army love (voltooid)

18

Pov lena

Na een uur gingen de deuren van de spoed open en liepen verschillende dokters en verpleegsters er naar toe. Ze begonnen dingen te roepen en kwamen dan met het bed voorbij lopen. Wanneer ze voorbij kwamen leek het alsof de tijd stil stond. Ik zag hoe lexi daar lag, ze stond helemaal bond en blauw en was tegelijk wit weggetrokken. Ze had haar ogen toe en toch zag je dat ze verging van de pijn. Het was vreselijk om te zien. Toen ging de tijd weer sneller en werd ze een operatiekamer binnen gebracht en brak ik alweer in tranen uit. Ik zag dat meerdere jongens tranen in hun ogen hadden en sommigen keken weg. Het is nooit leuk of gemakkelijk om een geliefde zo te zien. In de korte periode dat ik haar ken is ze een zus voor mij geworden, ik weet dat mijn ouders haar ook ziet als hun dochter. Ik zie dat Jason alweer kei hard aan het wenen is, hij geeft zichzelf de schuld en ergens is dat ook wel want als hij niet vreemd ging, dan was ze nooit op die missie gegaan maar de daders hebben haar zo hard, ik heb er geen woorden voor. Ik kan het niet aanzien om mijn broer zo te zien, ookal haat ik hem voor wat hij deed. Ik ga naast hem zitten en sla mijn armen om hem heen, hij kijkt me aan en slaat dan ook zijn armen om me heen voor alleer ik mijn shirt nat voel worden.

5 uur later

Na een tijdje was Jason in slaap gevallen. Soms in zijn slaap zegt hij haar naam. Meestal is het van : lexi, ik hou van je, kom je lexi, je bent mooi lexi,... Maar soms is het minder maneschijn en rozengeur.
Dan is het van lexi het spijt me, verlaat me niet lexi,..

Een deur gaat open en er komt een dokter binnen.
'familie van sergant smith' zegt hij en direct staan we op, Jason is ook wakker geworden door de naam.

'Alexis haar operatie is goed gegaan, ze ligt momenteel te slapen maar door de trauma weten we niet of ze vandaag of morgen wakker gaart worden'
'dus ze ligt in coma' vraagt Megan.
'nee, haar lichaam heeft gewoon rust nodig en dat kan zorgen dat de patiënt en dag of 2 door slaapt.'
'mogen we haar zien' vraagt Jason.
'ja, maar jullie gaan rustig en stim moeten zijn zodat ze kan rusten, ze ligt op kamer 323 op de derde verdieping'
We bedanken hem en vertrekken dan naar lexi.
Als we aankomen blijven we even voor de deur staan.
'jullie mogen eerst, wij zullen wel wachten' zegt Sean.
We knikken en gaan dan naar binnen terwijl lexi haar squad nog buiten wacht.
Ze ligt daar met haar ogen gesloten te slapen, alsof er niks is gebeurt. Ik zie dat Jason naar haar toe gaat. Hij aait zachtjes over haar wang en fluistert dingen in haar oor, ik merk dat er tranen op haar wang vallen en snel veegt Jason ze weg. Hij drukt een kusje op haar wang en stapt dan weer weg. Ik stap naar voor en pak haar hand vast, ik geef er een klein kneepjes in zodat ze weet dat ik er voor haar ben, ik buig me net zoals Jason naar haar oor en fluister paar dingen, dan stap ik weer naar achter. Zo doet iedereen wel iets en dan gaan wij naar buiten en is het de beurt van lexi haar squad.

Wat vinden jullie ervan?
Vinden jullie dat het Jason zijn fout is?
Moet ze Jason vergeven?