Ruh Adası

9. Bölüm - HER AN ÖLEBİLİRİM!

Ellerim buz kesilmiş, bense artık hareket edemiyorum. Hançer canımı çok acıtıyordu.

Kan kaybından artık öleceğim. Annemle gitmediğime pişman olmuştum.

Bedenim buna daha fazla dayanamadı. Her tarafı kanla yıkanan banyo da kendimden geçmiştim artık.

Saatler sonra gözümün yavaş yavaş açıldığını hissediyordum. Ölmediğime inanamıyorum.

Kanımla yıkanmaş banyoya her baktığımda daha kötü oluyordum. Hançeri saplandığı yerde hissetmiyordum ,tek tesellim bu olsa gerek.

Ayağa kalkmaya çalışırken, ağaya kalkacak kadar bile halimin kalmadığını anladım.

Ardından kapıya vurulması ile ismimin söylediğini duyar gibiydim.

Kulaklarım çınlamaya başlamıştı. Biraz sonra kapının kırıldığını anladım.

Sanırım beni arıyorlardı. Kulağımın çınlaması geçince güçlükle ayağımı kaldırıp gücümün yettiği kadar banyo kapısına vurdum.

Banyoda olduğumu anladılar.
Kapıyı kilitlemiştim. Bu nedenle kapıyı kırdılar.

Evet bunlar düşündüğüm kişiler. Maya ile Harry gelmişti ve benim bu halimi görünce gözlerine inanamadılar.

Maya o kadar kötü etkilenmişti ki hareket bile edemiyordu.

Harry beni olduğum yerden kaldırdı. Beni alıp salonda bir koltuğun üzerine bıraktı.

Güvenilir ellerde olmamın vermiş olduğu güven ile gözlerimi usulca kapadım.

Gözlerimi yavaşça araladığımda karnımın ve birkaç yerimin daha bandaj ile sarıldığını anladım.

Maya tam karşımda tedirginlik ile bana bakıyordu. Yanıma yaklaştı ve en yakın koltuğa oturarak;

"Nasıl bu hale geldin Peter? " dedi gözleri dolu bir şekilde.

Bu soruya cevap bile veremiyordum. Olanları hala tam anlamış değilim, aslına bakarsanız ne olduğunu bile bilmiyorum.

Ardından ev telefonunun çalması ile Maya telefonu bana getirdi sanırım arayan kişi beni istiyordu.

Arayan kişi annemdi. Adadan gittikten sonra kaç defa aramış ama ulaşamamış. Uyudum zannedip telaşa kapılmamış.

Sabahta aradığında cevap alamayınca Maya'nın ailesini haber vermiş.Maya da Harry'e ile beraber beni bulmak için eve geldiler. Herşey böyle gelişmiş.

Anneme söylediğim en büyük yalanı söyledim. "İyiyim anne" derken içim parçalanır gibi oluyordu.

Bir şekilde geçiştirerek annemi iyi olduğuma ikna edip ve telefonu kapattım.

Harry Maya'nın yanına oturarak bana baktı ve şöyle dedi "Dangel uyanmak üzere, bu başına gelenler bunun habercisi, şu var ki artık can güvenliğin yok."

Birşey söylemeli miyim? Ne diyeceğimi bilemiyorum. Resmen bana her an öldürülebilirsin dedi.

Maya, "Sen ne dediğinin farkında mısın? Ne demek bu şimdi ya? " dedi sinirli bir şekilde.

Harry, "Anlaşılmayacak birşey yok. Zamanımız çok az, her an Peter için gelebilirler."

Maya, "Asla böyle birşey olmayacak. Peter'i korumanın bir yolu olmalı öyle değil mi? Dangel'i durdurabiliriz."

Harry ve Maya tartışırken öleceğimi bilmek biraz garipti aslında.

Artık öyle bir korku sarmıştı ki bedenimi sadece olduğum yerde durarak ölümü bekler gibiydim.

Her an ölebilirim. Nasıl ve ne zaman olacağını bilmez bir şekilde her an ölebilirim...