army love (voltooid)

6

Pov jason

Zodra Alexis weg is begint mijn moeder te ratelen.
'ze is bloedschoon, je moet haar houden. Hoe oud is ze? Dat arme meisje. Zorg maar goed voor haar.'
Ik schud lachend mijn hoofd.
'ik ken haar pas, ik weet nog niet eens zeker of ik haar leuk vind' zeg ik.
'man, je bent stapelverliefd op haar, je kijkt stiekem de heletijd naar haar, zodra je haar ziet begin je te lachen als een zot en je gaf haar een kusje op de wang' zegt Damon.
'WAT ! jij geeft nooit kusjes op de wang, zelf ons niet. Je bent echt stapelverliefd jongen.' zeg mijn moeder streng. Ik babbel nog even met haar en leg dan af. Ik kruip in bed en de jongens volgen mijn voorbeeld.

Ik word wakker van de wekker en zie dat de jongens ook al wakker zijn. We kleden ons om in ons leger uniform, gisteren had ik alleen een legerbroek en zwarte t-shirt aan. Alexis had gisteren een sport bh aan door haar schot wond. Ik loop samen met beide squads, buiten alexis, naar de training arena. Zodra ik er ben zie ik Alexis al staan, wow, ze is beeldschoon in haar uniform. Zodra we er allemaal zijn begint ze te babbelen.

'deze week gaan we vooral parcour doen, we beginnen met hoogte parcour' we volgen haar naar het parcour.
'we gaan 2 teams maken. Beide squads gemixt.' we beginnen ons te mengen, ik zit bij Levi, hunter, Sean en damon. We gaan elk in een rij staan en zodra alexis ja roept vertrekken we. Ik kom eerder aan dan Mason. Zo gaan we een tijdje door tot het ontbijt is.

Na het ontbijt doen we parcour op de grond. We staan weer in twee rijen en zodra ze ja zegt vertrekken we. Als het lunch is stoppen we opnieuw.
Na lunch schieten we en dan zijn we klaar voor vandaag. We stappen naar onze cabine tot ik zie dat alexis een beetje raar loopt.
'gaat het?' vraag ik ze knikt en we gaan weer door.
Als ik een rode plek op haar uniform zie, hou ik haar tegen en zeg tegen de rest dat ze doormogen. Zodra ze weg zijn pak ik haar op in bruidstyle en breng haar naar de ziekentent.
'ik ben oké Jason, je kan me neerzetten' zegt ze.
'er zit bloed op je uniform en je mankt half'
'ik bloed een beetje meer niet, zo erg is datt niet hoor'
'jawel, straks ontsteekt het en ga je dood, je moet het niet onderschatten' nadat ik dat gezegd heb is ze stil.

We komen aan en alexis kleed zich uit zodat ze in haar sport bh zit. Haar hechtingen zijn weer open. De verpleegster hecht haar opnieuw en dan vertrekken we.

Onderweg komen we de commandant tegen.
'ik heb gehoord dat je hechtingen opnieuw los waren'
'ja meneer'
'je mag naar huis van mij, beide squads' zegt hij, het laatste naar mij kijkend.
We bedanken hem en vertrekken.

'we migen naar huis' roept alexis en iedereen juicht. Ik pak mijn gsm en bel mijn moeder.

'met helen'
'hey mam'
'Jason, wat leuk dat je belt'
'we mogen al naar huis, onze vlucht vertrekt morgen ochtend, kan je ons ophalen. Ik wil de tweeling en Lena verassen op school'
'natuurlijk schatje tot dan'
'doei'

We worden waker en deze keer zonder weker. We pakken onze spullen in en niet veel later zitten we al op het vliegtuig, nog 2 uur en ik ben thuis.