She's My Queen Doctor (COMPLETED)

CHAPTER 11

CHAPTER 11

Reen's P.O.V

"Does your head still hurt?"

"Nah. By the way, kinalap mo ba lahat ng brochures and magazines na may picture ko?" I asked while combing my hair

Hays.

"Yeah, my secretary will deliver all magazines and brochures here in your room. So you want anything?"

"Nah. I'm fine. I just want computers and some stuff. Maybe I will buy in mall."

He nodded. "You will take acceleration exams right?"

"Yeah, how about your guards? May balita na ba sa mahalaga kong gamit? Hays." I asked and walk towards my closet and search clothes for my check up.

"Nothing. Your visitors didn't attend yesterday. What do you think their doing?" I closed the close after getting my leggings and black shirt.

"I don't know. Maybe they're busy. After this last check up, can I take actions on my business?"

"Tsk. Fined." He stood up at lumakad sa may pintuan.

"The girl in the mall." I started and look at him. Pero nakatalikod pa rin ito at nakikinig. "Is she's your girlfriend? Or dati mo pang kakilala?" He turn around and stared at me

"She's nothing, Kaithreen. She's a brat, stagy and talkative ordinary girl. Kilala siya ni Dad but not me." He said and walked away

"Sa ngayon mo lang masasabi na she's an ordinary girl but soon you'll admit in yourself that she's not ordinary girl you met. Not now, Brother but soon." I whispered habang nakatingin pa rin sa pintuan na nilabasan ng kapatid ko

Selena's P.O.V

"Ma'am, hanggang dito lang po ang taxi eh. Hindi na po puwedeng lumagpas dahil hanggang dito lang po ang sticker ng sasakyan ko."

Napakagat labi ako dahil sa sinabi ni manong.

"Manong hindi bpuwedeng kumagpas ka sa boundary. Ang layo pa kase nung address na ito." Nagpaawa ako ngunit halata sa reaction niya na hindi pa rin siya papayag. Ghad! I hate this.

"Hindi ho talaga puwede dahil kakasuhan po ako kapag lumabag ako sa batas trapiko, Ma'am."

"Batas lang pala eh. Marami akong kaibigan na lawyer sa New York sila na ang magaasikaso kapag nahuli ka, Manong." Nagpaawa effect pa ako pero dahil natanda na si Manong a hindi siya tinatablan ng kagandahan ko. Kainis.

"Eh? Hindi ho talaga puwede, Ma'am. Ayoko po na makulong may anim na anak po akong pinagaaral."

I sigh. I don't have choice.

"Manong pinaglololoko mo ata ako. May anim kang anak na nagaaral eh bakasyon ngayon. Naku manong!"

"Eh Ma'am. Hanggang dito na lang talaga ako. Isa pa po dala ko yung sticker ng village natin."

Yeah, sa village na tinitirhan namin ay may taxi so hindi na kingan tumawag ng taxi sa labas ng village para papasukin. And the village is own by my Father.

"Namin, Manong. Village namin. Hays. Sige na nga. Eto na ho ang card ko. Mukhang ayaw na ayaw niyo akong ihatid sa pupuntahan ko."

Nakakainis naman. Taxi lang ang madaling sakayan dahil hindi na ako magsasabi ng pa-ra like the ordinary commuters  said kapag sasakay sila ng jeep. Gosh!

"Naku, Ma'am. Hindi ako marunong niyan. Bills na lang ho ang ibayad niyo."

'Argh! Pagkatapos ko pilosopohin si Manong ay pinapainit nya ang ulo ko. Goodness!'

I get my extra money on my bag. "Eto na, Manong." Binigay ko sa kanya ang isang libo

"Ma'am eto ho ang sukli." Agad ko itong kinuha

"Talagang kukunin ko ito. May balak pa naman akong bigyan ka ng tip tapos hindi mo ako maihahatid." Pangongonsensya ko at lumabas ng taxi niya

He open the window. "Pasensya na ho, Ma'am. Pinagutusan lang."

Hindi pa nagsisink in sa utak ko ang sinabi niya.

Pinagutusan? Sin-

"Gosh! Pinagutusan ka n- Argh! Kinakausap pa umalis na agad. Letse!"

Binaba niya ako dito sa terminal ng mga jeepney.

'Selena, You can do it!'

"Pala-pala! Pala-pala! Plaza ng Pala-pala!" Sigaw ng isang lalaking may hawak na pera at nakaipit ito sa daliri niya at may towel sa may balikat.

Pala-pala is one of the place here in Cavite sumasakop dito ang town ng Dasmariñas, Cavite.

Hindi naman ako nagtatanga-tangahan dahil alam ko naman kung anong tawag sa kanya.
Kahit anak mayaman ako. I know things naman na nakapalibot sa mundo ko. I just don't want to commute because it so haggard and hard. But now I will taste the  inconvenience of the commuters.

"Ah, manong dito ba yung address na ito?" I asked while giving the card of address on him

"Oo dito, Miss Chixs. Sakay ka na." He said tataas na sana ako when someone hug me from the back naramdaman ko na lang na may Jacket na sa baiwang ko.

O____O

Crei?

"Maupo ka na, Miss. Bago ka pa makitaan ng underwear dito."

Ganun na lang ang pagkadismaya ko dahil hindi boses ni Crei ang narinig ko I sat at tumabi siya sa akin then I turn around para makita ang mukha niya.

Singkit ang mata niya at matangos ang ilong his good looking din naman.

"Ah,sorry."

"Next time, huwag kamagsusuot ng dress kapag sasakay ka ng ganitong sasakyan. You look rich."

"Huh? Paano mo nasabi na I'm rich? Eto na nga ang pinakamura kong dress."

Maunti pa lang ang nakasakay at pang apat pa lang ako.

"Hahaha...Your bag is chanel. Its  expensive. And you look like a Princess in a fairytale."

Nahiya naman ako dahil sa sinabi niya. Naalala ko na lang ang jacket na nilagay niya sa waist ko.

"Et- No. Huwag mo alisin iyan hangga't hindi ka pa nakakarating sa pupuntahan mo. Huwag mo na rin isauli you can throw it." He cut my words dahil nahalata niya na nakatingin ko sa jacket n'ya.

Maya-maya ay dumami na ang sasakay na pasahero at ramdam ko ang init dahil sa nagsasakayan.

"Move. Dapat sa pinakadulo ka mauupo para hindi ka naiilang sa katabi mo."

I nodded kaya umisod ako ganun din sya. Biglang sumikip. Hays.

'Selena this  is like operation in human body. Grabe ang init!'

I want to shut but I can't dahil mapapahiya ako dito.

Nagbayad na kami. Maigi na lang at kinuha ko ang sukli ko kay Manong kung hindi ay card ang ibabayad ko.

Umandar na ang jeep. "I'm Vion Marquez. And you are...Selena Poblete. Thanks for your jacket anyway." I cut him and introduce myself

He smiled. I turn around in the driver.

'See, Crei. Dinanas ko ang laht ng hurao sa pagko-commute ng dahil sa gamit mo.'

Ngayon ko lang din napansin na  lagi bang may magpapahiram sa akin ng jacket. Masyado naman akong fan ng jacket. Hays.