Secluded Love & Emotions

Chapter 14.3

A/N

Hello po ahihi ayun I would like to thank sa lahat ng nakaka-appreciate sa story na to ang sarap lang talaga na malaman na may nagagandahan pala sa story na to ahaha akala ko kasi talaga binabasa lang nila to kasi trip lang nila or kasi bigla bigla nalang nila nakita dito sa wattpad, madami nagsasabing maganda daw yung title ng story na to unique daw eh kaya I know madami nageexpect na unique din tong story na to that’s why napressure ako but then naisip ko magandahan man yung iba sa gawa ko or hindi; itutuloy ko padin to kasi alam ko kahit papano may isa o dalawang nakaka-appreciate sa gawa ko and yun yung nagbibigay sa akin ng courage na ituloy to… I Want to thank you.. Lovelots..

Osya lets start na ahaha nagdadrama nanaman ako eh XD

ENJOY READING!!!

~Sa salitang LOVE may masasaktan na tao, pero you should still know how to LET GO, FORGIVE, FORGET, LEARN and MOVE ON~

JANIE’s POV

Lumabas na muna ako tsk ang aga-aga mukha agad nila ang makikita ko psh ang kapal talaga ng mukha ng mga yun

ARGGGGHHH!!!

Umupo nalang ako sa bato sa harap ng bahay namin dito nalang muna ako kesa kumain ako kasabay nung dalawang taong kinaiinisan ko

*sigh* napabuntong hininga nalang ako ano ba kasing nagawa ko at pinaparusahan ako ng ganito

*yuko*

Maya maya lang ay may tumabi sa akin

Hindi ko inangat yung ulo ko ayokong Makita ang mukha niya dahil baka hindi ko mapigilan ang sarili ko..

“Pwede ba tayong mag-usap?” tanong niya sa akin

Hindi ako sumagot wala naman na kasi kaming dapat pag-usapan pero talagang makulit siya the same old jonathan that I Used to Loved

“Pumayag ka man o Hindi we really need to talk ok sige kahit hindi ka magsalita basta makinig ka lang saken”

Hindi padin ako nagsalita hinayaan ko nalang siyang magpaliwanag wala rin naman akong magagawa at siguro its really the right time para maayos na ang lahat sa pagitan namin

“Unang-una im sorry”

Napatingin ako sa kanya nun pero saglit lang yun at yumuko din ako pinagpatuloy niya yung sasabihin niya