Bumped Into You

Chapter 9

BOB'S POV

Hindi parin ako makapaniwala na kinausap na ako ni Sandy.  At hindi parin maalis ang tamis ng ngiti nya sa isip ko.  At this moment I don't really know what to think. Lumilipad ang isip ko sa kawalan. Halong kaba at excitement ang nararamdaman ko. What if she only talk to me because of her friends? What if she's still mad at me?Napahawak  na lang ako sa noo sa isiping iyon, nang bilang pumasok si Sam sa office ko at nagsalita.

"I've heard the news." umpisa nito. "you're good na daw with Sandy, Are you going to move it to the next level?" Usisa nito, na hindi ko narin tinanong kung kanino nya nasagap ang balita. Si Kenji pa, e tinalo pa nun ang mga gossip girls dito sa company namin. Lahat na yata alam nito. At siguradong walang makakalampas.

Tumingin ako kay Sam at ngumiti.
"I don't think Sandy is that kind of girl." sabi ko na ikinasalubong  naman ng kilay nito. "But if I'm going to pursue her, I know, it would be a great challenge for me. Since she hates every man in the universe I guessed." Patuloy ko. Sumilip naman ang lokong si Kenji sa pinto.  Ang siraulong to, kalalaking tao tsismoso.

"Hey guys, whats new?" tanong pa nito sa nakakalokong ngiti.

"Whats new? Whats new? I should be the one asking you that, since you were the gossip maker here." biro ko sa kanya. "You already spread the news, that only means... Wala ng bago." Dutong ko pa.

Ngumiti sya sakin. "Cous, I'm just happy for you. I just shared the good news with Sam. Tsaka alam naman nating tatlo yung mga pangyayari sa buhay ng isat-isa. Don't bother yourself. Atin atin lang to."

"C'mon Bob, you're not gonna keep it a secret right?And Kenj, don't pressure Bod already. Kilala natin yan, he'll move step by step. Di naman yan gaya satin na pag yan na yan na." Natawa naman ako sa tinuran ni Sam.

"Lumayas nga kayong dalawa dito. Ang aga-aga!" pabirong sigaw ko sa kanila. Nagkatinginan ang mga loko.

"Sige na nga." sabay pa nilang sabi.
"we' ll go out for a coffee, pero babalik kami." sabi pa ni Kenji. At tumingin sakin ng nakakaloko. Mga siraulo talaga.

Napasandal na ako sa upuan paglabas nila. I think marami akong mapepending na trabaho today.  I can't think clearly. Mabuti na lang at walang naka sched na meeting today.  Napatingin ako sa wristwatch ko. 11:16 o'clock in the morning na pala kaya nakakaramdam na ko ng gutom. Hindi man lang ako niyayang lumabas nung dalawang siraulo.

I reach my cellphone and dial Sam's number. Mas maayos kausap to kesa kay Kenji e.

Nagpatake out nalang ako ng food. Tinatamad na akong lumabas. Actually tinatamad akong kumilos ngayong araw.  Ewan ko ba.

Pinikit ko muna ang mga mata ko. Habang hinihintay na bumalik sina Sam at Kenji.  Gusto kong magmuni muni. Hindi ako stressed. Sadyang ang lakas ng impact ni Sandy sakin. Nakakatawang isipin. Hindi naman ako baguhan sa larangang to.  Kahit ako kwenikwestyon ko na ang sarili ko.

Makalipas ang halos kalahating oras ay nakabalik na sina Sam at Kenji. Dala ang pagkaing pinatake out ko at mga kape nila. Inabot sakin ni Sam ang paper bag.

"Eat up bro.  Wag ka daw papagutom sabi ni Sandy!"natawa ako sa biro nyang yun. Alam kong bahagyan namula ang pisngi ko.

"Siraulo!" pabirong sambit ko.

Talagang walang magawa tong mga to kundi lokohin at asarin ako.  Binuksan ko ang paper bag at  inilabas ang pag kain.  Susubo na sana ako ng biglang magsalita si Kenji.

"Unang subo para kay Sandy!" pagkasabi niyon ay sabay silang humalakhak ni Sam. Nakisabay ako sa malakas na tawanang iyon. Diba? Mga tarantado talaga to e.

SANDY'S POV

Madaling natapos ang long quiz. Mabuti na lang at nakapagreview ako. I set a side my worries. Ayoko maapektohan ng mga pangyayare ang pag aaral ko.  Nag-aya si Grace na kumain sa Café in front of the university.  Tambay mula while vacant yung oras.

Pagkapasok sa nasabing Café ay dumeretso na si Grace at Arrianne sa receiving upang um-order.  Nauna na kong umupo sa table na nasa corner.  Paborito kong pwesto to, dahil sa side na to nakikita ko lahat ng lalabas at papasok. 

Mayamaya pa'y lumapit na sakin si Grace at Arriane dala ang order namin.  Agad kung kinuha ang paborito kong frappe, camarel espresso at blue berry cheesecake. 

Habang kumakain, bigla akong napabuntonghininga. Na agad namang napansin ng mga ito.

"Are you okay?" tanong ni Arrianne. Tumingin at ngumiti ako sa kanya. Sabay tango bilang sagot. Hinagod naman ni Grace ang likod ko bilang pagcomfort sakin. Ngumiti lang ako.

"We're always here to listen."si Grace.

Ang dami kong gustong sabihin, but I rather not. Enough of this drama. Kaya ko naman tong malampasan lahat. Ako pa ba? 

Napatingin ako sa kalsada sa pagitan ng university at Café. Nakatitig sa kawalan. Bigla ako tinapik ni Grace ang balikat ko. Nilingon ko sya, sabay turo sa kung saan. 

Nakita ko ang kumakaway sa si Dennise. I waved back. Papunta sya sa Café kung nasan kami. Mayamaya pay nakalapit na sya samin.

"Hi ate Arrianne, ate Grace and ate Sandy. How long you've been here?" tanong nya sabay upo sa bakanteng upuan sa tabi ni Arrianne.

"Actually we just got here."sagot ni Arrianne.

"I see."

"How's your day going?" tanong ko naman sa kanya. She smiled at me sweetly. Tsaka sumagot.

"Everything's smooth ate. Especially now, since you and kuya Bob have talked already."aniya na parang excite na excite sa mga nangyayare. Sabay tingin nya sa dalawa. Sumulyap naman sakin si Grace." Excuse lang mga ate ha, I'll just order something to eat. "  at tumayo na ito.  Bumaling naman sakin si Grace.

" You sure you okay? "nag aalalang tanong nito. Ganun din si Arrianne.

" C'mon guys, I'm good. Don't worry about me, I'm not a baby. "pabiro kong sagot. Alam ko namang nag aalala sila. Pero like what I've said. I'm good. Mom is fine. So why don't I? I smiled at them.

" I'll just head home after our last period. Tinatamad pa kong gumala. I can still feel that tequila."Sabi ko sabay tawa. Natawa din ang mga to.

Nakabalik na sa table namin si Dennise. Ito kwento about her days dito sa university. I just don't get it, bat samin sya lagi sumasama? Ayaw nya ba sa mga ka age nya? Sa mga classmates nya? Sinarili ko na lang iyon at di na nagtanong.

After an hour bumalik na kami sa school for our last period. Sumabay narin samin si Dennise.