Lise werd wakker van iemand dat schreeuwde. Ze schrok en kwam meteen recht zitten. Waardoor dat ze beetje duizelig was, door te snel omhoog te komen. "Wat?" Vroeg Lise en keek rond haar heen. Ze zag niemand. Maar ze hoorde het geschreeuw wel. Ze stond op en liep naar het geschreeuw toe. Als ze binnen liep in de kamer, de keuken.
Zag ze iedereen rond de tafel zitten en de persoon dat schreeuwde was Hoseok. Lise stond bij de deur opening en keek hun met opgetrokken wenkbrauwen aan.
"Jongens Lise is er." Zei opeens Taehyung stem. De anderen keken op naar haar. "Lise je bent wakker, kom er bij zitten en eet iets." Zei Jin.
Jimin kwam naar haar toe en nam haar mee naar de tafel.Hij zette haar neer op een stoel lang hem en Taehyung. Jimin gaf haar een kom met soep. Lise keek naar de soep. De soep zag er anders uit dat de anderen keer. "Eet maar, this lekker." Zei Jimin met een glimlach. Ze knikte en begon te soep te eten. "Hey de soep is heel lekker, ook die van deze morgen of smiddags." Zei Lise en stak haar duim omhoog. En gaf Jin een knipoog.
"Dankje Lise." Een glimlach kwam op Jin's gezicht. "Je bent echt een goede chef kok, mag ik alstublieft nog wat hebben?" Vroeg Lise lief met een glimlach. Lise had best honger gekregen. Ook had ze niet veel gegeten door de 1 week omdat ze buiten sliep. Jin gaf haar soep bij en ze kon weer eten. "Je zal wel honger hebben, hoelang sliep je op straat?" Vroeg Jin. "Volgens Jimin 1 week." Zei Lise en at verder. "Ik weet het niet zeker, maar ik boste tegen haar op 1 week geleden." Zei Jimin.
"Das ook de dag dat ik weg mocht van dat een plaats, Ze zeiden tegen me dat ik moest wachten op iemand. Maar het duurte te lang en ben zelf weg gegaan, erna wist ik de weg niet meer terug." Zei lise en at het laatste beetje op van de soep. "Volgens mij komt ze van het ziekenhuis, is daarom niet dat ze gehecht is?" Vroeg Jungkook en keek Jimin aan. "Ziekenhuis, is dat de plaats waar ik wakker werd en lag?" Vroeg Lise en keek naar beneden.
"Volgens mij wel, vertel ons ins, op wie moest je wachten?" Vroeg Hoseok."Mmm ze zeiden dat die ene jongen me kwam ophalen. Maar ik ken hem niet." Lise haalde haar schouders op.
"Moeten we haar niet beter terug sturen naar daar?" Vroeg Namjoon.
"Please stuur me niet terug naar daar, het was een enge plaats vol vreemde." Smeekte Lise. "Wij zijn ook vreemde voor jouw." Zei Yoongi. Lise keek naar beneden. Hij had een punt. Lise keek Jimin opeens smeekend aan. "Ze wild niet jongens." Zei Jimin. "We sturen haar niet terug, we hebben jouw beloofd dat we je gingen helpen met haar. Nu weten we wel tenminste meer." Zei Jin."Weet je ook hoe die jongen heet dat je ging ophalen?" Vroeg Jimin. Lise haalde haar schouder weer op. "Sorry ik weet het niet meer." Zei Lise en keek naar beneden. "Das niet erg, het komt wel ins naar boven." Zei Jimin en gaf haar een schouder klopje. Na het gesprek voelde Lise haar meer veilig bij de anderen. Weken en maanden gingen voorbij. Lise was al een half jaar bij hun. Ze hielp hun met het huis en af aan toe mocht ze met hun mee. Ze wist niet dat ze een groep zangers waren. Ze klonken ook heel mooi samen.
Maar haar geheugen was nog altijd niet terug gekomen. Tot nu toe had ze niks bekend gezien dat ze zouw moeten herinneren. Maar ze staat er niet op te wachten. De tijd komt wel wanneer ze iets kan herinneren.
Ze was ook heel blij met haar nieuw vrienden. Lise wist niet dat ze vol fun waren. Jimin was haar beste buddy.
Elke keer als ze pauze hadden van oefenen, zingen en dansen. Kwam Jimin haar een knuffel geven. Ook de anderen deden het.Ze voelde haar echt thuis bij hun. Ze was op hun aant wachten. Lise keek rond het gebouw van Bighit. "Lise waar ben je!" Hoorde ze iemand haar naam roepen. "Ik kom!" Riep Lise terug en liep haar weg terug naar de uitgang en zag hun staan. Jimin keek op van zijn gsm en keek me aan.
"En vind je dat ik er goed uit zie?" Vroeg Jimin aan Lise. Lise kreeg beetje rode wangen. "Ja je ziet er goed uit." Zei ze beetje verlegen. "Kom laten we naar de auto gaan voor dat we te laat komen." Zei Jin. "Oke, kom Lise." Zei Jimin. Hij liep naar buiten en Lise liep met hem mee.
Eenmaal bij de auto stapte ze in. Lise ging heel vooraan zitten. Omdat ze het moest van hun manager. Jimin had er in begin problemen mee. Maar legde zich snel bij neer. Nadat iedereen is ingestapt reed de auto weg. Na 15 minuten stopt de auto.
De jongens stapte uit. En erna reed de auto naar de parking. Lise liep dan samen met hun manager naar binnen via een anderen deur. Ze praten onderweg wel. Maar niet zoveel. Ze kwamen bij hun kleedkamer en Lise ging direk bij de anderen zitten.
"Sorry dat je niet met ons mee kan, En dat je via een anderen kant binnen moet komen." Verontschuldigt Jimin zich. "Is niet erg, jullie manager heeft het me uitgelegd." Zei Lise en glimlachte naar hun. "Je bent echt een geweldig meisje, we zijn blij dat je bij ons bent." Zei Jimin en glimlachte naar haar. "Ja je hulp is echt geweldig, nu hoeft ik niet altijd te staan koken en poetsen." Lachte Jin. "Hyung." Zei Jimin. "Wat is toch, ze help iedereen van ons." Zei Jin. "Das waar, Lise je bent echt geweldig." Jimin omhelsde haar.
Lise begon te lachen en kreeg ook rode wangen van hun complimenten.
"Dankje jongen, jullie zijn ook echt geweldig." Zei Lise blij. Jimin liet haar los en keek haar in de ogen aan. Lise voelde iets kriebelen in haar buik en begon meer rood te worden. Opeens gaf Jimin haar een kusje op haar wang. Lise gezicht werd gans rood en verbergde die door haar handen.
"Lise je bent echt cute." Plaagde Jimin haar. Waardoor ze nog roder werd.
JE LEEST
Amnesia P.JM√
RomanceWᖾo ᥲɾᥱ ყoᥙ Herschreven Verhaal van mijn 2de accound Crazy-Minjung. Nederlands boek 1ste Begin: 25/03/2018 2de Begin: 05/04/2020 1ste Einding: 18/07/2018 2de Einding: 11/08/2020