Secluded Love & Emotions

CHAPTER 14.1-Nakaraang Nagbabalik(Her Past)

~CHAPTER 14

A/N

Sinisipag akong magtype hihi so eto na new chaptie again for my dear readers hihi

And btw my fb account na nga po pala yung mga characters ko just click the external link thankies :*

3rd person ulit yung POv ditto hehe nag-enjoy ako ii

So sana mag-enjoy din po kayo sa chapter na to just like how im enjoying what I’m doing well that’s all po ..

And this Chaptie is puro flashback po muna hihi..

So lets start..

 

3RD Person POV

 

~..ano nga ba ang dapat mong maramdaman kung ang nakaraan ay pilit kang binabalikan paano mo haharapin ang future mo kung patuloy ka paring sinusundan ng iyong past…~

 

 

Nagmamadaling sumakay si Janie sa taxi pauwi sa bahay nila tumawag kasi ang mama niya sa kanya..

FLASHBACK:                                                     

 

Kararating lang ni Janie sa restaurant na pagkikitaan nila ni Centrise

Lumipas ang limang minuto nang biglang tumunog ang cellphone niya

*Mama Ko CALLING*

“Bakit kaya tumatawag tong si mama?” bulong niya sa sarili niya

Sinagot niya ang tawag dahil baka importante

“Hello Ma bakit?”

“Kyahhhh Janie umuwi ka agad dito dalian mo” nabingi si Janie sa sigaw ng mama niya sa kabilang linya

“Wait nga ma uy relax lang kinakabahan ako sayo ii ano po bang problema?” kinakabahang taanong niya saa mama niya

“Ah basta anak umuwi ka nalang ditto now na as in now na”

“Pero Ma ano kasi ii—“

“Wala nang pero pero umuwi ka na agad” wala nang nagawa si Janie kundi ang sundin ang mam niya sa isip-isip niya wrong timing talaga yung mama niya.

 

 

END OF FLASHBACK

 

 

Nang nakasakay na siya ng taxi ay bigla niyang naalala si Centrise muntik na niya itong makalimutan dahil sa kaba niya kaya tinext nalang niya ito at nag sorry.

Isang oras din ang byahe niya mula sa Tagaytay hanggang sa bahay nila sa Cavite

Pagkabukas na pagkabukas palang niya ng pinto ay sinalubong kaagad siya ng mama niya mas lalo siyang kinabahan sa itsura nito ang lapad ng mga ngiti nito at parang may kislap pa yung mga mata nito at alam niyang iisang bagay lang ang nakakapagbigaya ganitong kaligayahan sa mama niya at sana ay ay nagkakamali lang siya yun ang hiling niya bago siya makapasok sa pintuan nila ngunit mukhang huli na para sa hiling niya dahil..

“Jo-jonathan?”- halong lungkot at pagkabigla ang mababakas sa boses niya

“Oo Janie ako nga kamusta ka na?”- masiglang sagot ng lalking kaharap niya

“Anong ginagawa mo dito?” pinipigilan ni Janie ang sarili niyang sumigaw hindi niya maintindihan ang sarili niya magkahalong galit at saya ang nararamdaman niya at dahil sa pakiramdam na ito..

“T-teka uy Janie bakit ka umiiyak?” nag-aalalang tanong sa kanya ng lalaki

Saka lang niya napansin ang mga luhang patuloy na palang umaagos sa kanyang pisngi. Hindi dapat siya makita ng lalaki na umiiyak kaya tumakbo nalang siya paakyat sa kwarto niya  narinig pa niyang tinawag ng mama niya ang pangalan niya pero wala siyang pakiaalam at tuloy tuloy lang na pumunta sa kwarto niya at doon ibunuhos ang lahat ng luhang kumakawala sa kanyang mga mata..

A/N

Waaahhh bibitinin ko po muna kayo ahihi don’t worry part 1 pa lang poi to hindi keri ng aking powers sinisingit ko lang kasi to sa sobrang dami kong assignments well college life alam nyo naman.

So bare with me nalang at pagpasensyahan nyo nalng muna itong chaptie na to ah may ibang kasing readers na nagdedemand ng update so here I’ll grant your request kahit medyo busy ako

Ayan haha ang daldal ko nanaman

Maybe you have lots of questions in your mind right now well lahat po ng tanong na yan na nasa utak nyo ngayon ay masasagot sa Part 2 ng Chapter 4

So again  thanks for reading

And sana don’t forget din to

VOTE|RECOMMEND|COMMENT

picture nga pala ni jonathan on the right side

 That’s all Thanks and God Bless You all <3

Bye for now See yah next Chaptie

~CMOO