္ကာငိုရင္းလူနာတင္ယာဥ္နဲ႕ပါသြားေတာ့သည္။