CHAPTER 15

299 4 0
                                    

CHAPTER 15

Reen's P.O.V

"It's cold. What are you doing here outside?" His baritone voice cane from my back

"Just thinking."

Tumango ito. His aura is different para bang pasan niya lahat ng problema. Tsk. Kung hindi lang ako seryosong tao ay lolokohin ko siyang

'mas mahirap ang problema ko kaysa sa kanya.' Tumawa na lang ako sa inisip ko.

"What are you thinking? What is the findings of your check up?"

I sigh and feel the cold air.

"The result is now okay. Gumaling na ang fractured ko. May konting gamot pa na dapat ko inumin."

"You must drink it. How about your business?"

I sigh when I remember the last party.

*Flashback*

Ang mga mata ko ay sa main gate lamang nakatuon upang malaman kung dadating ba sila. Ayokong makita silang lahat. I'm not ready. Mas lalo na at hindi pa ako tapos magpagaling. Hays.

"Ms. Celebrant, you look sad. Smile naman." I smiled ngunit hindi naman aabot sa tainga ko

"Mr. Park, you came." Nawala ang ngiti ko sa labi dahil sa narinig at nakikita ng dalawa kong mata. They're here. Nakita ko rin na nakatitig sa akin ang pinsan ko. Mukhang gulat na gulat siya sa nakita ganun din ng kakambal nito.

"Excuse me." I excuse sa emcee na kausap ko

Hinila ko ang pinsan ko sa isang sulok.

"J-Je-Ssshh...Shut up! Now you see me but please shut your mouth!"

Sinabihan ko pa siya bago ako lumisan at pumunta sa silid na inoccupy ni na Dad.

*End of flashback*

"They're now suffer in different intent. And I need to come back. But for now I will hide myself hangga't hindi ko pa kilala ang babaeng 'yon."

Huminga siya ng malalim. I know he's have problem.

"I just want you to be safe, Reen."

"I know, kuno kong 'Kuya'"

I smiled pero nakatingin pa rin sa madilim na parte ng terrace.

"You are my sister not in blood but I know in myself that your the best sister I have."

"Hahaha...I know but don't forget Lei. She's more than deserve to be your sister." Sandaling tumahimik ang paligid "Open your problem. I will listen to you."

Lumingon siya sa akin at ngumiti saka ginulo ang buhok ko. Tsk.

"I want her to forget but how? I went to New York to forget all. You don't know her dahil wala ka pa noong nakilala ko siya. I felt pain, Reen. It's really hurt."

I feel pity on him. He cried now in front of me. Ngayon lang muli ako nakakita ng lalaking umiyak dahil sa mahal niya. I remember him on my Hero. Crei always blame himself na siya ang pumatay sa babaeng lagi niyang tinutukoy.

Well, I also felt that when I blame myself because of important person died.

"Hindi mo naman kinakalimutan ang babaeng iyon." Kumunot ang noo niya at lumingon sa gawi ko. I smile on him. "Pumunta ka sa New York hindi para makalimutan siya. Pumunta ka roon para lumayo ka sa problema." I said

"R-Reen..."

"Escaping and Hiding yourself in problem is your choice. But forgetting is the best way to escape your pain." I back my eyes on the trees. Tanging liwanag lamang ng buwan ang aming ilaw sa labas ng manshion.

"Forgetting is not means that you need to erase all memories you two had. Forgetting isn't always erasing. Forget her face, but not your memories. Memories is the best gift you have" I said at saka muling lumingon sa kanya

Nakatitig lang ito sa akin at wala ng luhang lumalandas sa pisngi niya. He smiled and hug me. So I hug him back.

"Thanks, Reen. Thank you because you enlighten me. Thank you because you are my sister. I'm happy to have you, Sis." I smiled but part of me is sad because I miss my true siblings.

Crei's P.O.V

"Sleep" I ordered her she's nodded and walk inside. I look at the moon.

'I snatched kissed on her.'

"Shit! Crei bakit ba pumapasok sa isip mo ang babaeng iyon?"

Argh! Huminga ako ng malalim saka tumingin sa mga stars.

"Hindi mo naman kinakalimutan ang babaeng iyon."

"Pumunta ka sa New York hindi para makalimutan siya. Pumunta ka roon para lumayo ka sa problema."

"Escaping and Hiding yourself in your problem is your choice. But forgetting is the best way to escape your pain."

"Forgetting is not means that you need to erase all memories you two had. Forgetting isn't always erasing. Forget her face, but not your memories. Memories is the best gift you have"

Sa mga sinabi niya ay talagang tumama sa akin. Siguro nga ay tumakas lang ako sa mga alaala at dahil doon ay mas lalo lang akong nasasaktan.

Nakatingin pa rin ako sa taas ng biglang may dumaang meteor.
I don't know if meteors can give everyone wish. I will testing it. Wala naman mawawala.

"I wish, My sister can find her true family. And guide her in everyday life because her life is always in danger." I wished while my eyes is still in the meteor na dumaan.

Nang naramadam ko na ang lamig dulot ng hanging amihan ay pumasok na ako sa loob ng manshion at pumunta sa kuwarto ko.

I lay my body on the bed when I saw her picture. I smiled when I remember her. Bumalik lahat ng memories ko sa kanya.

'Ugghh'

Fvck! Shit! Crei! Bakit naririnig ko ang moan ng babaeng 'yon?! Fvck shit!

She's My Queen Doctor (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon