Do you dare to play?

11

{Jack}

Mijn voet begint echt te branden en het bloeden wordt steeds erger. Ik kan zeggen wat ik wil, maar Rose kan wel rijden. We zijn binnen 5 minuten bij de dokter terwijl dat normaal echt wel 10 minuten rijden is.

Rose stapt uit en komt gehaast naar mijn kant toe lopen. Ik leg mijn arm om haar nek heen als ondersteuning en samen lopen we de eerste hulp binnen.

Rose loopt naar een balie vrouw toe en beveelt haar dat ik zo snel mogelijk aan de beurt moet zijn. De balie vrouw schrikt er van en begint snel te typen. Ik moet grinniken.

'Zo geregeld, je mag meteen door.' Zegt ze voldaan terwijl ze mijn kant op loopt.

'Die balie vrouw was bang voor je.' Lach ik haar toe.

'Maar goed ook! Daardoor komt er nu wel zo snel mogelijk een dokter naar je voet kijken.' Lacht ze.

'Zeker waar!' Geef ik toe.

Na eventjes wachten komt de dokter binnen lopen. We geven elkaar een hand en ik laat hem mijn voet zien.

'Ik zie het. We gaan het glas verwijderen, dan desinfecteren en daarna moeten we het hechten.' Deelt hij mee.

Ik knik.

'Goed dan ga ik even wat spulletjes pakken.' Deelt hij mee voordat hij de kamer verlaat.

'Dat spel mag van mij wel ophouden.' Begin ik ineens.

Rose draait zich verbaasd om.

'U sure?' Vraag ze.

'Jahoor. Je mag van mij best tegen iedereen zeggen dat je hebt gewonnen.' Zegt ik dan.

Het is even stil.

'Nee.' Zegt ze dan vastbesloten.

'Nee?' Zeg ik vragend.

'Nope, jij mag zeggen dat je gewonnen hebt. Met die reputatie enzo, ik snap het wel.' Gaat ze verder.

'Nee. Ik ga tegen de school zeggen dat het spel officieel stop inclusief de punten. Het komt goed, ik ga het er met de jongens over hebben.' Zeg ik vastberaden.

Rose geeft me een kus en een dikke knuffel.

'Rose adem!' Haper ik.

'Ohja...' Ze laat me blozend los.

De dokter komt binnenlopen en doet wat hij net gezegd heeft.

'Zo als laatste nog een verband er om en dan is het klaar.' Deelt hij mee.

'Fijn.' Zeg ik opluchtend.

We zijn inmiddels weer terug onderweg naar de kostschool. Rose rijdt, maar dit keer een stuk rustiger dan daar net.

Wanneer we bij het internaat zijn loop ik vrijwel meteen naar mijn kamer, nadat ik Rose gedag heb gezegd. Ik had de jongens al geappt onderweg hierheen dus die zijn er als het goed is al en weten wat er gebeurd is.

'Ey!' Groet Bruse me.

'Hoi.' Groet ik terug.

Ik, Bruse en Kay geven elkaar een bro hug zoals gewoonlijk.

'Wat is er gaande gast?' Vraagt Kay.

'We moeten het hebben over het spel en de puntenscore.' Zeg ik serieus.

'Is het je gelukt? Ik wist dat je het weet kon!' Juicht Bruse me toe terwijl hij het puntenboek pakt.

'Nee.' Zeg ik dan.

De jongens kijken me nu beide heel verbaasd aan.

'Je hebt nog 2 dagen gast...' Herinnert Kay me dan.

'Jupp, I know.' Knik ik.

'Wordt het dan niet eens tijd?' Voegt Bruse er aan toe.

'Nee.' Zeg ik dan weer.

'Wat?' Zeggen Bruse en Kay verbaasd in koor.

'Ik dacht, als jullie het er mee eens zijn, maar te stoppen met het spel en de puntenscore.' Zeg ik dan.

'Gast, dat is je hele fucking reputatie!' Schreeuwt Kay.

'Je gaat me niet vertellen dat dit door dat sletje van je komt he.' Voegt Bruse er aan toe.

'Rose is geen slet!' Zeg ik dan kwaad.

'Prima, maar het komt wel vast door haar!' Schreeuwt Bruse terug.

'Ik vind het eigenlijk niet zo'n slecht idee.' Zegt Kay dan ineens zachtjes.

Bruse en ik draaien ons verbaast om.

'Wat?' Zeggen we in koor.

'Ja, nou ik sta toch laatste en heb er niet echt de fun meer van. We doen het nu al 2 jaar. Ik ken het nu wel.' Gaat hij verder.

Oke deze zag ik zelfs niet aankomen.

'Ben ik dan de enige die geeft om onze reputatie?!' Bruse slaat met zijn vuist op tafel.

'Dit gaat om meer dan alleen een reputatie!' Ga ik er tegen in.

Bruse loopt boos weg naar zijn slaapkamer en slaat de deur hard in het slot.