Talk Dirty

Chapter 7

Bag

Hindi ko aakalain na sa magarang restaurant ako dadalhin ni Sir Frosto. Gusto kong umapila kanina pa dahil baka hinahanap na ako ni inay.

"Sana sa simpleng kainan nalang po. M-May pera naman ako."

Ngumisi siya at umiling bago pinisil ang ilong ko. Umawang ang aking labi dahil doon.

"Keep your money. Alam kong kailangan mo 'yan."

Tumahimik nalang ako at hindi na umapila pa. Tinitigan ko siyang mabuti. Maliban sa kulot niyang buhok at maaliwalas na mukha, wala na silang pagkaiba ni Faustino. Kahit katawan magkatulad silang dalawa.

"Palagi kabang napapaaway?" tanong niya habang sumisenyas sa waiter na lumapit.

"Hindi e. Ayoko naman ng ganon'."

"Halata nga sayo. So mama mo nasa hospital?" Tinanggap naming dalawa ang menu. Halos hindi ko maintindihan ang mga nandoon. Nangunot ang aking noo habang binabasa iyon at sobrang mahal!

"Anong gusto mo?" tanong ni Frosto.

Napalunok ako, "T-Tubig nalang." sabay lapag ko sa menu.

Humalakhak si Frosto at umiling siya na mismo ang umorder para sakin.

"Ang mahal pala dito."

Tahimik lang siya at titig na titig sakin.

"Grabe no? Karne lang naman at gulay pero ang mahal ng presyo nila. Kung ako ang pipiliin ko nalang mamalengke at ako na mismo magluto." suhestiyon ko.

Tumahimik ako nang naglapag ang waiter ng wine, sumunod ang inorder ni Frosto ng karneng may gulay at parang may mayonaise!

"Alam mo Ava. Meron talagang bagay na kahit mahal ay gagastos at gagastos ka kung hinahanap hanap mo." Ang mata niya'y bumaba sa aking labi. "Tulad mo. Kahit mahal ka ay uulit at uulit ako Ava."

Ramdam' ko ang pagpula ng husto ng aking pisngi kaya napainom ako sa wine. Hindi na ako umimik dahil takot na baka kung ano pa ang marinig ko mula sa kanya.

Ang mga mata ng kambal ay parang langit. Kahit saan man ako tumingin ay iisang anyo parin ang nakikita ko.Mayroong kadiliman at mayroong liwanag.

Hindi ko pa matukoy sa dalawa kung sino ang liwanag at kadiliman.

Patapos na ako sa pahirapan kong pagkain ng may nahagip akong pumasok sa restaurant.

Ako'y natuod sa kinauupuan nang pumasok si Faustino at Genevive. Bumilis ang tibok ng aking puso. Yumuko ako at nagkunwaring sinisimot ang natitirang pagkain.

"F-Frosto? Ava?!" Pumikit ako ng mariin ng marinig ang boses ni Genevive.

Bahaw akong ngumiti ng tumingin sa kanya. "G-Genevive."

Gulat itong titig na titig sa amin. "W-Wow. Small world! K-Kayo?"

Narinig kong nagbatian ang magkapatid pero tipid lang. Ayokong tignan kung saan si Faustino. Ayoko.

"H-Hindi. Magkakilala lang kami at n-niyaya ako dito ni Sir Frosto."

Tumango si Genevive at ngumiti.

"Okay, total nandito nalang rin naman kayo.Share table na tayo ha?" masayang wika nito.

"Sure," sagot ni Frosto. Nakita kong inalalayan ni Faustino ang baywang ni Genevive para makaupo. Parang bumara ang aking lalamunan. Natahimik lamang ako nang umorder sila at nag usap nang tungkol sa trabaho nila.

Pakiramdam ko kahit tahimik lang ako nakakahiya parin ang aking presensya dahil wala akong kaalam alam sa pinag uusapan nila.

Umubo ako. "Uh, comfort room lang ako," paalam ko sa kanila. Narinig ko ang pag sang ayon nila kaya umalis na ako ng walang lingon.