Chapter 35

630 21 18
                                    

Bob's POV

We're drinking wine right now. For two months of being together, natuto na syang uminom ng beer at wine. But I'm not the bad influence here. Its Arrianne's, fault. Haha. Hugas kamay ako bigla eh. Natatawang binalikan namin yung mga araw na nagsusungit pa sya sakin. Especially the first day we've met.  That day we accidentally bumped into each other.

"Yeah, I still remember the way you glared at me. You're so annoyed that time." I said laughing.

"I really am. Biruin mo, kararating ko lang ng café tapos bubuhusan mo ko ng kape. You don't have any idea how much I wanna kill you that time." Natatawa nya ring sabi.  I grab her and put her head on my shoulder.

"It was love at first sight for me Love.  I think, I love you since then." She look at me and smile.

"You won't believe me if I say I felt the same way that day." Pagkasabi nyang yun, parang pinana na naman ni kupido ang puso ko. I just can't imagine, na kung di ko sya pinursue posible na di sya mapasakin kahit pa gusto na namin ang isat-isa that time. Mabuti nalang kahit sobrang sungit nya dati, anghel parin tingin ko sa kanya at di naman ako nagkamali dun.

"I will believe  whatever you say. Cause I know you won't lie to me. I trust you Love."

"Awh... You're so sweet. Baka naman magka diabetes tayo nito Love. Saktohan mo lang." Biro nya pa. At Muli syang nag ayang sumulong  sa dagat. Medyo mainit ang tubig, malamig lang ang simoy ng hangin. Patuloy padin ang kwentuhan. She told me, that she's annoyed at me at first but still longing for me at the same time. That day she's thankful to me because I sent her home when she's drunk. But she's so afraid to get attached to anyone. That's why I will not give her any reason to make her feel that it was a mistake accepting me.

I hug her once again. She doesn't have any idea how much she makes my heart flattered.

"I love you love." I whisper in her ear as I was hugging her.

"I love you too Love." She replied.  Pwede na akong kain ng dagat ngayon! As in pwedeng pwedeng pwede na.

After almost an hour sharing thoughts. We decided to get out of the water. And start packing the things that we brought here. I wrapped her with her robe. We went back to the rest house, holding hands.

Agad syang umakyat sa kwarto pagkarating namin. Hinatid ko naman ang basket sa kusina. Iniwan ko muna iyon dun. Magsa shower muna ako, babalikan ko nalang iyon mamaya upang hugasan. Agad akong pumanhik sa kwarto at dumeretso sa banyo.  In-on ko ang heater. Medyo nilalamig na rin kasi ako.  Agad na pumasok sa isip ko si Sandy.  Tapos na kaya syang mag shower? Lalabas pa kaya sya? Namimiss ko na agad ang Love ko. Ilang minuto ko palang syang di nakikita. Napapangiti na lang ako sa sarili ko. Parang mas mapapraning ako ngayon.

Pagkatapos magshower ay agad akong  lumabas at nagbihis. I'm wearing grey sweat pants and white plain shirt. Sarado ang kwarto ni Sandy paglabas ko. Baka nakatulog na sya dahil sa pagod. Anong oras narin kasi.  Bumaba ako agad at nagtungo sa kusina. Nang maabutan ko syang inaayos na ang mga food box sa lalagyan nito. Tapos na syang maghugas. Niyakap ko sya mula sa likod na ikinagulat naman nya.

"You scared me." Sabi nya na nakahawak pa sa dibdib nya. Natatawa akong nag-sorry sa kanya bago kumalas sa pagkakayakap.

"I thought you already asleep. Bumaba ako kasi ako na sana ang magliligpit." Sabi ko sa kanya while looking at her wiping the table. She's done actually. Wala na akong maitutulong. She look at me and smile.

"Bisita ka dito. And I know you're also tired love, so you need to rest." Sabi sakin habang nakangiti.  Naghugas sya ng kamay bago iyon pinunas sa towel na naka hang sa gilid.

Bumped Into YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon