Ruh Adası

5. Bölüm - BEN KİMİM ?

bitirmeden "Sonra Peter sonra." derken annem mutfaktan portakal suyu getirdi bize. Portakal suyunu masaya bıraktı.

Tekrar mutfağa giderken Maya'nın yönlendirmesiyle balkona gittik.

Balkondayken "Annene senin sinirden ormanda koşarken düştüğünü söyledim " dedi bana bakarak.

"Nee? Yalan mı söyledin anneme ?.Dedim tepkili bir şekilde.

Sonra bilmiş bilmiş yüzüme baktı ve " Annen bir ruhun senin peşinde olduğunu mu anlatsaydım ?.

"Aslında evet iyi yapmışsın " dedikten sonra şaşkın bir şekilde " Nee? Ruh mu ? Diye sordum büyük bir ciddiyetle.

Maya , "Dangel'in muhafızları senin peşinde ".

Peter , " Dangel ? Muhafız ? Ne diyorsun Maya ?

Maya ," Artık herşeyi öğrenme zamanın geldi . Yürü gidiyoruz."

Peter, " Nereye ?"

Maya, " Sorularının cevaplarını öğrenmeye."

Peter, " Nasıl yani ? "

Mutfağa gidip anneme birşey dedikten sonra kapıyı yöneldi ve bana bakarak ;

"Hadi Peter kütüphaneye gitmiyor muyuz ?

Kütüphane ? Bu kız kafayı yemiş
Diye içimden geçirirken Maya yanıma gelip kolumdan tutup dışarı çıkardı beni.

Peter, " Biraz daha nazik olamaz mısın?

Maya, " Beni delirtme çocuk "

Peter, "Kızma ablaa" öxdmfkxdmfk

Maya, " Senden büyüğüm canım. 16 yaşındayım ben :d" Sanırım annem Maya'ya yaşımı söylemişti.

Utanç içinde onu takip etmekten başka birşey yapmadım. Fena posta koymuştu bana.

Gerçekten bir kütüphaneye gelmiştik . İçeriye doğru girdik.

Maya , "Bekle... Geliyorum."

Peter, " Peki tamam bekliyorum."

Maya rafların arasına girdikten sonra içerisini incelemek istedim.

Kitaplara bakarken hepsinin çok yeni olduğunu farkettim.

Rafları biraz daha incelerken en sondaki rafta kalın bir kitap olduğunu gördüm .

Diğerlerini göre eskiydi. Ne tür bir kitap olduğunu öğrenmek istedim.

Kitabı alırken rafım öbür tarafında Maya yı kulübüdeki iğrenç şeyden beni kurtaran adamı gördüm.
Kitabı yere bırakıp geri çekildim.

O adamın başıma gelenlerle bir ilgisi olmalıydı. O yüzden korkarak oradan uzaklaştım. Tam kütüphaneden dışarı çıkacakken Maya beni durdurup .

Maya , " Peter o bize yardım edicek . Gerçekten bize yardım edicek "

Peter , "Bu sefer olmaz Maya bu sefer seni dinlemeyeceğim"

Maya , " Ama yaa. Bana güven Peter lütfen. Güvenmek zorundasın ?

Peter, " Sana güvenmem için bir nedenim yok . Ama birşeyi merak ediyorum . Sen nasıl ormanda gözümün önündeyken birden kayboldun ?

Maya, " Tüm sorularının cevabını öğreneceksin Peter ama lütfen bana güven ? "

Peter , " Hayır sana güvenmiyorum" diye ona bağırdıktan sonra yüzünün düştüğünü gördüm .

Aldırış etmeden eve doğru gittim .
Arkamdan çaresizce " Peterr" diye bağırmasına rağmen arkama bile bakmadım.

Eve varınca kapıyı açıp içeri girdikten sonra mutfağa gidip " Anne beni ararsan ben odamdayım " diye söyledim anneme .

Annem , " İyi de az önce Maya ile k - "
Annem sözünü bitirmeden arkamı dönüp odama çıktım.

Odanın kapısını açarken " Lütfen beni rahatız etmeyin"

Lafı ortaya attıktan sonra odama girdim ve kendimi yatağa attım .

Aklımda bir sürü cevapsız çınlama ...
Ne yapmalıyım ? Bunlara kafa yorarken Maya kapımın önüne gelip " Girebilir miyim ? " Diye nazikçe sordu.

Bende bunu sert bir şekilde reddettim.

Maya , " Bir kere dinlesen? Yalvarırım Peter."

Gözlerim dolduktan sonra ağlıyorken acı dolu sözlerle " Lütfen beni yalnız bırak . Lütfen git. Lütfen git lütfen " diye yalvardım.

Sonrasında Maya' nın ayak seslerinden aşağı indiğini ve annemle birşeyler konuşup gittiğini anlayınca yine yatağa uzandım.

Hala ağlarken " Noluyor ya? Noluyor?"  Diye soruyordum kendime.

Gözyaşlarıma hakim olamıyorken başımında zonklamasıyla  " Umarım yarını göremem Tanrım " diye dua ettikten sonra ağlamayı kestim. Ardından aklımın bana verdiği komut ile gözlerimi kapadım...