4. Bölüm - GÖLGENİN ALTINDA

253 145 67
                                    

Annemin ismimi sayıklamasıyla gözlerimi açtım. Odamdaki tavanla karşı karşıya gelirken ayağa kalkmak istedim. Annem benim ayağa kalkmamı engelerken ;

"Ayağa kalkmak istiyorum anne ." Dedim sitemli bir şekilde.

Annem , "Dinlenmen lazım Peter" dedi emir verircesine.Ve sonra birden " Bu saçmalıktan vazgeç artık " dedi.

İtiraz ederek " Anne ama - " lafımı bitirmeden " Bu saçmalıktan vazgeç dedim Peter ." Dedi çok sinirli bir şekilde.

Bende bunu kaldıramadım annemin engellemesine rağmen yatağımdan kalktım .Biraz topallayarak aşağı indikten sonra bahçeye çıktım .

Gözlerimin dolması ile gökyüzüne bakakaldım.

Kapının çalmasıyla ayağa kalkıp kapıyı açtım .

Maya gelmişti . Çok masum bir ifadeyle" Girebilir miyim ? " Diye sordu bana.

Kapıyı açık bırakıp tekrar bahçeye gidip oturdum.

Maya arkamdan kapıyı kapatıp , yanıma geldi .

Biraz sustuktan sonra umurundaymışım gibi " İyi misin ?" Diye sordu yüzüme bakarken .

Ona gülerek " Sence ? " Diye sordum.

Biraz daha sustuktan sonra ;

Yine yüzüme baktı ve " Seni anlıyorum" dedi.

Anlattıklarımdan mı bahsediyordu sanırım. Sonra birden karşıma dikildi.
Yanaklarımı tutup "Gözümün içine bak" dedi emir verircesine.

Bende gözünün içine baktım . Bu devam ederken yüz ifadesinin tamamen değiştiğini gördüm .Gözleri dolmuştu resmen.

Sonra bana içi yanarcasına " Bende gördüm " dedi.

Gözlerimi ona dikerek " Ormanda başıma gelenleri mi? " Diye sordum merakla.

Biraz sesi titreyerek "Evet Peter". Diye cevapladı. Ardından tekrar bana bakarak "Artık tamamen eminim ". Dedi ağlarcasına.

"Ne diyorsun Maya ?" Diye sordum ürkerek.

Maya , " Buraya gelmemen lazımdı" dedi yüzünde ki soğuk ifadeyle.

Peter, " İlk önce ithiyar adam şimdide sen , neden pişman olucam buraya geldiğime ya ne oluyor söylesene? "

"İhtiyar adamı tanıyor muydu acaba? Maya susmaktan başka birşey yapmıyordu. Düşünceli görünüyordu.

Düşüncelerinden kurtulup aniden elimden tutup beni dışarı götürdü.

" Nereye gidiyoruz Maya böyle alelacele ?" Sormama rağmen ağzını bıçak açmıyordu. Dışarıda hiç insan yoktu.Herkes evine kapanmıştı acaba bunun nedeni neydi ?.

Ormana gittiğimizi anlayınca Maya' nın ellerinden kurtulup, korkuyla " Oraya gelemem, oraya gitmem" diye söylenmeye başladım .

Maya Elimi tutarak " Oraya gitmek zorundasın lütfen güven bana ". Dedi büyük bir samimiyetle.

Yine gitmeyi reddettim.

Maya bana bakarak " Annen için gitmek zorundasın ." Dedi çaresizce.

"Annem mi ? Annemle ne ilgisi var ya ?". Dedim büyük bir korkuya.

Maya, "Anneni çok seviyorsun. Onu korumak için kulübeye gitmek zorundasın nolur güven bana " dedi gözlerime bakarak.

Annem korkusuyla beni neyin beklediğini bilmeden gitmeyi kabul ettim... Kulübeye giden yolu takip ettik .kulübenin olduğu yere vardık.

Fakat bir sorun vardı. Kulübeye ortada yoktu . Saşkınlıkla Maya' ya bakarken o elimi bırakarak bir adım geriye attı .

Tam ona "Noldu?" Diye sorarken birden toz olup yok oldu.

Bunun şaşkınlığı üstüne kulağım çınlamaya başladı ve dizlerimin üstüne yere düştüm.

Kulağımın acısıyla çaresizce "AAA!!". Diye çığlık atmaya başladım.

Kulağımın çınlaması devam ederken zorla ayağa kalktım ve etrafıma baktım .

Az önce Mayayla beraberken olmayan kulübe birden ortaya çıkmıştı. Ama bu nasıl ? Bunu düşünürken ;
Kulağımın çınlaması geçmişti.

Ağaçların üstünde kulübeyi gösteren ok işaretleri vardı . Sanırım oraya gitmem gerekiyordu.

Korkumu bir şekilde kenara atıp, kulübeye doğru yürümeye başlarken, arkamdan bana doğru koşan biri olduğunu farkettim .

Yavaşça arkamı döndüm .

Ve arkamdan insan gölgesine benzeyen birşey bağırarak bana yaklaşıyordu .

Korkudan kitlenmeştim ve hareket edemiyordum.

Gölge tam bana çarpacakken ne olduğunu anlamadam bayıldım.

Kendime geldiğimde yine kulübenin içinde tavana bakıyordum .

Birden iğrenç ve korkutucu bir yüz önümde belirdi .

Bana bakıp bağırıyordu.

Aman Tanrım!! Bu da neydi böyle. Çok korkuyordum. Resmen boğuşuyorduk.

Korkudan ellerim titriyordu ve o iğrenç şey tam beni ısıracakken içeriye bir sakkallı adam girdi ve igrenç şey resmen güneş çıkınca taşlaşıp toz olan ruhlar gibi birden kayboldu.

Korkudan konuşamıyordum. Hala ellerim titriyordu.

Kulübeye adamla beraber Maya da gelmişti. Ben korkudan titreyip ağlarken Maya koşarak yanıma gelip yine yanaklarımı tuttu ve "Geçti Bebeğim " dedi .

Sonradan bana sarıldı. Benimle ağlamaya başladı.O an kendimi güvende hissettim. Ağlamaktan gözlerim yoruldu .

Maya'nın tekrar "Geçti Bebeğim " demesinin ardından gözlerim yorgunluğa yenik düştü. Maya nın kollarında uyuya kaldım...

Ruh AdasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin