Bumped Into You

Chapter 25

After hours of waiting our next professor came.  And I listen to him the period of class.

Bob's Pov

Mula kagabi hindi parin nagrereply sa mga text ko si Sandy. Tumawag rin ako, subalit walang ni isang sagot. Hindi rin kami nagpang-abot sa school. Masama parin kaya ang loob nya sakin? But I thought we're already good last night.

I have done a lot of works already. Kailangan hindi ako matambakan ng trabaho pagpunta ko ng Palawan next month. But still, I can't fucos myself on work. Palagi syang sumasagi sa isip ko.

Kumatok ang sekretarya ko at agad naman itong tumuloy dala ang ilan pang papeles na kailangan kong pirmahan. Binanggit din nito ang mga appointment na kailangan kong puntahan. Mukhang walang pag-asang magkita kami ngayong araw at ni hindi ko man lang sya makontak.

"Hindi pa ba tayo aalis?" Rinig kong tanong ni Kenji, kilan pa to nakarating dito?Natatakang tiningnan ko lang sya.

"We have an appointment today, rigth Claire?" Baling nya sa sekretary ko. agad naman itong tumango. Hindi ko yata narinig na sinabi ng sekretarya ko na may appointment ako ngayon mismo. Kinuha ko ang suit ko at lumabas ng office kasama si Kenji.

"San ba tong appointment na to? Parang wala naman akong narinig na naka schedule ngayon sa binanggit ni Claire?" Nagtatakang tanong ko.

"Tumahimik ka na nga lang dyan. Kalalaki mong tao ang dami mong tanong." Sita nito sakin. Pagdating ng parking lot ay agad kaming nagtungo sa sasakyan nya.

"San nga ba kasi ang punta natin?" Usisa kong muli sa kanya. Huminga ito ng malalim bago sinagot ang tanong ko.

"Sa airport. Susunduin sina Tita Lorraine at tito Miguel. Magpanggap ka nalang na di mo alam. Surprisa dapat to e. Kasu ang kulit mo!" Naiinis nyang sabi sakin. Surprisa ang pag uwi ni Mom and Dad. Ang jologs nila ah. Di na ako bata para gantong eksena. Pwede kay Dennise baka tumalab pa. Hindi nalang ako nagsalita. Oo na. Sasabayan ko na lang  ang kakornihan nila.

"Anong oras ba kasi ang dating nila?" Naiinip kong tanong. Pano ba naman, halos dalawang oras na kaming naghihitay dito pero wala paring Mommy at Daddy ang dumarating.

"Easy bro, alam ko malapit na yun sila. Baka hinihintay nalang yung luggages nila." Sagot nitong parang wala lang sa kanya ang nangyayari.
Lumipas pa ang halos kalahating oras ngunit wala parin. Nababagot na ko.
"Oh, eto na pala sila e." Sabi nito. Agad naman akong mapalingon kung saan siya nakatingin. Mom and Dad were here.

Sinalubong namin sila agad. Mukhang sila pa ako yata ang nasurpresa kesa sakin.  Agad kong niyakap si Mom. Ganun din si Dad.

"Dennise will be very surprised pagnalaman nyang andito na kayo." I said to them. Tinulungan na namin ni Kenji sa Luggage nila. At agad na umalis ng Airport. Nagtungo kami sa isang branch namin ng restaurant sa Makati.

We ordered food and start talking about business and the happenings these past few weeks. We also talks about Sam's wedding.

The time goes fast. Hinatid na ni Kenji sina Mommy sa bahay. Sinundo ko naman si Dennise sa school. Sadly, hindi na naman kami  nag pang-abot ni Sandy. Kakaalis lang nito. Dumeretso na kami sa bahay ni Dennise. Hindi ko pa nababanggut sa kanya na nakauwi na sina Mommy at Daddy. For sure matutuwa ito.

Nakarating na kami ng bahay. Umakyat naman agad si Dennise sa silid nya. Habang sina Mommy at Daddy ay nagpapahinga naman sa Silid nila. Mamaya siguradong magiging masaya ang lahat.  Tumuloy ako sa kwarto ko at palit ng damit. Nahiga sa kama at kinahu ang cellphone ko.

I started to type a message for Sandy.

"Me: How's your day?"And then tap the send button. After waiting for few minutes. She replied. Thanks God, she finally replied.