Bab 21

53 3 0
                                    

   Esoknya, Subuh-Subuh lagi pelajar dah disuruh bangun. Yang Islam mestilah. Solat Subuh. Nak kejut tu bukan main liat. Dah pasang siren, bukak lampu, gegarkan khemah pun masih lagi ada yang tak bangun. Yang ada tu ada la, yang nerd-nerd la yang bangun tu. Termasuk aku. Jap, aku bukan nerd okay, I'm just jalankan tanggungjawab.
   Kat surau, aku mencari Cikgu Dania. Alhamdullilah sejuk mata pagi-pagi. Dia ada. Masa ni la nak tunjuk bagus, aku jadi imam. Ish, kau ni Imran, solat sebab Tuhan bukan sebab Cikgu Dania. Sedar la sikit.

    **********
   Untuk lunch, makanan student akan dimasak sendiri. Cuma mereka tak perlu masak nasi je. Nasi pihak pengurus akan masak.
   Bekal makanan ada yang bawa sendiri seperti yang dipesan. Cuma bahan basah la pengurusan sediakan. Takkan nak suruh student jugak yang bawak. Karang tak pasal-pasal berlalat pulak khemah.
   Masa ni la nak tengok sapa pandai masak, sapa pandai memotong and sapa pandai tengok je. Tapi yang aku tengok ramai yang pandai mengacau Cikgu Dania je. Kuajor. Nak kena budak ni.
   Aku nampak Cikgu Dania macam tak selesa. Aku pergi kat dia.
   "Haaa Imran, awak boleh tolong cikgu tak?" Nampak je aku terus diminta tolong. Pahal? Budak-budak lelaki punya ramai kat situ takkan sorang pun tak tolong?
   "Yang korang ni dah takde keje nak buat? Pergi ke group masing-masing la," Aku sound la masing-masing. Mereka beredar dengan muka cuka. Muka tak puas hati pun ada dengan kata lain 'kacau la dia ni'.
   "Haii cikgu, yang ramai-ramai tadi takkan tak ada sorang pun yang tolong?" tanya aku bila semua dah beredar. Tinggal aku dengan Cikgu Dania je berdua.
   "Kenapa?Awak tak sudi nak tolong saya ke? Tak pe la saya panggil orang lain." Haii macam merajuk je. Hmm perempuan, cakap lain kan sebenarnya.
   "Eh, buat apa nak panggil orang lain pulak saya dah ada kat sini. Cikgu nak saya tolong apa?" Aku pujuk la.
   "Haa ni..tolong rasa. Cukup rasa ke tak?" Lorhh, tu je? Nampak sangat nak bermanja ni.
   "Lahai, tu je? Ingatkan nak suruh angkat air ke, angkat periuk ni ke." Kata aku sambil sambut sudu yang dia hulur.
   "Tak nak takpe la saya panggil orang lain," balasnya. Eh eh dia ni.
   "Eh tak payahlah cikgu. Okay2 saya rasa." Aku ceduk kuah asam pedas dan tiup sebelum hirup kuahnya. Mesti la tiup, aku ni manusia bukan robot. Hmm..sedap. First time aku rasa masakan dia.
   "Macam mana? Sedap?" tanya dia. Amboi tak menyempat. Panas kuah ni tak hilang lagi dalam tekak aku ni.
   "Sedap. Cukup rasa. Pandai cikgu masak." puji aku. Tapi series memang betul sedap. Aku cuma puji kalau benda tu patut dipuji je.
   Dia ambil sudu dari tangan aku kemudian ceduk kuah untuk rasa jugak. Tak percaya la tu.
   "Wah sedap Cikgu Murni masak. Boleh bukak kedai ni," komennya.
   Wait. Jap. Hold on. Wait a minute. Wait a second. Cikgu Murni masak? Apo ni?
   "Hah? Cikgu Murni masak? Bukan cikgu ke yang masak ni?

Hanya Kau Yang MampuWhere stories live. Discover now