Αλεξια
Ενας μηνας ειχε περασει απο την τελευταια φορα που ηρθε ο Στεφανος σπιτι μου. Αυτον τον μηνα τον απεφευγα σαν το διαολο το λιβανι. Ευτυχως δεν ειχε ερθει απο το μαγαζι, και εγω ειχα περιορισει αρκετα τις εξοδους μου. Οταν τον ενιωσα διπλα μου, ημουν ετοιμη να λυγισω , μα δεν θα ηταν σωστο.
Ηταν Πεμπτη βραδυ και περιμενα στο σπιτι την Ανθη, τον Σταυρο, την Ελβιρα και τον Δημητρη. ΕΙχαμε καιρο να βρεθουμε ολοι μαζι, και ηταν ευκαιρια να κανουμε κατι ολοι μαζι . Ο Δημητρης , ειχε βρεθει με τα παιδια κανα δυο φορες, αλλα σχεδον με κανεναν δεν ειχε αναπτυξει καποια ιδιαιτερη σχεση. Ετσι λοιπον ηθελα να τους φερω λιγο πιο κοντα.
Ο Σταυρος με την Ελβιρα ειχαν ηδη φτασει και η Ελβιρα με βοηθουσε να κανουμε πιτσες. Ο Σταυρος απο την αλλη καθοταν και εψαχνε καμια καλη ταινια για να δουμε αργοτερα.
"Δεν σε βλεπω πολυ καλα, τι εγινε;" αφησα τα υλικα στην ακρη , θελωντας να χαλαρωσω λιγο.
" Φοβαμαι οτι κανω πολλα λαθη τελευταια" ειπα απλα. Εκεινη γελασε.
"Και ποιος δεν κανει λαθη;"ειπε απλα ."δεν εχω κανει εγω λαθη; Απο που να ξεκινησω, απο την σχολη που ηδη χρωσταω δεκα μαθηματα, επειδη καθομαι ολη την μερα με τον Σταυρο και χαζομεραμε , αντι να παρακολουθω; Δεν νευριασα εγω μαζι του , επειδη ενιωθα πιεσμενη και του ζητησα να χωρισουμε, ομως εκεινος ειχε λογικη και μου απαντησε απλα θελε; Δεν κανει λαθη η Ανθη; Ποιος δεν κανει λαθη μωρε Αλεξια. Το θεμα ειναι να κανουμε τα σωστα λαθη. " χαμογελασα στα λογια της .
"Φαινεσαι απο μακρυα οτι εισαι ψυχολογος. Τι να κανω ρε Ελβιρα; Ο Δημητρης ειναι πολυ καλο παιδι. Μαζι του ξερω οτι ειμαι σιγουρη, οτι θα ειμαι ηρεμη"
"Και που ειναι η τρελα που παντα ηθελες ;" Ο Σταυρος μπηκε μεσα στη κουζινα. "Θα φυγουμε μακρυα απο ολους και θα κανουμε οποια τρελα μας κατεβει στο κεφαλι, μου ελεγες. Τι κανεις μαζι του , απο αυτα που ηθελες; Εκτος του οτι πηγαινετε για καφε σε κυριλε μαγαζια και μετα για φαγητο σε ακομη πιο κυριλε εστιατορια, για να μη χαλασει η εικονα του. Ενας απλος λογιστης ειναι , που επειδη του εχουν δωσει μια παραπανω θεση , το εχει κανει θεμα." με ενοχλουσε που μιλουσε ετσι για τον Δημητρη. Ηξερα οτι δεν το συμπαθει , αλλα δεν χρειαζοταν να το δειχνει τοσο πολυ.
"Ενω ο μπατσος θα με εκανε να ζω μεσα στην αδρεναλινη" Του αντιγυρισα. Εκεινος γελασε απροκαλυπτα.
أنت تقرأ
Μη με διώχνεις.
أدب المراهقين"Δεν ηρθες να μου πεις ουτε ενα γεια, ντροπη" οχι ρε πουστη μου. Γυρναω και τον κοιταζω με ενα ψεφτικο χαμογελο. Ηθελα να το παιξω ανετη. "Ημουν με παρεα και ξεχαστηκα, τι κανεις " τον ειδα να με παρατηρει ολοκληρη. απο το προσωπο μου μεχρι τα παππ...
