Namjoon'n dudakları bir süre hareket etmedi. Şaşırdığını tahmin edebiliyordum. Yine de dudaklarımı çekmedim.
Dudaklarının kıvrılmasından gülümsediğini anlayabiliyordum. Tam çekileceğim sırada, elini yanağıma koydu ve bana karşılık vermeye başladı.
Ne kadar süre bilmiyorum ama dudaklarımızı ayırdığımızda sarhoş gibi hissediyordum. Kalın, dolgun dudakları benim dudaklarıma bir yapboz parçası gibi uyduğunda Namjoon'un teni benim için cennetti.
Gülümseyerek bana baktı. "Bunu neden yaptın?"
Omuz silktim. "Canım istedi,"
Kafama hafifçe vurdu. "Ya, sırf canın istedi diye beni taciz edemezsin. "
Güldüm. "Bana karşılık vermişken çokta taciz etmiş sayılmam,"
