She's My Queen Doctor (COMPLETED)

CHAPTER 42

CHAPTER 42

Crei's P.O.V

Nakarating kami sa hospital. May nakaabang na nurses at stretcher. Tinulungan nila si Vincent na ihiga ang pasyente. Tumakbo si Selena sa babaeng nakahiga at kinausap ang lalaking nurse.

Ako naman ay nanginginig ang tuhod at aking kamay. Gusto kong tuulong pero nararamdaman ko pa rin ang takt. Takot na siyang dahilan kung bakit ayoko na maging isang doktor. Tumalikod ako upang hindi sila makita. Nanghihina ako dahil sa takot.

Nagulat ako ng biglang may humawak sa aking balikat. And that's Selena. She look at me confused and worried.
Hanggang sa hinawakan niya ang nanginginig kong kamay.

"I'm here. I will help you to face your trauma, Crei. Do you want to join me on her operation? I have access to join her operation. Do you want to come?" She asked at kitang kita ko sa kanyang mata ang pagaalala dahil sa akin

Alam niya ang trauma ko? Sinabi kaya ni Hamsel? Or her best friend? Nararamdaman ko na gusto niya talaga akong tulungan. Ramdan ko din na gusto niya akong mapapayag. I wanted to say no pero sa pinapakita niya sa akin ngayon ay hindi ko kayang humindi. Gusto niyang matanggal at matabunan ko na ang trauma'ng ito.

Hindi ko namalayan na tumango ako at sumunod sa kanya habang magkahawak kamay kami. Kinakabahan ako ngunit kumukuha ako ng lakas sa kamay ni Selena.

We walked towards in the nurse station. Kinuha ni Selena ang ID niya. Damn. Hindi ako nagdala ng ID.

"I'm a Doctor, Miss. P'wede bang pumasok sa E.R for the operation of a women while ago." Selena said wit her sweet voice.

Kinuha ng nurse ang ID ni Selena at binasa ito.

"Sorry, Doc. Kailangan niyo po muna makausap ang head ng hospital bago kayo makapasok sa E.R." Selena nodded binitiwan niya ang isang kamay ko at medyo lumayo sa akin. She called someone at lumapit sa amin ang tinawag niyang lalaki when I saw her smiling on the Doctor na tinawag niya. Tsk.

Hindi ko namalayan na nagusap na sila dahil busy ako sa lalaking doctor na tinawag niya. Ngayon ay ngiting ngiti. He's in mid's 27...I think so. Hindi man lang siya nagabalang lumingon o di kaya'y sumulyap dahil ang buo iyang atensiyon ay na kay Selena. Fvck this Doctor.

Hanggang sa niyaya na akoni Elena dumiretso sa locker room at magkahiwalay kami. Nagpalit na ako ng pang operation suits. Saktong palabas ko ay paglabas din ni Selena. Tumigil ako sandali at tinitigan siya. The blue clothes suits her and it's obvious that she's a good doctor. Ang kaninang nakabuhaghag niyang buhok ay nakatali na ngayon. Nakasuot na rin siya ng puting sapatos na hiniram namin sa hospital dahil kasama kami sa operasyon.

"Hey! Natulala ka na sa kagandahan ko. Hahaha." She smile after she laugh. Her smile and her kindness is the reason why I want her attention. I want her all attention only to me.

"Let's go." Iniwas ko agad ang mata ko sa kanya at naglakad na sa direksiyon ng Emergency room.

After we washed our hands and arms. We're entered on the Emergency room. The nurse boy walked towards to Selena na agad ko naman pinuntahan at pinigilan. Nakakunot noo itong nagtatanong kaya naman tiningnan ko ang gown na hawak niya at doon niya pa lang sinuot ang gown sa akin. Tsk.

Lumingon ako kay Selena na ngayon ay pinipigilan ngumiti. Tsk
Gusto niya pang makakuha ng atensiyon. Damn this nurse. Kanina ay Doctor ngayon naman ay Nurse. What The Hell!

Tinulungan ng babaeng nurse si Selena sa Gown na dapat ako ang magsusuot sa gown na inihanda ng babaeng nurse.

She walk first to the bed kung saan may isang matandang babaeng doctor na nakatingin sa CT scan result ng babaeng pasyente. Sumunod ako sa kanya at pumunta sa kabilang bahagi ng hospital bed.

Hanggang sa namalayan ko na lang na naguusap sila. Naiinis ako dahil laging may kumukuha ng atensiyon niya. Fvck. Si Hamsel, Vincent, Vion, Doctor , Lalaking nurse, then that damn Kuku or whatever his name is. Shit this!

"Scalpel" Binigay ni Selena ang scalpel. Ngayon ko lang muli ito nakita mula noong huling operasyon ko. Pero bakit kakaiba? Bakit hindi na ako nagwawala kapag nakakita ako nito? Wala na ba akong takot?

I think I am. Dahil hindi ako sasama dito kung may takot pa ako. I glance to Selena na busy sa paga-asisst sa Doktora.

'Dahil ba sayo? Kung bakit nawala ang takot ko?'

Bumalik ang tingin ko sa screen kung saan pinapakita ang utak ng babae. Dito ako nakaassign. Habang si Doktora ang nagoopera sa babae. While the two nurse is busy on the dextrose and vital signs of the patient.

Nakakunot noo ako ng makita sa screen ang pagdaloy ng dugo. Damn.

"Bleeding." Komento ng Doktora at tiningnan ang nurse na lalaki.

"Find a Blood A negative. Mauubusan siya ng dugo." Umalis agad ang lalaki ako naman ay tiningnan maigi ang screen kung saan makikita ang dahilan ng pagdurugo. Inaatupag ng Doktora kung saan nagmula ang bleeding. While I'm busy watching Selena's reaction. May pagaalala sa kanyang mga mata but her actions is still brave and confident. I smiled secretly saka ako tumingin kay Doktora.

"Doc, I will find the cause of bleeding." I said at lumingon si Selena sa akin. Inaalala niya siguro ang trauma ko. She always worried on my trauma at halatang halata iyon.

"Yeah, I also need substitute." Hindi tumayo si Doktora hangga't hindi pa ako nakakapunta sa puwesto niya. Mabilis ang bawat kilos namin dahil sa bleeding. Ang nagaasisst na sa akin ay Selena. I feel comfortable in her presence. I like her perfume. Strawberry, I guess.

Nakabantay lang si doktora sa screen habang ako ay hinahanap ang pinagmulan nito. Nang makita ko ang dahilan  agad ko itong inayos para tumigil ang pagdurugo. Narinig ko ang buntong hinga ni Doktora at ng nurse. Hindi ko sinulyapan si Selena dahil ramdam ko ang tingin niya sa akin.

Pinagpatuloy ni Doktora ang pagtanggal ng tumor. Hindi naman malala ngunit ito ang isa sa pinakadelikadong sakit. Kapag natapos na ag opera she need to rest at kaialngan niyang magpacheck up everyday dahil may posibilidad na bumalik ang tumor and it so danger.

Doctora announce that the operation is successful. Dinala na sa isang pribadong silid ang ginang. Kasama nito si Doktora at ang pamilya ng pasyente.

After a year, akala ko ay hindi na ako makakahawak ng anuman gamit pangopera but now. Kayng kaya ko na. Ngumiti ako kay Selena na siyang nakatingin na ala sa akin. Mukhang kanina niya pa ako tinititigan. I smiled on her.

"Thanks." I said and kissed her forehead.

Nagawa ko kaya lagpasan ang trauma ko because I am damn jealous on her damn attention. I think so.