Blinded By Lies (GL)

Chapter 8

Lozinda POV

Ang ngiti

Ang tawa

At ang magsaya

Nawala ito ng mabilis sa buhay ko.

Dahil ang tanging mayroon ako ngayon ay puro hirap.

Nawala ang taong minamahal ko na inakala kong makakasama ko sa matagal na panahon.

Dahil kasalanan ko lahat.

Kasalanan ko lahat kung bakit niya ginawa pagpapatay niya sarili niya.

Naging manhid ako.

Naging bulag

At naging bingi sa paghihirap niya habang sinasaktan ko siya.

Kaya ang nararanasan ko ngayon na puro luha nalang ang kasama ko ay nararapat lang ito sa akin.

Nararapat lang ito na masira din ang buhay ko dahil ako ang unang sumira sa buhay niya.

"M-Mionette."

Halos mapunit ang aking kumot sa napakadiing hawak ko dito.

Gustong ibunton lahat ng sakit na nadarama ko.

Ikakamatay ko na ang sobrang sakit na nadarama ko.

"M-Miss na miss na kita love."

Di ko pa rin matanggap ang nangyari sa kanya.

At sa amin.

"AAH!!!!!!!!"

Malakas kong pinunit ang kumot.

"AAHHH!!!!!"

Pinagtatapon ko lahat ng mga unan ko.

"KUNIN MO NA RIN AKOOOOO!!!!"

Mariin kong sinabunutan ang buhok ko at pasalampak na naupo sa sahig.

At uli ay humagulgol.

Hagulgol na di ko na mabilang kung ilang ulit ko ng ginawa mula nang mawala siya sa akin.

"Bakit, bakit, bakiiiitt?!!!"

Hinampas ko ang makapal na carpet kahit halos madurog ko na ang sarili kong mga kamay.

Ang sakit sakit na!

Sobrang sakit na!

"A-Asan ka na?"

Hinay-hinay akong umupo.

At diretso akong napatingin sa harapan kong dingding, kung saan nakalagay ang mga compiled picture frames namin ni Mionette na magkasama.