Prolog

1K 92 54
                                    

Küçüklük yıllarımdan beri hatta doğduğum vakitten beri oldukça tuhaf bir insandım.

Senelerce psikologları gezdim. İçimdeki umut tohumları ile psikiyatrların kobayı bile oldum, ilaçlarına göz yumdum.

Sonuç ise sıfırdı...

Bir insanın bebeklik yıllarını hatırlaması imkansızdır. Ama ben küçükken etrafımda dolaşan o karanlıkla nasıl bağ kurduğumu, oyuncağımı paylaştığımı hatırlıyorum. Her vakit yanımdalardı; düştüğüm vakit ailem hastanede başka hayatları kurtarmak için bana zaman ayırmayan ailemin yerinde onlar vardı. Dizime bakan, doğum günlerimde bana minik hediye kutucukları uzatan o karanlık.

Onlu yaşlarımda ise gerçeklik yüzüme sert bir tokat misali vurulmuştu ve öğrendiğim gün her şeyim baştan aşağı değişmişti.

Etrafımda her zaman karanlık bir aura oluşturan; soğuk, tehlikeli gözükmeme neden olarak insanların çemberime girmesine izin vermeyen o varlıkla senelerdir yaşıyorum. Çalıştığım şirkette herkes tarafından garip karşılanan, patronlarım tarafından geleceksiz görülen 'Mars' lakaplı biriyim.

Ben, Park Seonghwa. Kimse göremese de her daim etrafımda karanlık aura oluşturan bir ölü topluluk ordusuna sahip nekromansi uzmanıyım.

Nekromansi: Ölü çağırıcı

Bu girişi nadiren yapacağım bu nedenle önemli,
Fluff hikâyeden çok kaotik, karanlık, merak uyandıran doğaüstü şeyleri çok seviyorum. Bu nedenle hikâyede bayağı böyle nasıl denebilir? Aklınıza gelebilecek birçok tuhaf durum söz konusu olabilir. Kısacası hikâyenin açıklamasında yazan şey bir sanatsal betimlemeden çok, hikâyenin gerçekliğini de yansıtıyor. Mecazi söylenen bir şey yok.

Hikâye tutarsa devamını vakit buldukça yayınlayacağım ama şimdilik Prolog bölümüyle kalacak.

Nekromansi uzmanı karanlıklar prensi Park Seonghwa ile,


Tanışmaya hazır mısınız?

Sevgilerle~~~



NEKROMANSİ § SeongsangHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin