army love (voltooid)

22

Pov lexi

We zijn al een week verder en vandaag mag ik uit het ziekenhuis.
Jason is elke dag op bezoek geweest, van zodra hij op bezoek mocht komen tot hij verplicht weg moest, zat hij naast mijn bed. Ik herriner nog de dag dat Jason me niet wou verlaten.

'meneer, het bezoekersuur is voorbij, u moet nu gaan' zegt de verpleegster.
'nee, ik ga niet weg' hij pakt mijn hand vast.
'meneer, als u niet nu vertrekt dan moet ik de beveiliging halen'
'ik zei, ik ga niet weg. Zelfs als je me weg sleurt kom ik terug, als het moet bind ik me zelf vast aan lexi.' zegt Jason vastberaden.
De vrouw gaat weg en direct pakt Jason handboeien en bind onze handen aan elkaar vast. De beveiliging komt binnen en zien de handboeien.
' ik zei toch dat ik me ging vastbinden om hier te blijven' de 2 mannen van de beveiliging grinniken en gaan weg, wat later komen ze terug met een kettingzaag. Ze beginnen te zagen en zodra Jason los is sleuren ze hem mee
'ik kom terug lexi, ik kom terug' roept hij en ik zchiet in de lach.

Ik grinnik om de gedachten. Ik kijk naar rechts en zie een schattig beetje staan met een hartje waarop staat. 'I love you'
Zodra ik het zie herriner ik me de dag weer.

Zoals altijd zat ik de wachten tot Jason binnen kwam, hij was al een uur te laat. Ineens gaat de deur open en komt hij binnen terwijl hij iets achter zijn rug houdt.
'sorry dat ik wat later ben maar ik heb iets voor je' hij haalt iets achter zijn rug vandaan en ik zie dat het een beetje is met een harte waarop staat ''I love you''. 'de winkel was nog niet open, daarom ben ik later'
'dan je Jason'
'je weet toch dat ik echt van je hou, toch' vraagt hij onzeker.
'ja ik weet het'
Hij knikt en gaat naast mijn bed zitten. Hij pakt mijn hand vast en zo beginnen we te babbelen.

Die dag was echt leuk. De deur gaat open en Jason komt binnen.
'je mag naar huis love, tijd om te gaan'

'hi love' zegt Jason als hij binnen komt.
'love?' vraag ik.
'ja, je nieuwe bijnaam. Love'
'het is schattig' zeg ik terwijl ik moet blozen.
'ik noem je love omdat je leuk, onbeschrijflijk, vrolijk en eerlijk bent.'
Ik begin nog meer te blozen waardoor hij grinnik. Hij drukt een kusje op mijn wang en zo beginnen we weer te babbelen.

'lexi, lexiii, LEXI'
'hu, wat is er'
'ik roep je al 5 minuten en je reageerde niet, wat is er' ik begin direct weer te blozen.
'ik dacht terug aan de dag dat je me voor het eerst live noemde'
Hij grinnikt en blozend kijk ik weg.
Ik pak mijn tassen die ik al had gepakt en dan vertrekken we naar de uitgang. We stappen in de auto en Jason begint te rijden naar de basis en al snel komen we aan. We lopen naar de kantine en zodra ik de deur open doe roept iedereen 'welkom terug' ik sla mijn handen voor mijn mond. Iedereen is er. De hele kantine is versierd. Overal zijn er ballonnen en tafels met eten en drinken op. Ineens word ik in een groepsknuffel met al mijn vrienden getrokken. Deze dag kan niet meer stuk.