trelós, jikook

10 I final

15 yıl sonra

Geçirdiğimiz o zorlu günlerin, hem çok ders çalışıp hem işe gittiğimiz, açlıktan bayılacak kıvama gelsek bile dilenmeyi bir kere bile düşünmediğimiz günlerin ödülünü şu sıralar alıyorduk sanırsam. Jungkook müdürlüğe atandı, kızımız okula başladı, ben de sonunda diplomamı kullanarak bir işe girdim. Ah, bunları yaşayacağımızı bilsem geceleri sevgilimden gizli ağlar mıydım hiç?

"Baba!"

Bahçedeki neşeli sesi duyduğumda koştura koştura miniğimizin yanına gittim.

"Benim minik meleğim okuldan dönmüş!"

Kucağıma atladığında biraz oyun ve öpücüklerin ardından onu kucağımdan indirmeyip eve girdim.

"Hey Jungkook, bak kim okulda ilk gününü geçirdi."

"Yoksa bir melek ışık halkasını cebimde mi unutmuş?"

Jungkook neşeli sesiyle elini cebine atıp şaşkın bir yüz ifadesi takındı. Elini cebinden çıkarmadan diğer eliyle yanağına bir işaret yaptığında Youra babasının yanağına bir öpücük kondurup heyecanla cebindekini beklemeye başladı. Jungkook da elini cebinden çıkararak sakladığı çikolatayı verdi. Youra sevinçle zıplayıp çikolatayı kaparken ben de parlayan gözlerle kocamı izliyordum. Çikolatayı yedikten sonra hararetle okuldaki ilk gününü anlatmaya başladı.

"İlk başta kendimi tanıtırken iki tane babam var diyince herkes dalga geçti ama ben hiç üzülmedim çünkü iki tane yakışıklı babam varken anneye neden ihtiyacım olsun ki? Ben de sizin öğrettiğiniz gibi onlara kızdım. Sonra teneffüste bir kız yanıma gelip arkadaş olmak istedi. Ben de tamam dedim. Onun da iki tane annesi varmış. Çok şaşırdım duyunca. Baba, diğerleri neden iki tane babam var diyince benimle dalga geçti ki? Kötü bir şey değil demiştiniz..."

Nasıl bu kadar temiz kalpli olduğunu sorgulamayı bir kenara bırakıp hemen sorusuna cevap verdim.

"Kızım, diğer insanlar farklı olanları sevmezler. Mesela herkesin sadece babaları olsa, bu sefer de anne ve babası olanlarla dalga geçerlerdi. Bunun bizimle ilgisi yok. Sen bizim söylediğimiz gibi bundan utanma, gurur duy yeter."

bitti...

bu ilk biten ficim ağlasam mı ne yapsam.

öncelikle bölümlerin sayısının ve kendilerinin kısa olduğunun hayli hayli farkındayım. istesem araya kaos sokarak 20 bölüme de uzatabilirdim ama hem konudan sapmayayım hem de çerezlik bir fic olsun istedim. normalde angst yapacaktım ama meryem izin vermeyince böyle yumuş yumuş bir şey oldu. yoksa o gözyaşı dolu minik şişeyi kullanarak ciğerini sökebilirdim:)

neyse lafı da fazla uzatmıyorum ve meryem'e öpücük atarak fici kapatıyorum.

buraya kadar okuduysanız da çok teşekkür ederim.