Ops, Devil?

-14.bölüm-

Sabah olunca

Dün olan olaylar çok sinirimi bozmuştu. Bir meleğe karşı yenilmiştim. Bu ne kadar beni sıksada aşağıdan birinin bana seslendiğini duyanca irkildim.

-sara?!

Kafamı ufak bir şekilde çıkartıp aşağı baktım. Can bana bakıyordu. Dün olan olaylardan haberi yoktu sanırım.

-gelicek misin yoksa zorla mı indirim?

Hafif sırıtıp aşağı indim. Bana sarıldı. Özlediğim şeylerden bir tanesiydi birinin bana sarılması. Yavaş yavaş yürürken sohbet ediyorduk. Asla bir melek ile arkadaş olabileceğimi düşünmemiştim. Nehrin karşısında ki kaya'ya oturduk. Sudan çıkıp tekrar suya giren balıklara baktım. Bir tanesi yanlışlıkla kıyıya zıpladı. Çırpınmaya başladı. Ona acıyarak baktım çünkü zıplamasaydı belki öyle olmiycaktı. Ama hayat zaten risk almak değil midir? Bazen bu şekilde sonuçlana biliyor du. Can birşeyler geveliyordu. Ben ise suya odaklanmıştım.

-sara?

+efendim can?

Eli ile saçımı geri attı ve boynuma baktı. Dün geceden kalma bir iz vardı sanırım. Bilmiyordum ona baktım.

+noldu can?

-boynuna ne oldu sara? Mos mor olmuş

Merak dolu gözlerle bana baktı. Ona tam olarak nasıl açıklayacağımı bilmediğim için susmayı tercih ettim.

-sara soru sordum?

Konuşmamak için direniyordum adeta. Ama bazen susmak da bir cevaptır.

-baban mı yaptı?

Başımı olumsuz anlamda salladım. Birinin beni önemsemesi hoşuma giderdi. Ama şuan bu durum olmaması için her şeyi yapardım. Haberi yoktu. Olmasa da olur du.

-sara söyler misin?

Bilmiyorum can söyler miyim? Gözlerim dolduğu için yukarı bakmaya başladım.

+boş ver can

-sara lütfen

Olayları ona anlattım. Şok olmuştu. Sanırım cidden beklemiyordu. Boynuma sarıldı. Bu canımı acımıştı ama içimden ufak bir inilti çıktı sadece.

-özür dilerim benim yüzümden zarar görmeni istemem. İstersen senden uzak durabilirim.

+sana zarar veriyorsam kendin için benden uzak dur. Benim canım kolay kolay yanmaz.

Ona gerçekten zarar vermek istemiyordum. Yada benim yüzümden zarar görsün istemiyordum. O yüzden benden uzak durması en iyisi olucaktı. Benim için değil. Onun için.

+can sana zarar veriyorum venden uzak durman daha iyi olur. Bir Melek ve bir şeytan. Çok zıt şeyler.

Kalktım can arkamdan bir iki kere ismimi seslense de bakmadım. Mağaraya gitmeye başladım. 3 4 saat boyunca sadece uzandım. Ağlamak istiyordum. Fakat olmuyordu. Tam gözlerimi kapatıp uyuyacaktım iki el silah sesi ile irkildim ve mağaradan çıktım. Silah sesinin olduğu yere koşmaya başladım. Koştum. Koştum. En son bir uçurumun başına geldim. Can iki eli hava da bir şekilde titreyerek bir şeyler anlatıyordu. Bir grup insan vardı. Hepsi de silahlıydı. Canın önüne atladım. Bunu neden yaptım bilmiyorum. Hiç düşünmeden yapmıştım bunu. Hepsi bana bakıyordu umrumda değildi. İki kişi bir anda ateş etmeye başladılar. Kanatlarım bana siper olmuştu. Mermileri bittiği zaman durdular fakat kanatlarım uçamayacak kadar yıpranmıştı. Can'a baktım onunda benden farkı yoktu. Gruptaki kişiler bizden korkmuyordu. Ve bize atel etmek için hepsi hazırda bekliyordu. Benden hiç beklenmeyecek bir hareket yaptım ve can'a sarıldım kanatlarım ile canı tamamen sardığım sırada uçurumdan aşağı atladık. Ölürmüydüm belki. Umrumda değildi ama. Zaten ölmek için doğuruyorduk. Ölümde yaşamanın bir parçasıydı. Bir iki yere çarptıktan sonra bilincimin yavaş yavaş kapandığını hissediyordum ve sonunda bayıldım....