Gecenin Ayı Ve Yıldızları(Ara Verildi)

Masumlarda ölecek suçlularda..

Çok korkuyordum. Kimdi bu kişi. Neden ben ve arkadaşlarım. Birden ne olduda hayatımız bir oyun oldu?kafamda binlerce soru ile masaya doğru gittim. Hiç bir sesi , hiç bir bağırışı duymuyordum dengem çok bozulmuştu. Birden masadan çantamı alıp kalktım. Beni  durdurmak istediler ama ben hiç birini duymuyordum. Ne olmuştu bana? Vücudumu,ayaklarımı, elerimi hissetmiyordum. Ağzımdan çıkan tek bir kelime oldu:
"Yalniz bırakın beni. " diyip çıktım caffeden. Her zamanki gibi yürüyordum. Nereye gittiğimi bilmeden. Dengem alt üst olmuştu. Çok berbat halledeydim. Kafam hiç bir şey almıyor. Ya bana ve sevdiklerime zarar verseler. Ya onların cani acırsa. Ben bunları kaldıramazdım. Kendi canım umrumda bile değildi. Sadece tek korkum onlardı . Özeliklede Elifsu bunu hiç kaldırmazdı. Elifsu çok narin bir kızdı hemen yıkılırdı . Cerende belli etirmez ama oda aynı şekilde Elifsu gibiydi. Buse ayakta kalamaya çalışırdı ama o benden önce yıkılırdı. Aralarinda birazda olsa bu yükü kaldıracak bendim. Ya da anlatmalı mıydım? Yok anlatamazdım . Bu düşünceler kafami yerken telefonuma gelen arama sesiyle kendime geldim. Arayan annemdi:
"Alo kızım nerdesin?"

"Hic sultanım. Geziyorum ."

"Tek misin?"

"Evet. "

"Çok oyalanma kızım. Yavuz aradı arkadaşlarınla onların evine gidecekmişsin ?"

"Evet anne."

" Tamam kızım. Ben, teyzen ve emir dışarı çıkacağız. Sende eve git ve kıyafetini değiştir. Sonrada Yavuz gile git. Tamam mı güzelim?hadi kendine iyi bak. Görüşürüz. "

"Tamam annecim. Görüşürüz."dedikten sonra telefonu kapatıp cebime kattım . Binlerce mesaj gelmişti ama cevap verecek halde değildim. Birden gözüm bilegimde olan bileklige kaydı . Siyah bir bileklikti. Tıpkı Gece gibi. Kızların elinde de yıldız bileklikleri vardı. Ben geceydim ve onlarda benim yıldızımdı. Dostluk bilekligiydi. Hiç çıkarmazdık. Onları çok seviyordum. Onlarlan binlerce anımız oldu. Birden ayağa kalkıp eve doğru gittim ama çok korkuyordum. Ya evde de bir şey olursa diye. Acaba Yavuz'u arasaydim mi ? Neyse boşver dedim kendime . Onuda telaslandirmak istemiyordum. Eve geldim. Kapıyı açtım ve hiç oyalanmadan odama girdim. Kot pantolon, beyaz swet ,kot ceket, beyza spor ayakkabılarımı giymiştim. Makyaj yapmayı sevmezdim ama yüzüm berbat göründüğü için çok hafif bir makyaj yaptım. Dışarı soğuk olduğu için montumuda giymiştim. Evden çıktım. Tam aşağı ineceğim sırada tekrar Semra nine çıktı. Bu kadın bence benim ayak seslerimi tanıyordu djdjhdjdjjd.
Bi sefer beni kime benzeticek diye düşünürken

"Gece kızım nasılsın?"dedi ve ben şok içerisindeyim. Beni bu sefer kimseye benzetmemişti.

"Iyiyim ninecim. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim kızım ."dedikten sonra vedalaşıp apartmandan çıktım. Arabaya binip Yavuz gile gidiyordum. Yarim saat sonra oraya vardım. Zili çaldım ve kapıyı Yavuz açmıştı. Çünkü kimse evde yoktu. Herkesi göndermişti . Kapıyı açtığında bana sarıldı . Sanki hiç bırakmayacak gibi. Saçımdan öpüp:

" ıyimisin gecem?" dedi telaşlı bir şekilde.

" Iyiyim. Sadece kendimde değildim. "

" Tamam gecem üstüne gelmeyeceğim ama daha sonra konuşuruz. Sen iyi ol yeter. " dedikten sonra cevap olarak gülümsedim. Mutfağa dogru yürüyorduk. Yavuz yemek malzemelerini almıştı. Karnıyarık, pilav, salata, gibi yemekler yapacaktık. Yemekleri yapmaya başladık. Tatlısıyida  dışarıdan söyleyecekmişiz. Çünkü çok az zaman kalmıştı. Yemekleri yaptıktan sonra masayı kurduk. Gayet şık gözüküyordu masa. Yavuz kıyafetlerini  değiştirmek için odasına gitti. Bende biraz kendimi düzeltmek için lavaboya gittim. Saçımı, kıyafetlerimi düzelttikten sonra aşağı inip onları bekledim. Yavuzda gelmişti aşağı. Çok yakışıklı görünüyordu pislik. Kıskanıp saçını bozdum. Oda beni ayaklarımdan tutup havaya kaldırmıştı sjsjsjsjsj. Birden zil çaldı. Kapıyı açmak için ben ve Yavuz kapıya doğru gittik. Kapıyı açtığımda bizim kızlar gelmişti. Buraylar evi tanımladıkları için halen
yoldalarmış . Kizlarlan muhabet etik  bugün bana neler olduğunu soruyorlardı ama hep geçiştiriyordum. Inanmadiklarini biliyordum ama anlatamazdım şimdi. Zil çaldı Yavuz gidip kapıyı açtı. Erkekler tek tek içeri girerken en son Furkan gelmişti. Ben şok içerisindeyim. Kıyafetlerimiz aynıydı. Oda benim gibi kot pantolon, kot ceket, beyaz swet, beyaz spor ayakkabı giymişti. Herkes biz bakıp gülerken: