~4.bölüm~

50 8 0
                                    

Meyin gözünden:

Son 40 dakika bitmek bilmedi. Her dakika sanki daha da uzuyormuş gibi hissediyordum. En sonunda okul bitmişti. ben gece ve Çağlayan zili duyunca yarış atları gibi koşmaya başlamıştık ama.... Hangi hastanedeydi bu kız?. Hemen hocaya sorduk ve tekrar koşmaya başladık. 1.minibüs bizi almamıştı. tabi biz zengin değildik taksiye binip gidelim. 2. Minibüs insaflı çıkıp bizi almıştı. Yarım saat sonra hastaneye varmıştık içeri girip sarayı sorduk.

Mey: merhaba sara orala bakmıştık.

Görevli: nesi oluyorsunuz?

Mey:arkadaşlarıyız artık söylemisiniz?

Görevli Bi beş dakika bizi süzüp yeri söyledi. Bizde koşa koşa gitmeye devam ettik. Çağlayan Bi an durdu dönüp ona baktık.

Mey: ne oldu?

Çağlayan: kaçıncı yüzyılda yaşıyorsun bebeğim?. Asansör var burda 4 kat çıkamam ben!

Gece:sen ciddi misin yoksa ironi mi yapıyorsun?

Çağlayan bize bakıp asansörü çağırdı. aslında sadece bayılmıştı. bizde asansörü beklemeye başladık. Asansör geldi bizde yukarı çıktık. Sarayı bulmuştuk sonunda. Öylece yatıyordu. Ailesi de oradaydı.  Annesi bizi görünce direk ayağa kalktı. Her boku beraber yediğimiz için. Hep sinirli hem üzgün Bi ifadesi vardı. Bize doğal olarak ne halt yediğimizi sordu. Ruh çağırdık diyemedik. Eğer güzel bir fırça yemek istemiyorsak tabi. Sadece Bi anda başının döndüğünü ve bagıldığını söyledik. Bize inanmasada çok üstüne gitmedi. Ben olsam bende bize inanmazdım. Tipimizden belliydi zaten. Yarım saat sonra sara gözlerini açtı. Sevinçten ölücektim ki. Hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştım. Hepimiz şok olmuştuk.

Saranın gözünden:
Gözlerimi yavaş yavaş açtım. Annem babam ve bizimkiler oradaydı. İlk başta hepsi gülümsüyordu. fakat gözlerimi tam açtığımda gülümseleri Bi anda silindi. Ve bu benim hiç hoşuma gitmedi.

Sara:ne?

Mey:kanka Bi tuvalet e git bence

Sara: ne var söyler misin!?

Mey:tuvalet e git işte be!

Babam biraz daha bana baktıktan sonra sinirle odadan çıktı. Ne oluyor du be?. Mey e baktım. Kafasını sürekli lavaboya doğru sallayıp duruyordu. En sonunda pes edip Bi hışın tuvalete gittim. Çok sinirlenmiştim. Ama lavaboya girince. Aynaya bakmaya korkmuştum. Ne olmuştu bana?. Neden böyle bakıyorlar Dı?. En son cesaretimi toplayıp aynaya döndüm... Şaşırmakta haklılardı gözlerim... Gözlerim zaten hep siyaha çekerdi. Asla göz bebeğim belli olmazdı ama şuan sol gözüm. Siyahtı. Sağ ise maviydi. Ama bu... Bu imkansız dı. Tamam iki farklı göz rengi ile doğan insanlar vardı. ama benimki doğuştan gelen bir şey değildi. Orda ne olmuştu. Hiç bir şey hatırlamıyordum. Ama Bi an arkamda siyah bir şey gördüm. ve nefesini ensemde hissettim. Tüylerim diken diken olmuştu. Arkamı döndüm ve düşündüğüm gibi. Hiç bir şey yoktu. Aşırı sinirim bozulmuştu. Yeni ayrıldığım içindir diye düşündüm. Ardından lavabodan çıktım gece boynuma sarıldı.

Gece: özür dilerim beni mutlu etmek için yaptın gerçekten özür dilerim.

Mey:yapmayalım demiştim demek istemem ama

Hafifden bir gülümsemiştim. hala kendini bilmişlik taslıyordu. Ah mey hiç bir zaman akıllammıycam. Aynı senin gibi... Doktor kontrolünden sonra arabaya bindik. Anneler ilk başta mey, gece ve Çağlayanı eve bırakıcaktı. Araba da bir ölüm sessizliği vardı. Ve tabiki onu bozan da bir melodi. Telefonum çalmaya başladı arayan arin Di. 2 sene önce İzmire taşınmıştı. Ama arkadaşlığımız bitmemişti. Ona onu sonra arayacağımı söyledim ve kapattım. Kızları eve bıraktıktan sonra eve gitmeye başladık. Şuan herkes susuyordu ama evde böyle olmayacağı kesindi. Kusursuz bir sorgunun içine düşecektim. Ve kafamın bunu kaldıracağını düşünmüyordum şahsen. 15 dakika sonra eve varmıştık. Babam arabayı park ettiği gibi annem arabadan indi. Babamda el frenini çekip hemen inmişti. Kafama ağır bir darbe gelsede gene bayılıp o eve girmesem. Ama olmadı tabiki. Eve girdik ve annem direk sorguya başladı tabiki. "neden büyü ile ilgili şeylere bakıyorsun satanist mi olucaksın başımıza!?" nasıl oraya bağladın der gibi bakışlarım ona bir yanıt olmamışki bir de şöyle bir darbe aldım. "okulda soyunma odasın da ne halt yediniz!?" of o olayı tamamen unutmuştum!. Başıma bir anda mükemmel bir ağrı girdi. Anneme "Biraz beklesen ölür müsün daha kendime gelemedim sense saçma sapan sorular soruyorsun" evet bağırmıştım ne kadar sevmesemde. Çünkü tek istediğim odama girip uyumaktı. Yukarı odama doğru gitmeye başladım. Annemde öylece baktı. Odama girdim. Üstümü değiştirip telefonu şarja taktım ve uyudum.

Saat: 03:00

Odamdaki ses yüzünden uyanmıştım. saate baktığımda 03:00 ı gösteriyordu. odam da hiç bir şey yoktu. Bu ses nereden gelmişti?






Evet arkadaşlar umarım beğenirsiniz yarın devam edeceğim yorumlarınızı bekliyorum kendinize iyi bakın bay bay

Ops, Devil? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin