Bumped Into You

Chapter 8

BOB'S POV

Maaga akong nagising kahit hindi ako dinalaw ng antok kagabi. Tanging si Sandy ang laman ng isip ko. Pano kung hindi niya parin ako kausapin? Pano kung mas lalong lumalim yung galit nya dahil sa nangyari? Hindi ko alam kung bakit ako naaapektuhan ng ganito. Gusto kung bumawi sa kanya, Pero pano? kung ni makita nga ako ayaw nya ehh.

Bigla akong napabangon mula sa pagkakahiga ng pumasok si Dennise sa kwarto ko. Bihis na sya at mukhang ready nang umalis. Ngumiti sya at lumapit sa kama ko.

"Kuya, I thought maaga tayong aalis? bakit mukhang kagigising mo lang?" May pagtatakang tanong nya.

"Nagbreakfast ka na ba? Just wait for me downstair... Magreready lang ako." Sabi ko at lumabas na sya ng kwarto ko. Nagsimula naman akong magshower. Bakit ba naman kasi sobrang aga nya? 5:30 am pa lang ahh.

Pagkatapos magshower ay kumuha ako ng long sleeves na Light pink polo at Jeans. pagbaba ko, nasa dinning pa si Dennise, umiinom ng juice mukhang tapos na tong kumain. Kumuha ako lang ako ng saging sa table.

"Let's go? "aya ko sa kanya.

"You're not going to eat breakfast? "tanong nya.

Ngumiti ako at umiling. "Sa office nalang, Sabay na kami ni Kenji at Sam. " Pagkasabi ko niyon ay agad naman syang tumayo sa kinauupuan.. Agad nyang kinuha ang shoulder bag nya.. Nauna na ko sa Sasakyan. Nang biglang tumunog ang phone ko.. Unregistered number? napaisip ako, sino namang tatawag sakin sa ganito kaagang oras.? Dinampot ko iyon then I slide the answer button.

" Yes, hello? " Pero walang nagsasalita sa kabilang linya.
"Hello???" wika ko ulit.

"Can we talk?" Tanong nito. Natahimik naman ako. Sino ba tong babaeng to? Do I know her? Nang masalita sya ulit.

"This is Sandy. I'll just wait for you in school. If you're not busy." Si Sandy tumawag sakin? Sh*t... I'm fucking nervous.. Bigla namang pumasok si Dennise sa Kotse.

"Kuya are you okay? Why so pale? sino ba yang kausap mo.?" Sunod sunod niyang tanong. Natauhan naman ako bigla ng marinig kong nagsalita ang nasa kabilang linya.

"Hello? " sabi nya muli.

"Yes hello.. Sorry. Just wait for me okay? We're on our way. "

"Sino ba yan kuya? "Tanong ulit ni Dennise. Pinaandar ko na ang sasakyan. at umalis na kami. Hindi parin ako makapaniwala na tumawag si Sandy sakin. Gusto nya akong maka-usap? Kinakabahan ako. Sobra.

"Kuya!? " Si Dennise
Nilingon ko sya. Kanina pa pala sya nagsasalita. Bahagya ng nakataas ang isa nyang kilay.

"It's Sandy. She wants to talk to me" Sagot ko. Na ikinagulat naman nito.

"Really? Ohh my G kuya, This is it na... Baka magtatapat na sayo si ate Sandy na may nararamdaman din sya para sayo... Ohh my.." Sabi nito na may kilig factor effects pa... Napangiti naman ako sa tinuran nya. Ewan ko ba. Maaari bang ganun nga? haizt... kinakabahan parin ako.

Malapit na kami sa school. Lalo namang bumilis ang tibok ng puso ko...

Pagkapasok ng sasakyan sa school. Pinark ko muna iyon. Hindi ko mahagilap ang Kotse ni sandy. Wala pa namang gaanong sasakyan ang nakapark. Bumaba si Dennise.. At bumaba narin ako.

"She's here kuya. "Pagkawika niya niyon ay lumingon ako sa gawi kung san sya nakatingin.  Sasakyan ni Sandy,  lumapit si Dennise sakin dahil ipa park ni Sandy ang kotse nya sa tabi ng Car ko.   Binaba nya ang windshield sa Drive side.

"Good morning. " Aniya. 
Parang matutunaw ang puso ko sa tamis ng ngiti nya.  Pero hindi sya sakin nakatingin kundi kay Dennise.

"Good morning ate Sandy" Narinig kong sagot naman ng kapatid ko. Bumaba sya sa sasakyan.  Kahit kilan di sya nakakasawang pagmasdan.  Naka skinnyjeans syang black at white Spaghetti Sando top.  With black blazer.  At ang buhok nya ay nakalugay lang. Medyo basa pat mukhang di pa nakakapagsuklay.  Ang lakas ng dating nya grabe. Kahit sinong lalaki, maaagaw nya ang attention.

Tinapik ako sa braso ni Dennise.  Nakalapit na pala samin si Sandy. Napayoko ako bigla sa kahihiyan. 

"I'll go ahead ate Sandy, See you later." sabay beso nya rito.  Bumaling sya sakin..  "Kuya. "Sabay nod at kindat ng nakakaloko. Napangiti ako sa ginawa nyang yun. Nang biglang tumikhim si Sandy at nagsalita.

"I just wanna say sorry for what I did yesterday.  And thank you for bringing me home safely the other night." Sabi nya, pero hindi nya magawang tumingin ng deretso sa mga mata ko.  "Nahihiya ba sya?" tanong ng isip ko.  Ngumiti ako.

"It's okay. Sorry rin kung masyado ako naging mapanghimasok. Dapat inisip ko muna yung iisipin mo before ko ginawa yun di ba?" Nakangiting saad ko.  Tumingin sya sakin straight to the eyes..  As in Eye to eye kami.  Tsaka sya ngumiti ng ubod ng tamis.  Parang nagsibabaan ang mga anghel sa langit..

"No it's my fault.  Don't need to say sorry".    Magsasalita na sana ako ng biglang bumaba si Grace at Arrianne mula sa Backseat ng kotse ni Sandy. What the...  All this time nasa loob lang sila at pinapanood kaming nag-uusap??

"Morning Bob. "Sabay nilang bati sakin.
Abot hanggang tenga ang ngiti nila.  Did they set us up?? Plano lang ba to?  Napipilitan Lang ba si Sandy? pumulupot naman si Grace sa braso ni Sandy,.

"Let's go Best,  my Quiz pa tayo remember? " wika ni Grace at hinila na si Sandy palayo sakin.  Hinabol ko naman sila ng tingin.  Lumingon sya sakin at ngumiti.  Ito na yata pinaka masayang araw ko.