Ruh Adası

2. Bölüm - İLK KARŞILAŞMA

Düşüncelere dalmışken yanıma düşen gölgeyi görmemle beraber biri bana çarptı

Bana çarpan kişiye " Önüne baksana aptalll ! " Diye bağırdıktan sonra kız olduğunu fark ettim.

Şapkası ve sarı saçlarıyla gözlerimi büyülerken , başını kaldırıp çok ince bir ses tonuyla;

" Durduğun yere bak gerizekalı buradan insanlar geçiyor "dedi.

Lafını bitirdikten sonra yanımdan uzaklaştı , ağzım açık hala onu izliyordum.

İnsanların bana bakıp sırıttığını farkettim .Hepsinin önünde küçük düşmek çok zoruma gitmişti.

Sinirli bir şekilde tam ona seslenecekken gözden uzaklaştığını farkettim.İnsanların bakışlarından kurtulmak için hızlıca evime girdim.

Annem beni görüp "Noldu Peter niye geldin ?"dedi merak içinde bana bakarak.

Bende ona öfkeli bir şekilde;
"Gelemez miyim ?" deyip salona yöneldim.

Salona girdikten sonra önüme gelen ilk koltuğa oturup rezil oluşumu düşündüm . Aslında bir yandan da şapkalı kızı düşünmüyorum desem yalan olur :d.

Annem biraz sakinleştiğimi görünce usulca yanıma oturup "Bir şey mi ? oldu " dedi.

Bende gülümseyerek "Biriyle tanıştım" dedim .

Annem "Bu yüzden mi sinirlisin ? " dedi dalga geçercesine.

Bende biraz sırıtarak "Biraz sert bir tanışma oldu da ondan "

Annem fazla kurcalamayarak "Tamam o zaman benimde işim az kaldı. Bitince beraber bahçede kahve içeriz " dedi.

Bende bunu başımı aşağı yukarı sallayarak onayladıktan sonra annem merdivenlerden yukarı çıktı.

Ayak seslerini dinlerken aklıma birden ihtiyar adam geldi.

Biraz düşündükten sonra umursamaz bir şekilde "Aman Peter ihtiyar bir adam işte ne bekliyorsun ?" dedim.

Annem bahçeden seslenerek "Peter , gel canım" dedi.

Hızlı bir şekilde bahçeye çıktım. Kahvemi alıp tam karşımızda ki eve baktım.

Birde ne göreyim? Bana çarpan kız tam karşımda sallanıyordu!

Hala bunun şokunu yaşıyorken annem içeri girdi.

Tam karşımda olmasının vermiş olduğu şaşkınlıkla ona bakarken göz göze geldik.

Beni görünce bahçe duvarından atlayıp hızlıca yanıma geldi. Sinirli bir sesle "Öküz müsün ?" diye sordu.

Bende ne demek istediğini anlamayarak "Ne alaka ?" diye sordum .

Sonra annemin geldiğini anlayınca duvara doğru yürüdü.

Duvardan atlamadan önce " Öküz gibi baktın çünkü." dedi ve duvardan atladıktan sonra evine girdi.

Annem geldi sitemli bir sesle "Karşı tarafta ne var? bahçeye geldiğinden beri bakıyorsun " dedi.

Bende suskun bir şekilde kahvemi içip, içeri girdim. Odama çıkarken "Ben uyuyacağım" dedim.

Annem şaşkın bir şekilde "Bu saatte mi ?" diye sordu.

Saatin erken olduğunun bilinciyle cevap vermeden odama girdim. Kapıyı yavaşça kapattım.

Odam havalansın diye açtığım camdan aşağı bakarken ihtiyar adamın sözlerini hatırladım yine.

Tekrar kendi kendime geçiştirip odam da olan yatağa uzandım .

Kendi yatağımdan başka bir yatakta yatmanın verdiği tuhaflık ile uykuya daldım.