ေကာင္းက်ိဳးမေပးေသာ သမီးပ်ိဳ
အခန္း(၃၇၂)
ေသြးနံ႔ထြက္လာရာ ေတာနက္တြင္းသို႔ ရွန္ယန္ေရွာင္ တိတ္တဆိတ္ေလွ်ာက္လွမ္းသြားခဲ့သည္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သတိထားတဲ့အေနနဲ႔ လေရာင္ဆြဲႀကိဳးကို သူမလည္ပင္းမွာ ဆြဲထားပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အနီးမွာရွိေသာ သစ္ပင္ရဲ႕သစ္ကိုင္းေပၚသို႔ ခုန္တက္လိုက္ၿပီး တစ္ကိုင္းၿပီးတစ္ကိုင္း ခုန္ကူးကာ လွ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ ေရွ႕ကိုဆက္သြားလိုက္ပါသည္။
ေသြးနံ႔က လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ပိုပိုျပင္းလာခဲ့သည္။ ေအာက္ကျမက္ခင္းေပၚမွာ ေသြးစြန္းေနတဲ့သစ္ရြက္တစ္ခ်ိဳ႕မွာ ေသြးစေသြးေနေတြ မေျခာက္ေသးတာကို သူမ သတိျပဳမိခဲ့သည္။
ၾကည့္ရတာ တစ္ဖက္အဖြဲ႔က အခုမွထြက္သြားပံုပါပဲ။
ေအာ္ဟစ္သံတစ္သံက ေတာထဲကေနထြက္လာပါတယ္။ ရွန္ယန္ေရွာင္က ေရွ႕သို႔ခုန္သြားလိုက္ၿပီး အသံထြက္ရာဆီကို ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။
ညကာလ ကူေလာင္ေတာင္ဟာ အလြန္ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းလွၿပီး ေလထဲကရေနတဲ့ ေသြးနံ႔ေၾကာင့္ ပိုမိုတုန္လႈပ္ ေၾကာက္ရြံ႕ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနပါသည္။
ျခံဳႏြယ္ေတြသစ္ပင္ေတြနဲ႔ ၀န္းရံထားေသာ ေျမကြက္လပ္တစ္ခုမွာ အနက္ေရာင္အရိပ္ဆယ္ခုေက်ာ္ဟာ ေျမေပၚမွာ၀ပ္ေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ စက္၀ိုင္းသ႑ာန္ေနရာယူထားၿပီး အနည္းငယ္လႈပ္ေနတဲ့ ပုခံုးေတြအရ သူတို႔ေတြ တစ္ခုခုလုပ္ေနပံုေပၚပါတယ္။
ရွန္ယန္ေရွာင္က ေပသံုးဆယ္အကြာက သစ္ပင္ေပၚမွာ ရပ္ေနတာျဖစ္သည္။ သူမက မ်က္လံုးကို က်ဥ္းလိုက္ကာ အရိပ္ေတြကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ဂ်ိဳးဂ်ိဳးဂၽြတ္ဂၽြတ္အသံေတြက အဆိုပါအရိပ္ေတြဆီကေန ထြက္ေပၚေနၿပီး ေသြးနံ႔ကလည္း မႊန္ထူေနပါတယ္။
လေရာင္က ထူထပ္ေနေသာ သစ္ရြက္ေတြၾကားကေန က်ဆင္းေနခဲ့တာျဖစ္လို႔ သစ္ရြက္ၾကားကေနထြက္လာတဲ့ လေရာင္ေလးက ထူးဆန္းေသာအရိပ္ေတြကို သူတို႔ရဲ႕ၾကားက ေသြးေရာင္ေတြနဲ႔အတူ မပီ၀ိုးတ၀ါးအလင္းေပးေနခဲ့ပါတယ္။
