ELLI’S POV
Me: “AY BANSOT!” Napaupo naman ako sa gulat at tiningnan sa likod ko kung sino ang nagsalita,”Kuya Thomas?!!! Anong ginagawa mo dito?”
Thomas: “What?! What did you call me? As far as I know, we are not that close para tawagin moko nun.” Mataray niyang sagot. “And why did you ask me if what am I doing here? Is this place yours?” Taas kilay niyang tanong.
Me: “Bakit? Di pwedeng nagulat lang? Basta-basta ka lang sumusulpot e. Psh” Pagtataray ko din, “At hindi akin ‘tong lugar.” Hala. Narinig niya kaya yung mga sinabi ko? Arghhhh!
Thomas: “Then, Imma ask you the same question what are you doing here?” Maarte niyang tanong.
Me: “Wala, nagpapahangin lang. Masama?” Sagot ko sakanya. Sana naman hindi. Huhuhu.
Thomas: “No,” agad niyang sagot, “but I heard you talking to yourself, that’s the masama there. I think you need to see a psychiatrist.” Conyong dagdag niya.
Me: So narinig niya nga? Ahhhh. Shemay. “Ehh. Bakit ka nakikinig? Chismoso ka! at bakit ikaw di mo ba kinakausap ang sarili mo minsan?” balik tanong ko sakanya.
Di siya agad nakasagot,. Wahhh. Hahaha. Akala niya ha. Napaisip siya sa tanong ko. Hahahaha. :D
Thomas: “Ahh. Ehh,” sabay kamot sa ulo niya, “Yes, I do sometimes.” Nakayuko niyang tugon.
Me: Ohyes! Hahaha. I win. “Oha! Edi you should also see a psychiatrist.” Taas kilay kong sabi sakanya,”You know talking to yourself isn’t always bad , it is what you call “self-evaluating”.” In-air quote ko talaga yun ha.
Thomas: “Okay. Okay, you got me there.” He raised his hands in surrender.
Me: “Hehehe. Blehh” Binelatan ko siya.
Thomas: “So, are we now friends?” sabay abot ng kamay niya.
Me: “Ayaw ko nga,” maarte kong sagot, “Di, joke lang,” Bawi ko, “Oo naman. Friends” ngumiti ako at nakipag shake hands.
Thomas: He chuckled, “You’re so silly. Mind if I sit down beside you?” Turo niya sa baba.
Me: “Sure! Hindi naman akin to e. Hahaha.” Umusog naman ako at naupo siya, napatingin ako sa langit.
Thomas: “So, ano nga yung sinasabi mo kanina? I heard you talking to yourself, “Naglalandian lang naman yun” He mimicked my voice and actions na siyang nagpatawa saakin.
Me: “HAHAHAHAHAHA! Para kang bakla pag ginawa mo yun. Ulitin mo nga. Hahahaha” maluha-luha kong sabi sakanya.
Thomas: “Ayoko nga! Tsaka I’m not bakla noh!” He rolled his eyes while saying that in a girly tone.
Me: “Hahahahaha! Hindi ko alam na Joker ka pala, infairness, bagay na bagay. Joke :D”
Thomas: “Ahh. Y’know what? I didn’t also know na ang babaw lang pala ng kaligayahan mo. Hindi naman funny ang ginagawa ko.” Inis niyang sagot.
Me: “Anong hindi? Oo kaya! Isa pa nga. Dali naaaa!” Pangungulit ko pa sakanya.
Thomas: “ No! You are just changing the topic. Ano nga yung sinasabi mo kanina?” intriga niya saakin.
Me: “Wala ka na dun mahmen. Ikaw, kalalake mong tao ang chismoso mo. Ewwww. TURN-OFF. Makapag-tweet nga sa mga fans mo. Joke! Hahaha.” Sana makalusot ako dun. Whooo.
Thomas: “Excuse me, I’m not.” Irap niya, “I’m just curious. Psh.”
Me: “Yun na din yun no. Psh. Wala yun, gusto ko lang ilabas ang hinanakit ko sa isang tao. Ganern!” Pagpapaliwanag ko.
Thomas: “To whom?” Tanong niya.
Me: “Secret! Hahaha. Tama na interview. Ikaw ba’t ka napadpad dito?”
Thomas: “Hmmm. Well, aside from, this is just a few meters away from our dorm, I always go here whenever, I need to calm myself and have some peace of mind, this is my breather kumbaga.” He said and looked up in the sky.
Me: “Ahhhhhh.” Tumango-tango ako at tumingin sa ibaba. So may problema siya? Ano kaya? Ayaw ko magtanong baka sabihin niya, di pa nga kami close nakikichismis nako sa personal life niya.
Thomas: “Yun lang? Aren’t you gonna ask why I’m here?” Tanong niya saakin na kinagulat ko.
Me: “Well, baka kasi sabihin mo, FC ako sayo, pero since nag open up kana, sige magtatanong na ako. Bakit ka andito? May problem ka ba?” Tanong ko sakanya.
Thomas: “My girlfriend & I just broke up.” He smiled bitterly.
Me: Napanganga ako sa gulat. “Ha? What?! Ano?! Why?! Bakit?! How?! Paano?! Kelan pa?! Sayang naman.” Nalungkot ako bigla, sayang bagay pa naman sila.
Thomas: “Wait!” He chuckled, “Relax ka lang besides I don’t want to talk about it right now. I’m not ready yet. ” Tiningnan ko na lamang siya at hinawakan ang kamay niya, napatingin din siya saakin at ngumiti.
Thomas: “Hey. It’s okay, I’m fine. Don’t worry, lilipas din to.” Tumango naman ako at napatingala sa langit. “Ahh. Wait,” sabi niya at napatingin sakaniya, “Nag dinner ka na b---“ “GRUUUU~” Nagulat naman siya at lumaki ang mga singkit niyang mga mata.
Agad namang sinagot ng tiyan ko ang tanong niya. AT SOBRANG NA.KA.KA.HI.YA. Hinawakan ko nalang ang tiyan ko at ngumiti ng malapad sakanya.
Elli: “He he he.” Nag-peace sign ako.
Thomas: “I guess, not yet.” Saka siya tumawa ng malakas, tiningnan ko nalang siya ng masama. “Come,” tumayo siya at in-offer ang kamay niya, “I’ll treat you for dinner. San mo gusto?” ngiti niyang tugon.
Elli: “Wahhh. Talaga? Libre?! Tara! G naaa!” Agad agad kong inabot ang kamay niya at tumayo, “Kahit saan basta ba masarap. Ehe ehe.” Ngiti kong sabi sakanya.
Thomas: “Okaaaaay. Baka kasi mamaya ako na ang kainin mo eh. Hahahaha” Sabay gulo sa buhok ko.
Napatawa naman ako at hinampas ang braso niya ng mahina saka binehlatan. Sumakay na kami sa kotse niya at pumunta sa isang food chain near Taft.
----------------------------------------------------------------------------------
