Το πρωι ειχε ηδη φτασει.Ο ηχος του κινητου μου με εκανε να πεταχτω ορθια. Για λιγα δευτερολεπτα δεν ηξερα που βρισκομουν , τι συνεβαινε εκεινη τη στιγμη , μα το γνωστο αγαπημενο μου τραγουδι ,που ηχουσε με μανια , δεν με αφησε να συνειδητοποιησω τι συνεβαινε . Το πηρα στα χερια μου και το σηκωσα, βλεποντας οτι ηταν ο Δημητρης.
"Καλημερα"ειπα με βραχνη φωνη.
"Που εισαι ρε Αλεξια, χτυπαω τοση ωρα, εχω αργησει για τη δουλεια και συ δεν ανοιγεις" κοιταξα την ωρα και ηταν μολις 8.30 , εβρισα μεσα μου που με ξυπνησε τοσο νωρις.
"Ειμαι στην Ανθη"ειπα ψεμματα." Θα μπορουσες να μου τηλεφωνησεις απο χθες για να μην πηγαινες τζαμπα μεχρι εκει" Το μονο που ηθελα ηταν να το κλεισω και να πεσω για υπνο.
"Ελεος ρε Αλεξια. Καθομαι και χανω τον καιρο μου, ενω εχω τοση δουλεια "Εκλεισε τη κληση χωρις καποια αλλη κουβεντα.Λες και εγω εφταιγα που αργουσε στη δουλεια του. Ε ρε ορεξη που την ειχε πρωι πρωι. Επεσα παλι πισω στα μαξιλαρια , προσπαθωντας να ξανα κοιμηθω, ομως κατι τετοιο ηταν σχεδον αδυνατον. Ετσι λοιπον σηκωθηκα και βγηκα εξω , να δω αν ειχε ξυπνησει ο Στεφανος.
Περπατωντας ξυπόλητη στο κρυο πατωμα, ενιωσα ολο μου το σωμα να ανατριχιαζει. Αυτο το κρυο μου αρεσε Μπαινοντας στο σαλονι , τον ειδα να καθεται ξαπλωμενος στο καναπε , κοιτοντας μια ταινια. Χαμογελασα ασυναισθητα . Εκεινος με ακουσε κα γυρισε το κεφαλι του προς το μερος μου , χαμογελωντας .Φορουσα μονο μια μπλουζα που μου ειχε δωσει απο χθες το βραδυ, μα δεν ενιωθα καθολου αβολα μπροστα του
"Καλημερα, τι κανεις τοσο νωρις ξυπνια;" ανασηκωθηκε λιγο , και καθισε κανονικα στον καναπε.
"καλημερα, Με ξυπνησαν και δεν μπορουσα να κοιμηθω. Θα φτιαξω πρωινο,εχεις καφε;"Κουνησε το κεφαλι του καταφατικα , χαμογελοντας. Τον αφησα πισω μου και πηγα στη κουζινα, ψαχνοντας υλικα για ομελετα. Αφου εφτιαξα απο μια , εβαλα και καψουλες στην μηχανη, περιμενοντας να γινει. Εκεινος μπηκε μεσα, παρατηροντας τι εκανα. "Σε δυο λεπτα ειναι ετοιμος ο καφες" ειπα απλα. Μας σερβιρα το πρωινο και καθισα να απολαυσω τον καφε μου.
"Με αυτα που κανεις, νομιζω θα σε κλειδωσω εδω να μου μαγειρευεις καθε μερα" γελασα . Αν μας εβλεπε κανεις , θα εβλεπε ενα ομορφο πρωινο , ενος ζευγαριου. Ειχα πολυ καιρο να ζησω μια τετοια στιγμη. Ο Δημητρης ακομη και τα Σαββατοκυριακα εφευγε νωρις , επειδη ειχε παρα πολυ δουλεια. "Εχεις να κανεις τιποτα σημερα;" ρωτησε αδιαφορα.
YOU ARE READING
Μη με διώχνεις.
Teen Fiction"Δεν ηρθες να μου πεις ουτε ενα γεια, ντροπη" οχι ρε πουστη μου. Γυρναω και τον κοιταζω με ενα ψεφτικο χαμογελο. Ηθελα να το παιξω ανετη. "Ημουν με παρεα και ξεχαστηκα, τι κανεις " τον ειδα να με παρατηρει ολοκληρη. απο το προσωπο μου μεχρι τα παππ...
