Bazen uyumak en güzel yoldu. Hiç bir şey düşünemiyorsun. Bunu en iyi yapan kardeşim Elifsu. Üzüldüğü zaman sadece uyurdu. 'Uyuduğunda geçiyor mu acıların?'diye sorardım hep. Oda bana 'Acılar geçmiyor ama az da olsa düşünmüyorsun sadece tek bir korkun oluyor. Ya rüyada acılarını görürsen diye bir endişen oluyor. ' derdi bana. Haklıydı. Onu şimdi çok iyi anlıyorum. Cidden uyuduğunda unutuyorsun. Umarım uyuyup bir daha hiç bir zaman uyanmazdım.
Sabah:
" Hadi uyan be gamzelim." Diyen Yavuz 'un sesiyle uyandım.
"Ne var be gerizekalı git başımdan uyuyacağım""Ne uyuması hadi okula gideceğiz daha."
"Gelmiyorum okula ben uyuyacağım. Sen git."
"Öylemi minik fare?"
"Evet öyle. "
"Peki sen bilirsin. Bunu sen istedin. " dediği an yüzüme dökülen su ile uyandım. Çok sinirlenmiştim. Hayataki en nefret etiğim şeylerden biriydi. Bende ayağa kalkıp üstüne atladım ve saçını çektim. Bağırmaya başladı ."Anneeeeee kurtarın beni!" Diye bağırıyordu salak. Annemler içeri girdiği an saçlarını çekmeyi bıraktım. Tekrardan terlik yemek istemiyordum .
Neslihan teyzem söze girdi:"Yine ne oldu iki silahşor. Gece senin bu halin ne? Hem Yavuz senin saçının bu hali ne? Ben size ne diyorum? Birbirinizi yemeyin onun yerine gidin yemek yiyin. Bir dahakine terlik yerine sopa getireceğim. " dediği an güldük.
Teyzem:"Gülmeyin iki silahşörler." Dedi teyzecim . Teyzem küçüklükten beri bize iki silahşor derdi.
Ciddende öyleydik. Hem birbirimizi vururduk. Hemde çok severdik. Onun gibi bir kuzenim olduğu için çok şanslıydım jsjdjkskskskks.Yavuz odadan ayrıldı. Bende okul kıyafetlerimi giydim. Hazırlanıp odadan çıktım ve aşağı indim. Kahvaltı baya güzel gözüküyordu. Ben ve Yavuz kahvaltımızı yaptıktan sonra evden çıktık. Bugün Yavuzun okulda ilk günüydü. Biraz heycanlı gibiydi. Yolda sohbet etikten sonra okula geldik. Yavuz arabayı park ediyordu. Birden Kerem'i gördüm. Yanımıza doğru geldi ve :
" Merhaba Gece. Nasılsın?"dediği an Yavuzun ona kötü baktığını gördüm.
"Merhaba Kerem . Iyiyim. Sen nasılsın?" Dedim sakin bir şekilde. Kerem ve Yavuzun birbirine baktığını gördüm.
"Kerem bak bu benim kuzenim Yavuz."
"Ben Kerem " Dedi ve elini uzatti kerem.
"Bende Yavuz." Dedikten sonra keremin elini sıktı.
"Hadi sınıfa gidelim."dedim. Yavuzda bizim sınıftaydı. Daha doğrusu bizim sınıfa kaydını almıştı. Evde yetmediği gibi burdada çekeceğim onu .
Sınıfa girdiğimizde kızları göremedim. Sanırım gelmemişlerdi henüz. Bütün kızların gözü Yavuzun üzerindeydi. Tabi buldular yakışıklı çocuğu. Yavuz sıra olmadığı için Kerem'in yanında oturdu. Daha sonra kızların sınıfa geldiğini gördüm. Birden Yavuza dönüp
"Oooo Yavuz hazretleri sınıfımıza hoşgeldiniz" Diyen Busenin sesini duydum.
"Hoş bulduk Buse."Dedi gülerek Yavuz. Bizim kızlar ve Yavuzda tanışıyorlardı. Yavuz ve Buse her zaman laf atarlardı birbirlerine. Hatta hepimiz samimiydik . Yavuzun pek arkadaşı yoktu sadece çok sevdiği bir iki tane arkadaşı vardı. Onlarda Yavuzun buraya geldiğini öğrendikleri için bizim okula nakil almışlardı. Yanı kısacası çeteydiler. Sanırım birazdan sınfta olurlardı. Mert ve Hakan. Onlarıda tanıyorduk . Çok iyi çocuklardı. Mert çok neşeli ve komik biriydi. Hakan ise çok düz biriydi. Sesiz, sakın, ağırbaşlı biriydi. Aslında düşündümde Furkan ve Hakan birbirine cidden benziyordu huy olarak. Birden aklıma yine o geldi. Furkan Çağlar. Zaten hiç gitmiyordu ki. Artık Keremide aramıza almıştık. Eskisi kadar uyuz olmuyordum ona. Sanki akıllanmış gibiydi. Hakan ve Mert geldiler sınıfa. Dersin boş olduğunu öğrendik. Ben ,bizim kızlar,Kerem, Yavuz ve çetesi bahçeye indik. Çok güzel bir sohbetimiz vardı. Yavuz ve Buse birbirlerine laf atıyordu bizde onlara gülüyorduk. Bazen ben ve kerem laf atardık. Yada mert espiri yapardı hepimiz gülerdik. Sadece aramızda yabancı olan Keremdi ama oda şimdi sanki yılardır tanıyormuşuz gibiydi. Çok eğlenceli bir gündü. Benim aklım tabi başka bir yerdeydi ama olsun yinede kendimi avutabiliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Ayı Ve Yıldızları(Ara Verildi)
Teen FictionKaranlıktan doğan bir aşk ne kadar gizemli olabilir??